Αφήστε τον Βασιλιά στην ησυχία του

Τελειώνει το παιχνίδι με τη Μάλαγα και ο Δημήτρης (Κωνσταντινίδης) έχει βάλει τίτλο “Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ” στο κεντρικό θέμα του Sport24.gr. Ευχαριστώ για τη βοήθεια, καθώς έψαχνα το trigger του κειμένου και λόγω της αγρανάπαυσης στα social media (όταν όλα πάνε καλά, υπάρχει ησυχία εκεί έξω), της εξέλιξης του ματς (ο Ολυμπιακός κέρδισε πολύ εύκολα, καθώς το κατάφερε μόλις σε 7-8 αγωνιστικά λεπτά της τρίτης περιόδου) και γενικώς της (κυριολεκτικής και μεταφορικής) υγείας που έδειξαν οι ερυθρόλευκοι, αναζητούσα μια έμπνευση. Οπότε, Δημήτρη κερνάω καφέ μόλις έρθεις.

Κανένας βασιλιάς δεν υπήρξε στον αγώνα με τη Μάλαγα και με κανένα βασιλικό φαγοπότι δεν πρέπει να συνεχιστεί η επόμενη μέρα (δηλαδή από σήμερα και μετά). Τίποτα δεν έγινε, πέρα από το ότι ο Ολυμπιακός τις δύο τελευταίες αγωνιστικές του Top-16 πατάει καλύτερα στα πόδια για του γιατί:

Α) Έχει περισσότερες λύσεις μάχιμες και υγιείς

Β) Ο Πέτγουεϊ είναι τρομερά σημαντικός για την ομάδα (και τον Πρίντεζη, αλλά τον Μπαρτζώκα δεν τον άκουγε κανείς.

Γ) Ο Κατσίβελης ξεκουράζει και στο σύνολο και σε βάθος χρόνου τους κουρασμένους Σλούκα και Μάντζαρη

Δ) Ο Μπέγκιτς παίζει για τον εγωισμό και τη θέση του

Ε) Ο Μπαρτζώκας έχει περισσότερη ηρεμία και το μυαλό του στο παιχνίδι 100%.

Τι; Δεν είπα για τον Σπανούλη. Προφανώς, καθώς το πώς παίζει ο Βασίλης Σπανούλης δεν έχει τόση μεγάλη σημασία, όση πραγματικά νομίζετε. Μισό, να εξηγήσω:

Α) Ο Σπανούλης είναι ένας παίκτης που στην καλή βραδιά του, θα τα πάρει όλα μαζί του και δεν θα τον σταματήσει κανείς.

Γ) Στην κακή βραδιά του, τις περισσότερες φορές, θα σωθεί, θα κοιτάξει να μην πλήξει την ομάδα, να μην τραβήξει τα μαλλιά του πάνω που πνίγεται ο ίδιος. Είναι πολύ, μα πολύ έξυπνος παίκτης και ξέρει να προστατεύεται.

“Ναι, αλλά όταν η ομάδα χάνει με τον Σπανούλη κακό, ποιος φταίει;” Κανείς. Η ομάδα έχασε.

Σειρά μου: Όταν η ομάδα κερδίζει με τον Σπανούλη κακό (ή τέλος πάντων με 2 πόντους όπως χθες), σε ποιόν οφείλεται; Σε κανέναν. Η ομάδα κέρδισε.

Αυτό είδαμε στο παιχνίδι με τους Ισπανούς, τον Ολυμπιακό ως ομάδα. Αυτό αποδεικνύεται με τη λειτουργία που είχαν οι ερυθρόλευκοι στην άμυνα, την ενέργεια που έβγαλαν, ενώ και μπροστά, στην επίθεση, τα επιθετικά ριμπάουντ ήταν αποτέλεσμα ισορροπίας. Και όσο περνούσε η ώρα και ο Ολυμπιακός δεν έχανε ενέργεια, τόσο περισσότερο διαφαινόταν η εύκολη νίκη του. Χρειαζόταν, απλώς, ένα ξέσπασμα, ένα μικρό σπριντ.

Η οχύρωση του, άλλωστε, μέσα στη ρακέτα τόσο στο αμυντικό, όσο και στο επιθετικό κομμάτι ήταν σημαντική και άξια αναφοράς. Ντάνστον, Πρίντεζης, Μπέγκιτς (πραγματικά πολύ καλή εμφάνιση από τον Σλοβένο), Σίμονς, αλλά και Πέτγουεϊ ήταν όλοι άνω του μετρίου και κάποιοι σε πολύ καλή βραδιά. Η απόδοση ωστόσο, των ψηλών, ήταν αποτέλεσμα της καθαρά προπονητικής λειτουργίας που είχαν κοντοί. Ήταν ελάχιστες οι φορές που στο ματς με τη Μάλαγα, είδαμε τους περιφερειακούς της ομάδας να χαλάνε το σύστημα, να χαλάνε την ισορροπία, να χαλάνε τη στρατηγική του Μπαρτζώκα που είτε φαινόταν, είτε το καταλάβαινες, ήθελε την μπάλα να περνάει συχνά από τους ψηλούς.

Όμως, για να επιστρέψω στα σχετικά με το βασιλιά, ο Ολυμπιακός έφτασε στο 3-2, αλλά όπως στο 1-2 δεν είχε χαθεί ο κόσμος, έτσι και στο 3-2 κανένας κόσμος δεν αναποδογύρισε. Το 2/2 και η διακοπή της διοργάνωσης την ερχόμενη εβδομάδα, δίνουν στον Ολυμπιακό την ευκαιρία να καλύψει ακόμη περισσότερο το χαμένο έδαφος. Να ενσωματώσει περισσότερο τον Κόλινς, να συνέλθει κι άλλο ο Πέτγουεϊ και να ξεκουράσει τα πρώτα βιολιά, τον Σπανούλη, τον Πρίντεζη και τον Περπέρογλου για να μην σπάσουν οι χορδές και μετά τρέχουν όλοι στο ΣΕΦ.

Είναι ξεκάθαρο, ότι ο Ολυμπιακός παίζει καλύτερα τις τελευταίες 20 μέρες, είναι πασιφανές ότι τα προβλήματα που απέκτησε προς το τέλος του 2013 του ανακάτεψαν το στομάχι και όλα τα σχέδια που είχε φτιάξει, τρέχοντας τα σερί του το πρώτο διάστημα (τα οποία ωστόσο, είχαμε πει, πως πολύ όμορφα καίγονται), αλλά τώρα είναι καλύτερα. Όμως, δεν είναι ΚΑΛΑ. Έχει ακόμη. Και σταθερότητα στην επίθεση αναζητά, και λύσεις στη δημιουργία λόγω της έλλειψης του Λο χρειάζεται, θέλει διάφορα.

Όμως, λύνει σιγά, σιγά το πιο σημαντικό: μεγαλώνει το βάθος του, ο Μπαρτζώκας κερδίζει παίκτες όπως ο Κατσίβελης και σε αυτή την περίεργη στροφή της χρονιάς (όπου τώρα, Φεβρουάριο μήνα, αρχίζει να φαίνονται και οι λύσεις που έχεις, αλλά και τι δουλειά έκανες τους περασμένους μήνες) ο Ολυμπιακός πατάει πιο δυνατά. Αν συνεχίσει έτσι και με τον Βασίλη Σπανούλη να βρίσκει κι αυτός το δικό του φορμάρισμα (προσωπική εκτίμηση είναι ότι δεν θα αργήσει), οι ερυθρόλευκοι μπορούν να ποντάρουν σε αρκετά πράγματα το επόμενο διάστημα. Όμως, δεν χρειάζονται ούτε πανηγυρισμοί, ούτε τρέλα και παράνοια. Θα έλεγα πώς δεν χρειάζεται και γκρίνια, κακόβουλη κριτική και άλλα διάφορα, αλλά αυτά δεν λείπουν ποτέ, γιατί έτσι είναι το παιχνίδι, οπότε και αυτό θα πρέπει να το παίξει ο Ολυμπιακός, σύσσωμος.

Ηρεμία χρειάζεται (την αποκτάει). Ξεκούραση (θα έχει πολύ καλύτερο πρόγραμμα το επόμενο διάστημα) και να έχει την ομαδικότητα (στο παιχνίδι αλλά και το πνεύμα) που έδειξε απέναντι στους Ισπανούς. Αλλά προς Θεού, μην μιλάμε για επιστροφή του Βασιλιά και άλλα διάφορα. Εκτός του ότι ο πρωταθλητής Ευρώπης είναι ακόμη ο ίδιος και δεν έχει φύγει, δεν έχει καμία σημασία αν επιστρέφει ως βασιλιάς Φεβρουάριο μήνα, εκτός αν πρόκειται για τον βασιλιά καρνάβαλο.

Έχει ακόμη 9 αγώνες. Υπομονή.