Η ξεφτίλα των ανίκανων ολοκληρώθηκε

Ευθυνόφοβοι, ανοργάνωτοι, ανίκανοι. Ούτε έναν αγώνα δεν μπορούν να διοργανώσουν, ούτε ένα άθλημα δεν μπορούν να σώσουν από την απαξίωση. Τοποθετημένοι σε θέσεις ισχύος και αρμοδιοτήτων πετάνε το μπαλάκι ο ένας στον άλλον και εμείς κοιτάζουμε ένα παιχνίδι εντυπώσεων και γελοίων δικαιολογιών, το οποίο το μόνο που μας βγάζει ως συμπέρασμα είναι πως “δεν υπάρχει φως στο τούνελ, για να σωθεί ο συλλογικός αθλητισμός σε αυτή τη χώρα”.

Η ΕΟΚ ανύπαρκτη και άβουλη για το μοναδικό θεσμό που έχει να διοργανώσει με επαγγελματικές ομάδες. Η ΓΓΑ αστεία αρμόδια αρχή που δεν μπορεί να βάλει τάξη σε αυτόν τον οίκο ανοχής που έχει πάρει φωτιά από το ποδοσφαιρικό ντέρμπι και μετά, η Αστυνομία μοχλός καταστολής βίας της πλάκας, αλλά που στο φινάλε ποιος τη θέλει ανάμεσα στα πόδια μας και τα γήπεδά μας; Καλύτερα να μην τη βλέπαμε ποτέ, καλύτερα να τα κόψουν όλα. Τελικούς, ημιτελικούς, όπου παίζουν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός να βγαίνει ο νικητής στα χαρτιά, αφού σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ αυτό αρέσει και στους δύο, το χαρτομάνι: ανακοινώσεις, δελτία τύπου, επιστολές, τηλεγραφήματα, “γραφικές” τέχνες.

Άλλωστε, όλα αυτά τα χρόνια που τρέχω να καλύψω τον τελικό Κυπέλλου στο μπάσκετ βαριέμαι του θανατά. Χαλάω τις Κυριακές ή τα Σάββατά μου, για να πάω σε ένα γήπεδο με 1200 άτομα και άλλες 8.000 θέσεις άδειες. Περισσότεροι είμαστε οι δημοσιογράφοι από τους υγιείς φιλάθλους σε αυτά τα παιχνίδια. Να πηγαίνω και να μου παίρνουν τους αναπτήρες στην πόρτα λες και εγώ και οι συνάδελφοι θα τους πετάξουμε στο παρκέ, την ώρα που από τις διπλανές θύρες οι οργανωμένοι περνάνε στη ζούλα και με την ανοχή της Αστυνομίας κροτίδες, καπνογόνα και όλα τα σύνεργα του πολέμου;

Και προσωπικά δεν με ενδιαφέρει αν βολεύει τον Παναθηναϊκό αυτή η αναβολή (που τον βολεύει ξεκάθαρα λόγω ευρωπαϊκών υποχρεώσεων και ασταθούς αγωνιστικής κατάστασης) ή ο Ολυμπιακός ήταν προετοιμασμένος (για ποιο λόγο νομίζετε έγινε η αλλαγή του Γκόρντον με τον Κέσελ, για πλάκα;). Πρόβλημά τους, ας το λύσουν. Ας μην επέτρεπαν τόσα χρόνια ξεφτιλίκια ο καθένας στο γήπεδό του, ας μην μετακινούσαν εξέδρες, ας μην άφηναν τους οπαδούς να κυκλοφορούν με όπλα, ας έλεγαν επιτέλους “οργανωμένοι τέλος, αυτά που γίνονται στο ποδόσφαιρο στο μπάσκετ δεν θα τα επιτρέψουμε”.

Και στο φινάλε, η Πολιτεία ας σταματήσει το πρωτάθλημα της Superleague, ας κόψει τον επαγγελματικό αθλητισμό, τόσο διαλυμένος που είναι; Αλλά εδώ η Πολιτεία δεν μπορεί να σώσει αυτούς που πεινάνε και να βγάλει τη χώρα από την καταστροφή, θα ασχοληθεί με αυτούς που τα “έχουν”; Χέστηκε. Το έχει αποδείξει πολλές φορές ότι δεν την ενδιαφέρει τι θα γίνει με τον αθλητισμό, παρά μόνο να τα έχει καλά με προέδρους και μάζες, με τους πρώτους για να κάνει δουλειές, με τους δεύτερους για να μαζεύει ψήφους (οποιασδήποτε παράταξης).

Και βγαίνει ο Παναθηναϊκός και λέει “ελάτε να βρούμε μια λύση”. Τι λύση ρε να βρείτε; Γιατί δεν το κάνετε τώρα και θέλετε χρόνο; Γιατί να μην πάνε μαθητές ή παιδιά από τις ακαδημίες; Αν ισχύει ότι οι πράσινοι φοβήθηκαν ότι θα έχουν λιγότερους εφήβους από του Ολυμπιακού, είναι για να βάλουμε τα κλάματα. Ακόμη και έτσι, τον οπαδισμό σκέφτεστε; Τι, μην λείψει ο παλμός από τις κερκίδες; Και πάλι το αποτέλεσμα; Και πάλι το τρόπαιο; Σαν αντρικός κομπλεξισμός που μετράει ποιος έχει το καλύτερο αμάξι ή μην πω τι άλλο...

Όμως, στο φινάλε ας κόψουν το λαιμό τους, ας κόψουν και το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο. Θα βλέπουμε ευρωπαϊκό, όπως στην τηλεόραση που αντί για ελληνικές σειρές βλέπουμε μόνο ξένες. Κι έχει και τετραήμερο τώρα με την Καθαρά Δευτέρα, οπότε ποιος το γ@$% το μπάσκετ; Πολλοί, αλλά τέλος πάντων...