Όταν με έγραψε ο Khabib

Ένα ταξίδι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αποτελούσε όνειρο ζωής. Το πραγματοποίησα, συνδυάζοντάς το μάλιστα με το UFC 242 ή για να καταλαβαινόμαστε καλύτερα: Την επιστροφή του Khabib Nurmagomedov στο κλουβί, μερικούς μήνες μετά από το επεισοδιακό ματς με τον Conor McGregor.

Βρισκόμουν σε εντεταλμένη αποστολή να ξέρετε και από τα δύο Μέσα που εκπροσωπούσα. Sport24.gr και Fightsports.gr μου ζήτησαν ένα πράγμα: "Δείξε μας κάτι με τον Khabib". Επειδή, λοιπόν, μιλάω τη ρώσικη γλώσσα, μοιάζω και με Καυκάσιο είχα στο μυαλό μου ευθύς εξ αρχής απλά να τον πλησιάσω και όλα τα υπόλοιπα θα ερχόντουσαν από μόνα τους. Πού να φανταστώ τι θα ακολουθούσε;

ΑΦΑΝΤΟΣ Ο KHABIB, ΠΙΚΡΑ ΠΡΩΤΗ

Φοβάμαι τα αεροπλάνα! Οπότε, όταν φτάνω στον προορισμό μου, πάντα το στρες μετατρέπεται σε ξεσάλωμα, όρεξη για δουλειά αν πρόκειται για επαγγελματικό ταξίδι. Ξημέρωσε ο Θεός την πρώτη μέρα στο Αμπού Ντάμπι και στο πρόγραμμα ήταν η παρουσία μου στην Media Day του UFC 242. "Θα δω τον Khabib" είπα ξυπνώντας, αλλά υπολόγισα χωρίς τον Νταγκεστανό, ο οποίος δεν εμφανίστηκε για δηλώσεις. Πρώτη πίκρα. Αποτυχία όλο το ταξίδι σκέφτηκα. Δεν ήθελε λέει να μιλήσει στους δημοσιογράφους, γιατί τον ρωτάνε συνεχώς τα ίδια πράγματα. Άδικο δεν έχει εδώ που τα λέμε. Τα κλισέ πάνε κι έρχονται σε τέτοιες περιπτώσεις.

ΣΧΕΔΙΟ: ΠΙΑΣΕ ΤΟΥΣ ΚΛΩΝΟΥΣ

Μετά το άκυρο που έριξε σε όλους τους εκπροσώπους του Τύπου ο Khabib, οι πιθανότητές μου να τον συναντήσω και να βρω την ευκαιρία να του μιλήσω εκμηδενίστηκαν. Φωτογραφήθηκα με τον σπουδαίο του αντίπαλο, Dustin Poirier (παιδί μάλαμα) και σκεφτόμουν πως εκεί θα μείνω. Όχι! Ένα μήνυμα από το UFC αναπτέρωσε τις ελπίδες μου.

Ο κορυφαίος ΜΜΑ οργανισμός ενημέρωσε τους δημοσιογράφος πως για λίγα λεπτά μία ημέρα πριν από τον αγώνα, ο Khabib Nurmagomedov θα ήταν διαθέσιμος για ερωτήσεις. Εδώ είμαστε. Όσες διαπιστεύσεις μου έδωσαν τις πέρασα γύρω από το λαιμό μου και έτρεξα το απόγευμα της Παρασκευής (6/9) στο δωματιάκι που επιτέλους θα έβλεπα τον Νταγκεστανό, αήττητο και κορυφαίο μαχητή αυτή τη στιγμή στον πλανήτη.

Έπιασα καλή θέση. Και περίμενα να κάνω το "ντου". Ο Khabib εμφανίστηκε στραβωμένος. Εγώ φτιάχτηκα, δεν ψάρωσα. Μαζί του ένα γκρουπ από άλλους... Nurmagomedov να τον περιτριγυρίζουν. Όλοι ίδιοι. Ο μόνος που τους έμοιαζε εκεί μέσα ήμουν εγώ. Στήνω το πλάνο μου που ήταν το εξής: Θα πιάσω τους κλώνους του Khabib, θα τους συγκινήσω με τα ρωσικά μου, "το ήρθα για τον Khabib από την Ελλάδα" κτλ.

Βρίσκω έναν κουστουμαρισμένο Νταγκεστανό που μοιάζει με ξάδερφό που έχω από τον Ασπρόπυργο και του αρχίζω το ποίημα. Το βρίσκει ενδιαφέρον που εμφανίστηκε ένας τύπος από την Ελλάδα, ρωσόφωνος και μου απαντάει: "Μακάρι να μπορούσε ο Khabib να φωτογραφηθεί με όλους. Ρώτησε τον..."

Εξασφαλίζοντας ότι δεν θα φάω ξύλο από τους κλώνους του Khabib, επειδή μίλησα με τον αρχηγό τους τη στήνω στην πόρτα από την οποία μπήκαν όλοι μάζι. Ο Khabib κάνει νέα επίθεση στους ρεπόρτερ, γιατί νευρίασε που τον ρωτούσαν για τον πατέρα του και αποχωρεί.

Ο KHABIB ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟΣ ΤΥΠΟΣ

Απέχω δευτερόλεπτα από τη συνάντησή μου με τον αγαπημένο μου μαχητή και μια δημοσιογραφική επιτυχία (δεν πήγαινα για Πούλιτζερ, αλλά για το δικό μου κοινό μία photo με τον Khabib μετράει).

Γνωρίζω τη νοοτροπία των ανθρώπων από τον Καύκασο. Δεν θέλουν πολλά πολλά. Ορθά κοφτά τους λες αυτό που θες. Το Ναβροζίδης το κάνω... Πονηρίδης και μιλάω στον Khabib ρώσικα, όμως με καυκάσια προφορά: "Γεια σου Khabib, ήρθα από την Ελλάδα, θέλω μία φωτογραφία σε παρακαλώ".

Στα δευτερόλεπτα που ακολούθησαν και "ο κύριος 28 νίκες, μηδέν ήττες" βρισκόταν μια ανάσα μακριά μου, το πίστεψα ότι θα μου πει "ναι". Το αμήχανο - ηλίθιο χαμόγελό μου σύντομα εξαφανίστηκε και το πρόσωπό μου έγινε πιο άγριο και μουντό από βουνό στο Νταγκεστάν. Ο Khabib γύρισε με κοίταξε και μου απάντησε σε ειρωνικό τόνο: " да, да, да..." σε απλά ελληνικά " ναι, ναι, ναι" ή καλύτερα " δεν μας χ... κι εσύ".

Το έχουν πει κι άλλοι κατά καιρούς, το επιβεβαιώνω. Ο Khabib δεν είναι ωραίος τύπος. Είναι είρωνας, μονίμως εκνευρισμένος και αυτό πως τους δικούς του ανθρώπους από τον τιμημένο Καύκασο γίνεται χαλί να τον πατήσουν είναι φτιαχτό. Ο Nurmagomedov είναι τρομερός μαχητής, σταρ όμως δεν θέλει να είναι και δικαίωμα του κιόλας. Ο κύκλος του είναι οι κλώνοι του, κάνα δύο ακόμα συναθλητές και τέλος.

ΚΟΛΛΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ (ΒΛ. VIDEO)

O Khabib με πλήγωσε. Άλλα περίμενα, αλλιώς ήρθαν τα πράγματα και ξενέρωσα. Ο "δικός μας" όπως τον λέμε σε κουβέντες με πατεράδες, θείους και ξαδέρφια στο μυαλό μου δεν ξηγήθηκε σωστά, γιατί κατάλαβα ότι δεν εκπροσωπεί στο 100% αυτά που λέει.

Τέλος πάντων υπήρξαν και χειρότερα σύντροφοι. Παραμονές του αγώνα, αποφασίσαμε τέσσερα άτομα να πάμε στην έρημο για Instagram φωτογραφίες. Μόνο γι' αυτό για να είμαι ξεκάθαρος. Είχαμε νοικιάσει ένα "τέρας" για τις μετακινήσεις μας, οπότε μια βόλτα στην έρημο θα ήταν άνετη, νομίζαμε.

Λοιπόν, το θηρίο κόλλησε στην άμμο. Ο ένας από την παρέα, ευτυχώς, είχε γνωστούς στο Εμιράτα και άρχισε να επικοινωνεί με υποψήφιους σωτήρες. Τίποτα!

Ένας μας ζήτησε και χρήματα για να έρθει να μας απεγκλωβίσει. Κάπου στα 250 ευρώ ήθελε ο "Αμπντάλα 1". Ωστόσο, ο "Αμπντάλα 2" που του είπαμε για τα χρήματα που μας απαίτησε ο συνονόματος του εκνευρίστηκε και σκέφτηκε να φτιάξει ένα γκρουπ στο Whats app με τίτλο: Διάσωση. Όταν το είδα αυτό σε συνδυασμό με τα νερά που τελείωναν φοβήθηκα.

Ο ΣΩΤΗΡΑΣ ΗΤΑΝ ΞΥΠΟΛΥΤΟΣ

"Ερχομαι σε 20 λεπτά" έγραψε ο άνθρωπος μας στο μήνυμά του. Βρέθηκε κάποιος μετά από ένα τετράωρο να μας βοηθήσει. Με την παντόφλα εγώ δεν τολμούσα να βγω από το τζιπ. Η άμμος έκαιγε. Κι εκεί που αρχίσαμε να συζητάμε σενάρια για τον επικείμενο θάνατό μας, εμφανίστηκε ο Άραβας, όχι με καμήλα αλλά μ' ένα γιγάντιο αυτοκίνητο. Τρέξαμε να τον υποδεχτούμε με ελαφρά πηδηματάκια επειδή τα πόδια μας καιγόντουσαν, σαν κατσίκια φανταστείτε.

Ο τύπος που βγήκε από το όχημα, εκτός του ότι ήταν δύο μέτρα με κελεμπία, πάτησε στην άμμο ξυπόλυτος! Ξυπόλυτος, κι εμείς τα... γατιά τον κοιτούσαμε πώς εμφάνισε το pro σχοινί του από το πορτμπαγκάζ, πώς το πέρασε από αμάξι σε αμάξι. Του είπαμε και να τον πληρώσουμε, εκείνος χαμογέλασε και απάντησε μ' ένα γρίφο: " Μην έρθετε ξανά στην έρημο μ' ένα αμάξι, πάντα με δύο. Την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στα μέρη μου στείλτε μου μήνυμα και ελάτε σπίτι μου. Μένω εδώ πιο κάτω" στο " εδώ πιο κάτω" σκάλωσα, γιατί πιο κάτω και παρακάτω μόνο έρημος υπήρχε...

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΝΤΙΡΟΦ, ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ

Μερικές ώρες μετά από το άκυρο του Khabib, κατεβαίνω νύχτα να κάνω μπάνιο στην πισίνα. Χαϊλίκια, δηλαδή. Στην άλλη γωνία της πισίνας μία παρέα απολάμβανε τη δροσιά του νερού. Ξαφνικά, ένας απ' αυτούς με πλησιάζει. " Είμαι Αμερικανός στρατιώτης", έτσι μου συστήθηκε και σκέφτομαι εγώ από μέσα μου " αυτοί ήρθαν για πόλεμο εδώ".

Πιάνουμε κουβέντα και αναλύει πως εκείνος και η παρέα του πέρασαν με "λάδωμα" τα σύνορα του Κουβέιτ, έχοντας άδεια από τη μονάδα τους για να ταξιδέψουν στα Εμιράτα. Τα ΗΑΕ είναι σε κόντρα με το Κουβέιτ και το ταξίδι από το ένα μέρος στο άλλο δεν είναι εύκολο. Κι αφού κατάλαβα ότι τα παλικάρια δεν ήρθαν για να καταλάβουν την περιοχή τους ρωτάω: "Τι βλέπετε στο Khabib vs. Poirier;"

Ο american soldier, τότε με κοιτάζει και μου λέει: "Φίλε, βλέπω το παρουσιαστικό σου και φοβάμαι να σου πω. Από το Νταγκεστάν πρέπει να είσαι". Τα λόγια αυτά ήταν σαν μαχαίρι στην καρδιά. Σχεδόν με λυγμούς του περιγράφω όλα τα παραπάνω που διαβάσατε. Ο american soldier, τον γράφω έτσι γιατί δεν μου είπε τ' όνομά του, συγκινήθηκε και πανηγύρισε ταυτόχρονα: "Τα έλεγα εγώ ότι είναι fake" είπε και μου θύμισε Έλληνα σχολιαστή του Facebook.

Κι αφού πιάσαμε τα... πολεμικά δεν μπορώ να μην σας διηγηθώ την ιστορία του πώς κινείται ένας δικτάτορας. Στο Αμπού Ντάμπι εμφανίστηκε ο γνωστός Ραμζάν Καντίροφ. Το "μεγάλο κεφάλι" της Τσετσενίας είναι φαν των μαχητικών αθλημάτων, δικτάτορας και φίλος του... πρώην φίλου μου, Khabib Nurmagomedov.

Σε κάποια στιγμή που στο κλουβί αγωνιζόντουσαν γυναίκες, ο Καντίροφ δεν έδειχνε ενθουσιασμένος και σηκώθηκε από την καρέκλα του. Αυτόματα, σηκώθηκαν μαζί του γύρω στα 50 άτομα, σε κλάσματα δευτερολέπτων έφτιαξαν έναν διάδρομο και ο Καντίροφ πέρασε για λίγο έξω, δυστυχώς εν μέσω αποθέωσης από τους περισσότερους φαν.