Ποιος να το φαντάζονταν; Η Ελλάδα ηττήθηκε στην Γεωργία, ο Γκουστάβο Πογέτ αποχώρησε και το μεγάλο άγχος ήταν να μην χαθεί ό,τι χτίστηκε μέχρι εκείνη την ημέρα στην Τιφλίδα.

Τα δεδομένα ήταν κατά των διεθνών με τον περισσότερο κόσμο -ομολογουμένως- να πιστεύει πως το εγχείρημα θα καταρρεύσει και πάλι από την αρχή στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.

Αυτός, λοιπόν, ήταν ο πιο ευχάριστος… κουβάς. Η Εθνική όχι απλά δεν βάρεσε κανόνι, όχι απλά δεν διατηρήθηκε στα ίδια επίπεδα, αντιθέτως επέστρεψε καλύτερη, πιο ενωμένη με μια χαρακτηριστική στοχοπροσήλωση που "έφτιαξε" τον κόσμο και τον γύρισε με ορμή και πάθος στις κερκίδες για να υποστηρίξει τη νέα προσπάθεια με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς στο τιμόνι.

Ξέρουν τι θέλουν

Η Ελλάδα εν μέσω τραγικών εξελίξεων στο ποδόσφαιρο, πάει και κάνει… άνετο διπλό στην Αγγλία και με κρύο αίμα υποδέχεται την Ιρλανδία, κάνει τη δουλειά κερδίζοντας, οπότε εξασφάλισε τη δεύτερη θέση.

Ωστόσο είναι ξεκάθαρο πως με αυτό το 4/4 το "2" δεν είναι αρκετό. Η ομάδα του Γιοβάνοβιτς πάει για την πρωτιά, πάει να εξασφαλίσει την έξτρα ευκαιρία για να επιστρέψει σε διεθνές τουρνουά.

Είναι υπέροχο που από την πλήρη απαξίωση, οι Έλληνες τρέχουν να βρουν ήδη εισιτήριο για το ματς-ορόσημο με τους Άγγλους στο ΟΑΚΑ. Αυτό το "Ελλάς όλε όλε" είχε χρόνια να ακουστεί με παλμό και είναι υπέροχο διότι δηλώνει εμπιστοσύνη.

Τέρας "τακτικής" ο Γιοβάνοβιτς

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς μαεστρικά έχει πάρει την ομάδα από μια συναισθηματική καταιγίδα και με σχεδόν ίδια ενδεκάδα με το Γουέμπλεϊ κερδίζει και την Ιρλανδία.

Η διαχείριση του Σέρβου είναι για σεμινάριο διότι παρουσίασε την ομάδα σαν να μην έπαιξε πριν από ελάχιστες μέρες σημαντικό παιχνίδι.

Οι διεθνείς είχαν ενέργεια στο Καραϊσκάκης, "πάτησαν" τον αντίπαλο και με περισσότερη τύχη το παιχνίδι θα είχε τελειώσει νωρίτερα.

Σε κάθε περίπτωση φαίνεται πως όλοι τα έχουν βρει με όλους στο γκρουπ. Ο Γιοβάνοβιτς ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να μείνει το οικοδόμημα όρθιο και σε θέση να διεκδικεί.

Όλα για τον Τζορτζ Μπάλντοκ

Οι διεθνείς σκοράρουν, πανηγυρίζουν, γελούν και μετά κλαίνε. Το συναισθηματικό βάρος των τελευταίων ημερών ήταν γιγάντιο. Ας είναι αυτή η πορεία αφιερωμένη στη μνήμη του Τζορτζ Μπάλντοκ.

Ήταν πολύ δύσκολο αυτό που πέτυχαν οι ποδοσφαιριστές της γαλανόλευκης αυτές τις μέρες. Η απώλεια του 31χρονου στιγματίζει τα πάντα και όλα όσα γίνονται είναι για εκείνον. Τον νεαρό μπαμπά που έφυγε νωρίς…