Ε, δεν είναι και ο Ρομπ Σταρκ

Η αλήθεια είναι ότι δεν την έβλεπα αυτή τη νίκη, δεν την πίστευα, είχα κρατήσει ως δεδομένη την ανωτερότητα της Ρεάλ στα δύο πρώτα παιχνίδια (ακόμη και στις μικρές λεπτομέρειες του ματς της Μ. Πέμπτης) και πάνω σε αυτήν την ανωτερότητα περίμενα από μια ομάδα όπως του Λάσο, να δικαιώσει με τον πιο εμφατικό τρόπο (0-3 μέσα στην έδρα του νυν πρωταθλητή Ευρώπης) το χαρακτηρισμό του φαβορί, όχι μόνο της σειράς αλλά και της φετινής διοργάνωσης ολόκληρης.

Υπερβολικός (Σε ό,τι έχει να κάνει με τη Ρεάλ); Πεσιμιστής (σε ό,τι έχει να κάνει με τον Ολυμπιακό); Δεν ξέρω, έτσι το είδα, έτσι απαντούσα σε φίλους και γνωστούς πριν το τζάμπολ, με αυτή την σκέψη παρακολούθησα το παιχνίδι, ακόμη και όταν ο Ολυμπιακός έδειχνε να ελέγχει το ρυθμό, να είναι σκληρός στην άμυνα του, να είναι διαβασμένος πολύ καλά σε σχέση με το χώρο που άφησε στα δύο πρώτα ματς στο βάθος της άμυνας του.

Προφανώς και έπεσα έξω, προφανώς και πήρα την απάντηση μου (κι εγώ). Κυρίως, όμως πήρα μια υπενθύμιση με συγκεκριμένες υποσημειώσεις, γιατί είχα ξεχάσει πως:

*Ο Βασίλης Σπανούλης ζει για τα παιχνίδια που πρέπει να σώσει και να υπερασπιστεί την περηφάνια, τη δική του αλλά και της ομάδας που ηγείται ως αρχηγός. Και έτσι από το πρώτο σουτ, δήλωσε παρών και ένα μεγάλο μέρος του κόσμου αλλά πολύ περισσότερο της ομάδας του, ηρέμησε.

*Η συγκεκριμένη ομάδα, όταν αποφασίσει να παίξει άμυνα με επαφές, μπορεί να μην έχει την ταχύτητα του πέρυσι (λόγω Χάινς, Παπανικολάου και φυσικά Λο), αλλά έχει τη συνείδηση του φέτος, δηλαδή ότι άπαντες στον Ολυμπιακό γνωρίζουν ότι παίζουν (ακόμη και αν δεν θα έπρεπε, για κάποιους) στον back to back πρωταθλητή Ευρώπης.

*Ο Μπράιαν Ντάνστον είναι εξαιρετικός παίκτης και η καλύτερη μεταγραφή του Ολυμπιακού φέτος, του Μπαρτζώκα από τότε που έκατσε στον πάγκο των ερυθρολεύκων. Το κρίμα για τον Αμερικανό είναι ότι ακόμη τον συγκρίνουν με τον Χάινς. Όπως ο κομπλεξικός άνδρας, θέλει να μάθει πώς το έκανε η γυναίκα του με τον πρώην της ένα πράμα.

*Ο Γιάννης Μπουρούσης δύσκολα αντέχει σε τέτοια ματς, που στην αρχή παίζουν με το μυαλό του (ο κόσμος) και στη συνέχεια για πολλή ώρα με το κορμί του (Ντάνστον)

*Ο Μίροτιτς θα τα έχανε στο ΣΕΦ και ο Ρέγιες που αντέχει σε τέτοιες έδρες, είναι μεν τίμιος, αλλά όχι αρκετός.

*Μπορείς να νικήσεις σχεδόν όλα τα παιχνίδια που έχεις 80% στις βολές και 64% στα δίποντα.

*Αυτό που μας λέγανε παλιά περί άμυνας που κερδίζει τους τίτλους και επίθεσης που κερδίζει παιχνίδια, είναι μια ανυπόστατη θεωρία. Η άμυνα κερδίζει και τα παιχνίδια. Σαν αυτό χθες βράδυ.

*Ο Γιώργος Μπαρτζώκας διαβάζει πριν από πολύ κρίσιμα παιχνίδια, περισσότερο από αυτούς που θέλουν να πάνε στις εξετάσεις και να ξέρουν και αυτά που δεν θα πέσουν ποτέ. Nerds δεν λέγονται τώρα στην εποχή του LOL;

*Οι ερυθρόλευκοι (το έχουμε ξαναπεί) δεν έχουν χάσει φέτος, ποτέ, με τις ασίστ πάνω από τις 18 (το κοντέρ σταμάτησε στις 19).

*Ο Γιώργος Πρίντεζης είναι από τους παίκτες, που σε ένα ματς το οποίο δεν το έχουν αρπάξει από τα μαλλιά, δεν είναι σε καλή κατάσταση και γενικώς δεν αποδίδουν, μπορούν να πάρουν ένα σουτ, μια απόφαση, μια ζαριά, αυτή που άλλοι δεν μπορούν να πάρουν και πολύ περισσότερο δεν τους κάθεται.

*Η έδρα δεν είναι κάτι το άυλο.

*Ο Ολυμπιακός είναι back to back πρωταθλητής Ευρώπης, οπότε ακόμη και αν πρέπει να πεθάνει, δεν θα το κάνει έτσι με 0-3 στο ΣΕΦ, για να ντυθεί νυφούλα η Ρεάλ στο Μιλάνο τόσο εύκολα. Σόρι, αλλά δεν είναι και ο Ρομπ Σταρκ που έγινε ξεφτίλα μέσα σε τρία λεπτά στο Game of Thrones.

Η πιο μεγάλη υποσημείωση/υπενθύμιση: Τίποτα δεν τελείωσε. Πετάξτε αυτό το άρθρο από τα cookies σας, μόλις το διαβάσετε. Την Τετάρτη, όλα αρχίζουν πάλι από την αρχή και το 2-1 είναι για την Ευρωλίγκα. Μηδέν-μηδέν θα είναι το σκορ την ώρα του τζάμπολ.