Είναι αυτά τα καταριασμένα τα spells πως τα λένε, αυτές οι παλαιομοδίτικες κατάρες που πέφτουν απάνω στο σβέρκο σου όταν εξοργίζεις κάτι γριές μάγισσες, επειδή ας πούμε δεν τις βοήθησες να πάρουν εξτέσιον στο δάνειο για το σπίτι τους. Πώς ήταν η μονόφθαλμη γριά στο Drag Me To Hell; Κάπως έτσι:

Τώρα, δεν ξέρω αν ο Γίργκεν Κλοπ ήρθε ποτέ ΤΟΣΟ face-to-face με κάποια γριά μάγισσα, αλλά ΣΙΓΟΥΡΑ κάτι έκανε. Κάποιον εκνεύρισε, κάποιον εξόργισε με την συμπεριφορά του, με το αφοπλιστικό του χαμόγελο, με τις προπονητικές του συνήθειες στην Λίβερπουλ. Διότι αυτή η λίστα τραυματισμών που έχει αυτήν την στιγμή στα χέρια του δεν υφίσταται ρεαλιστικά.

Ναι, οκ, η τρέχουσα σεζόν είναι περίεργη. Δεν είχε ουσιαστικά off season, δεν είχε ουσιαστικά κανονική περίοδο προετοιμασίας για πολλές ομάδες, αλλά ακόμα κι έτσι, ΑΛΛΟ κάποια προβλήματα τραυματισμών, ΑΛΛΟ κάποια θέματα έκθεσης στον Covid τον δέκατο ένατο και ΑΛΛΟ πράμα ΤΕΛΕΙΩΣ να έχεις πλέον λίστα τραυματιών λες και γυρίζουν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο.

Συγκεκριμένα, δια να τα κάνουμε λιανά:

Άλεξ Όξλεηντ Τσαμπερλέην – γόνατο – ΜΗΝ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ

Βέρτζιλ Φαν Ντάηκ – γόνατο - ΟΥΤΕ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ

Τιάγκο Αλκάνταρα – γόνατο – ΝΤΑΞ ΕΓΩ ΓΥΡΙΖΩ ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ

Φαμπίνιο – ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΕΧΩ ΒΓΕΙ ΕΞΩ ΓΙΑ ΤΣΙΓΑΡΟ ΔΕΝ ΑΡΓΩ

Τρεντ Αλεξάντερ Άρνολντ – γάμπα – ΠΑΩ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΕΓΩ ΦΙΛΑΚΙΑ

Τζο Γκόμεζ – γόνατο – ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΩ ΤΑ ΑΣΤΡΑ

Μοχάμεντ Σαλάχ, Τζόρνταν Χέντερσον, Άντριου Ρόμπερτσον – ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΑ ΜΑΝΤΑΤΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΤΡΙΑΔΕΣ, ΚΑΤΙ ΦΑΓΑΜΕ, ΚΑΤΙ ΠΑΤΗΣΑΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΑΣ ΟΜΑΔΕΣ, DON’T CALL US, WE’LL CALL YOU.

Όλα τα παραπάνω θα έλεγε κανείς πως ΚΑΠΩΣ τα μάζευες, αν έστω οι μισοί ήταν αναπληρωματικοί, ήταν παίκτες που γεμίζουν κενά. Αλλά όταν μιλάς για καραμπινάτους ενδεκαδάτους, τότε λογικό και επόμενο είναι ο Κλοπ να θεωρεί πως πρέπει να επισκεφτεί καμιά εκκλησία, ή έστω μια καφετζού δια να κονομήσει ένα γερό ξεμάτιασμα.

ΜΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΤΕ θα φωνάξει κάποιος φαν του ελληνικού ποδοσφαίρου, σιγά τα αυγά. Άντε και λείψανε ένα, δύο, έξι μήνες. ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ; Και θα ήταν μια σωστή τοποθέτηση στο πλαίσιο του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ποδοσφαίρου και πιο συγκεκριμένα της ελληνικής υπερλίνκας, διότι όπως και να το κάνουμε, το δικό μας το καλεντάρι είναι ΑΛΑΦΡΩΣ πιο χαλαρό από αυτό της Πρέμιερ Λιγκ και της Αγγλίας γενικότερα.

Του λες όμως του Κλοπ «σιγά τα αυγά», όταν η ομάδα του έχει από τώρα μέχρι και τις αρχές Γενάρη ένα πρόγραμμα που λέει «ένα ματς, ανά τρεις με τέσσερις ημέρες με τις υγείες σας»;

Όχι είναι η απάντηση, δεν του το λες.

Αυτό όμως που μπορείς να του δώσεις ως Έλλην, είναι το προαναφερθέν ξεμάτιασμα, διότι κακά τα ψέματα, ούτε τους Άγγλοι, ούτε τους Γερμανοί ξέρουν πολλά από την ευγενή τέχνη που διδάσκουν εδώ και χρόνια μαμάδες, θειάδες, γιαγιάδες και καφετζούδες ανά την ελληνική επικράτεια. Δηλαδή με σχωράτε, τέτοια έχουν;

Κάτι κάρτες ταρώ έχουν, κάτι κρυστάλλους κάθονται και μπαλαμουτιάζουν, μέχρις εκεί το πάνε. Ο Λίβερπουλ όμως θέλει πιο βαριά όπλα από κομπογιαννίτικα κρούσταλλα και κάρτες με αθρωπάκια απάνω. Μιλάμε για τσουνάμι τραυματισμών, δεν μιλάμε για δύο θλάσεις και ένα πρησμένο δάχταλο του χεριού. Τις προάλλες είχε το Πλατούν σε ένα κανάλι εκεί και σκεφτόμουν ότι η Λίβερπουλ ΤΩΡΑ έχει περισσότερους τραυματίες από όσους είχε ΟΛΑΚΕΡΗ η ταινία. Τι να λέμε τώρα οι τύποι κάνουν προπονήσεις σε ναρκοπέδιο δεν εξηγείται αλλιώς τέτοιο πράμα.

Το μόνο που τους έχει απομείνει είναι να κάτσει ο Κλοπ πάνω στα γυαλιά του καμιά μέρα, να μην βλέπει τον πίνακα τακτικής, να μπερδέψει το 4-3-3 και το 4-2-3-1 με κανένα 9-1-0 ή κανένα γουστόζικο 1-2-7 και να μην ξέρουν στο Λίβερπουλ αν πρέπει να βρουν γιατρό ή/και σαμάνο, ή αν πρέπει να ζητήσουν άδεια από την σημαία για την υπόλοιπη σεζόν 2020-2021.

Πάντως σε περίπτωση που θέλουν να πάρουν το ξεμάτιασμα σοβαρά, η στήλη προτείνει ΣΟΒΑΡΕΣ ΛΥΣΕΙΣ:

Αυτό ακριβώς, ΤΙΠΟΤΑΛΛΟ.