Ταχύτητα στο transition παιχνίδι, ταχύτητα στο μισό γήπεδο, ταχύτητα στην άμυνα και ένταση σε όλες τις μονομαχίες. Και όπως έγραψε ο Παντελής χθες βράδυ , όλα αυτά βρήκαν και έναν πληγωμένο εγωισμό και έδεσαν. Οκ, σόρι. Βρήκαν και την Λαμποράλ που δεν είναι και η πιο επικίνδυνη ομάδα και πήγε και έδωσε στον Ολυμπιακό και κυρίως τον Βασίλη Σπανούλη, χώρο να αναπνεύσουν.

Έτσι, οι πρωταθλητές Ευρώπης έδειξαν όχι μόνο σημάδια ζωής, αλλά και σημάδια ανάκαμψης, τα οποία θα χρειαστούν ακόμη περισσότερο στα επόμενα παιχνίδια της διοργάνωσης. Το 2-2 που πέτυχε ο Ολυμπιακός στη Βιτόρια είναι επί της ουσίας σχεδόν χρυσό, γιατί το 1-3 θα ήταν καταστροφικό. Δεν υπήρχε άλλη επιλογή για τον Γιώργο Μπαρτζώκα και την ομάδα του, καθώς η πίεση μετά τις απανωτές ήττες σε Ελλάδα και Ευρώπη ήταν μεγάλη, οπότε οι ερυθρόλευκοι καλούνταν να αποδείξουν ότι αντέχουν σε αυτήν.

Όμως, η αλήθεια είναι πως ο Ολυμπιακός στα περισσότερα do or die παιχνίδια, βγαίνει ζωντανός. Και αυτό, όπως έχουμε συζητήσει κατ’ ιδίαν με τον Τριαντάφυλλο, οφείλεται πολλές φορές στο πώς αντιδράει ο Σπανούλης σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού είναι ένας άνθρωπος που ζει από τις προκλήσεις και θέλει να παίρνει την ομάδα του από το χέρι και να την οδηγεί με ασφάλεια.

Ακόμη περισσότερο, μάλιστα, όταν έχουν προηγηθεί κακές δικές του εμφανίσεις, κάτι που συνέβη το τελευταίο διάστημα. Η εκκίνηση του Σπανούλη στο ματς με την Κούτσα ήταν χαρακτηριστική του τι θα ακολουθήσει. Λίγο σταθερά να έχεις παρακολουθήσει τον Ολυμπιακό, καταλαβαίνεις πως όταν ο Σπανούλης βρίσκει σχετικά εύκολα χώρο να εκτελέσει ή οι συμπαίκτες του κινούνται με ισορροπία στο χώρο για να τους βρίσκει, το παιχνίδι βαίνει καλώς. Έτσι είναι οι ερυθρόλευκοι, απλοί στο μπάσκετ τους.

Αποστάσεις, συγχρονισμός και η μπάλα σε παίκτες που μπορούν να δημιουργήσουν: Σπανούλης, Λοτζέσκι, Περπέρογλου, Σλούκας, ακόμη και Πρίντεζης. Δεν είναι μαθηματικά, δεν είναι κάποια άλλη θετική επιστήμη. Α, ίσως, μισό. Ίσως είναι λίγο χημεία. Γιατί η επιστροφή του Πέτγουεϊ ξεγύμνωσε αμέσως το πόσο έλειπε όλο το προηγούμενο διάστημα.

Τέλος πάντων, μην το αναλύουμε πολύ το ματς, γιατί δεν είναι εκεί το θέμα. Δεν έγινε και τίποτα, πέρα από το σημαντικότατο: Ηρεμία. Αυτό χρειάζεται η ομάδα, για να δει και εκείνη πώς μπορεί να προχωρήσει, πώς μπορεί να διορθώσει προβλήματα. Η ήττα από την Μπαρτσελόνα δεν τον καταδίκασε, γιατί πήγε στη Βιτόρια και κέρδισε. Τώρα έχει δύο αγώνες στην έδρα του και την ευκαιρία για μια ακόμη φορά να επιβάλλει ησυχία και υπομονή ως το τέλος του Top16.

Όμως, για να το κάνει αυτό πρέπει να λύσει τα προβλήματα του. Το 52% στα τρίποντα, οι 18 ασίστ, τα 8 κλεψίματα και τα 40 ριμπάουντ είναι αριθμοί βασισμένοι στο ότι ο ρυθμός στην Ισπανία άνοιξε. Το πέτυχε ο Ολυμπιακός, γιατί του έδωσε πάτημα η Λαμποράλ. Αυτό είναι ένα σημείο κλειδί για τους ερυθρόλευκους, που όταν οι αντίπαλοι του ταμπουρώνονται και βάζουν λίμπερο στην άμυνα, εκείνος χάνει τα σουτ και μαζί και τα μυαλά του.

Φτάνει, πολλά είπαμε. Εδώ που έχουμε φτάσει άλλωστε, με τις νίκες του πρωταθλητή Ευρώπης λίγοι ασχολούνται. Όλοι οι υπόλοιποι, πάνω στις ήττες πέφτουμε να φάμε ό,τι βρούμε. Καλό σαββατοκύριακο.