Ήρθε η Τσέλσι στην Αθήνα και νίκησε τον Παναθηναϊκό χωρίς να χρησιμοποιήσει τους βασικούς, χωρίς από την πρώτη να βάλει ποτέ δευτέρα, ενώ υπήρξαν διαστήματα που ο Μαρέσκα τούς είχε στο ρελαντί.

Κακό; Κακό, όμως μια ήττα από την Τσέλσι θα τη βρεις στο πρόγραμμα, όπως και στον τρόπο. Το θέμα είναι διαφορετικό στον Παναθηναϊκό, πιο βαθύ πιο περίπλοκο.

Η διοίκηση επένδυσε -ξανά- πολλά εκατομμύρια για μεταγραφές, ήρθαν ποδοσφαιριστές ονόματα, αλλά το αποτέλεσμα είναι μετά από τρεις μήνες δράσης ο κόσμος να κρέμεται στα κάγκελα να ξεσπά μετά από την ήττα κόντρα στην Τσέλσι (σ.σ. είναι σημαντικό να επαναλαμβάνουμε) και να φωνάζει το όνομα του προπροηγούμενου προπονητή, δηλαδή του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Ε, κάτι δεν πάει καλά, καθόλου καλά ειδικά στη σύνδεση ομάδας - κόσμου.

Μπροστά στον καθρέφτη

Και τώρα όσοι έχτισαν αυτό το σύνολο κι εμπιστεύτηκαν τον Ντιέγκο Αλόνσο, ο οποίος βάσει των δηλώσεων δεν παραδίδεται, οφείλουν να σταθούν μπροστά από τον καθρέφτη και να αναρωτηθούν πρώτον αν έκαναν σωστά που επέλεξαν τον Ουρουγουανό και δεύτερον αν πρέπει να τον απολύσουν τώρα ή να τον κρατήσουν σε περίπτωση που νικήσει τον Άρη.

Εάν ο Παναθηναϊκός ηττηθεί από τους Θεσσαλονικείς τότε λογικά δεν τίθεται θέμα παραμονής του Αλόνσο.

Αυτό είναι το βαθύ πρόβλημα, το σταυροδρόμι, ο λαβύρινθος που θα οδηγήσουν στην τελική απόφαση. Διότι ο Αλόνσο μπορεί να θέλει, ο οργανισμός που επενδύει αντέχει να δώσει χρόνο;

Δεν είναι και υποφερτό ν' ακούς κάθε φορά το ανάθεμα, κάπου ξεσπάς και αποφασίζεις πιθανότατα εν θερμώ να πορευτείς διαφορετικά.

Έχει τις ευθύνες του ο Ουρουγουανός

Εννοείται πως ο Ντιέγκο Αλόνσο δεν είναι άμοιρος ευθυνών για την ήττα από την Τσέλσι. Είπαμε καλός ο αντίπαλος, ωστόσο η εικόνα που παρουσίασε η ομάδα, όπως κι οι επιλογές του δεν ανταποκρίνονται στο ευρωπαϊκό παρελθόν της ομάδας και στο μέγεθος του κόσμου που την ακολουθεί.

Ο Παναθηναϊκός πίεσε στα πρώτα 10 λεπτά και μετά το χάος. Ειδικά η άμυνα γκρεμοτσακίστηκε και το κέντρο βρισκόταν σε άλλο γήπεδο.

Σίγουρα αυτά θα πρέπει να τα κοιτάξει ο Αλόνσο αν παραμείνει στη θέση του και τις δηλώσεις να τις κάνει πράξεις.