Το μαύρο κουτί και ο μαύρος Οκτώβρης του Ολυμπιακού

Να πεις πως ήταν η πρώτη φορά; Δεν μπορείς, σε διαψεύδουν τα στοιχεία. Να πεις πως είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας;

Ούτε αυτό μπορείς να επικαλεστείς, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι, ο Ολυμπιακός, παρουσιάζει τεράστιο πρόβλημα εντός συνόρων, αδυνατεί όχι μόνο να κερδίσει τα ματς στο πρωτάθλημα, αλλά να πάρει ακόμη και τον βαθμό της ισοπαλίας.

Ναι, είναι κάτι που ξενίζει, οι ερυθρόλευκοι έχουν κακομάθει τον κόσμο τους, σε επιτυχίες και σερί νικών, εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Δύσκολα συναντούσαν ισχυρές αντιστάσεις (εξαίρεση τα ντέρμπι) πάντα έβρισκαν τον τρόπο να φτάσουν στο ζητούμενο. Κι όταν το πράγμα… στράβωνε και υπήρχαν απώλειες και ήττες, αυτό κρατούσε για ένα, σπάνια δύο ματς.

Εδώ μιλάμε για ένα αρνητικό σερί που ουδείς περίμενε, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό.

Δεν ξέρω αν το καταλάβατε, αλλά ο Οκτώβριος φεύγει και οι Πειραιώτες νίκη δεν πήραν (στη Stoiximan Super League).Μιλάμε για έναν ολόκληρο μήνα! Τελευταίοι πανηγυρισμοί, 29 Σεπτεμβρίου και το άνετο 2-0 επί του Ατρόμητου στο "Γ. Καραϊσκάκης".

Ακολούθησαν ισοπαλίες με Παναθηναϊκό και Λεβαδειακό, ήττα στην Τρίπολη και φυσικά μπόλικη ανησυχία για τον κόσμο της ομάδας. Οι περισσότεροι αρνούνται να συμβιβαστούν με την πραγματικότητα, είναι πολλά τα κρύα ντους.

Η ομάδα που κάνει την Μπράγκα μια… μπουκιά και υποσκελίζει με χαρακτηριστική άνεση τη Μάλμε μέσα στο σπίτι της, αδυνατεί να "τρυπήσει" τις μαζικές άμυνες του ελληνικού πρωταθλήματος, παίρνει χαμηλό βαθμό σε επίπεδο δημιουργίας.

Από ελάχιστη ως μηδενική

Ο Μεντιλίμπαρ σπάει το κεφάλι του να βρει λύσεις, αλλά η βοήθεια που παίρνει από αρκετούς παίκτες, είναι ελάχιστη σε κάποιες περιπτώσεις μηδενική.

Για να μην μιλάμε θεωρητικά, ας ρίξουμε μια ματιά στην στατιστική του Ρομάν Γιάρεμτσουκ. Ο Ουκρανός, ο οποίος περιμένει καρτερικά για να βρει χρόνο πίσω από τον Αγιούμπ Ελ Κααμπί, σε 56' δεν έκανε ούτε μία τελική.

Κι ας πούμε πως δεν είχε καλή δημιουργία η ομάδα (σε σχέση με προηγούμενα ματς είχε), δεν τροφοδοτήθηκε σωστά, ήρθε σε επαφή με την μπάλα 13 φορές, σε επτά μονομαχίες (δύο στο έδαφος και 5πέντε στον αέρα) κέρδισε μόλις μία. Συνεισφορά που δεν δικαιολογεί ούτε το όνομά του, ούτε τα χρήματα που φυσικά δαπανήθηκαν για να αποκτηθεί.

Είναι πολυτέλεια για κάθε ομάδα να έχει ως παγκίτη φορ αυτόν τον ποδοσφαιριστή.

Αντίστοιχη κουβέντα μπορεί να γίνει για τον Γουίλιαν, ο Βραζιλιάνος έχει θέληση, προσπαθεί να γίνει επιδραστικός, αλλά δεν έχει βοηθήσει όσες φορές κι αν έχει χρησιμοποιηθεί.

Ο Κρίστοφερ Βέλντε είναι επίσης χαμένος, μεταξύ πάγκου και εξέδρας κι ενώ αποκτήθηκε για να είναι βασικός και κυρίως παίκτης βαρόμετρο σε δημιουργία και εκτέλεση.

Εκτός ροτέισον έχει μείνει ο Σέρτζιο Ολιβέιρα μετά το κακό ημίχρονο με τον Παναθηναϊκό. Κι αυτός έχει πάρει ευκαιρίες, το πρόσημο ωστόσο είναι αρνητικό.

Αν υπολογίσουμε το πόσο κοστίζουν στην ομάδα αυτοί οι ποδοσφαιριστές, σε σχέση με την προσφορά τους, η αντιστοιχία είναι απογοητευτική. Κι εδώ είναι το κλειδί του σημειώματος και όλου του Ολυμπιακού.

Ο τρόπος παιχνιδιού του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ είναι πολύ απαιτητικός, χρειάζεται επιθετικότητα, τρεξίματα, πίεση, δυναμική, ενέργεια στο 100%.

Για να έχει αποτελεσματικότητα το πρότζεκτ πρέπει να στηριχθεί από τουλάχιστον 20 παίκτες, οι οποίοι και θα καλύπτουν τις ανάγκες.

Αυτή τη στιγμή, δεν είναι πάνω από 13,14 που ανταποκρίνονται και φυσικά η εξίσωση δεν βγαίνει, γιατί δεν μπορούν να παίζουν οι ίδιοι Πέμπτη – Κυριακή.

Και ο Χρήστος Μουζακίτης και ο Τσικίνιο και ο Σαντιάγο Έσε και ο Ελ Κααμπί, πρέπει να πάρουν ανάσες, αλλά όσοι έχουν κληθεί μέχρι στιγμής να μπουν στα… παπούτσια τους, έχουν… κλωτσήσει τις ευκαιρίες.

Δεν βγαίνει έτσι η χρονιά

Προφανώς και μια χρονιά δεν μπορεί να βγει έτσι, σίγουρα τον Ιανουάριο μπορούν να αλλάξουν πράγματα και να βοηθηθεί το σύστημα, όπως συνέβη πέρυσι, αλλά μέχρι τότε υπάρχουν πολλά ματς και ο Ολυμπιακός πρέπει να μείνει μέσα στο κόλπο για τον τίτλο, αν μείνει πίσω θα είναι δύσκολο, με δεδομένο πως στην Ευρώπη δείχνει να έχει μέλλον.

Ο Μεντιλίμπαρ δεν είναι προπονητής που κρύβεται, ακόμη και σε ματς που έχει κερδίσει, όταν κάτι δεν λειτουργεί όπως το έχει σχεδιάσει, όταν οι παίκτες του δεν ανταποκρίνονται στα "θέλω" του, μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας.

Χθες (27/10), είδε την ομάδα του να παράγει, τόσο από τον άξονα, όσο και από τα άκρα, φάσεις έγιναν, τελικές από ευνοϊκές θέσεις επίσης, αλλά το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό και στο τέλος της ημέρας αυτό μένει.

Σε μια αγωνιστική που όλοι οι "μεγάλοι" είχαν απώλειες, ο Βάσκος μπορεί να πει πως λίγα έπαθε, αλλά από την άλλη, χάθηκε μια καλή ευκαιρία να πατήσει κορυφή.

Αν δεν βρεθούν συμπαραστάτες, αν δεν μπουν στην εξίσωση νέοι πρωταγωνιστές, οι δυσκολίες θα παραμείνουν μεγάλες και ο μηχανισμός θα πρέπει να αντέξει, μέχρι να γίνουν αλλαγές…