Who cares για το θέαμα

Είναι φοβερό αυτό που έχει πετύχει ο Μάσιμο Καρέρα το λίγο διάστημα που βρίσκεται στην ΑΕΚ. Έχει καταφέρει να τον χειροκροτούν και οι πιο απαιτητικοί φαν του θεαματικού ποδοσφαίρου, επειδή πολύ απλά η ομάδα του νικάει, έχει σοβαρευτεί στην άμυνα και δείχνει κάτι που μοιάζει με κανονική μπάλα εντός των τεσσάρων γραμμών. Μια χαρά!

Ξεκάθαρα είμαι κατά εκείνων που ρίχνουν κατάρες όταν οι ομάδες του στην Ελλάδα δεν αποδίδουν ποδόσφαιρο επιπέδου Λίβερπουλ. Για να παίξεις αυτό που κάνουν στο εξωτερικό χρειάζεσαι υπομονή και πολλά, πάρα πολλά χρήματα. Οπότε, αρκεί να είσαι σοβαρός και να προσπαθείς να βάζεις τη στρογγυλή θεά κάτω. Όλα τα υπόλοιπα είναι φαντασιώσεις. Επιμένω πως η καλύτερη απόφαση του Ίλια Ίβιτς μέχρι στιγμής ήταν ο Καρέρα. Ο Ιταλός φαίνεται άνθρωπος ρεαλιστής και to the point. Δεν πάει δηλαδή να κάνει πράγματα πάνω από τις δυνάμεις του. Έχει αίσθηση και αντίληψη.

Ξέρει τους παίκτες που έχει στη διάθεσή του, δοκιμάζει πράγματα και σταδιακά προσπαθεί να δώσει στην ΑΕΚ μία αγωνιστική ταυτότητα η οποία χάθηκε μετά από την πρωταθληματική σεζόν. Κάποια στιγμή η Ένωση θα πετύχει να έχει το δικό της στιλ και πάνω σε αυτό θα ενσωματωθούν και θα ξεκουμπώσουν οι ποδοσφαιριστές που αναμένεται να φύγουν και να έρθουν.

ΤΕΤΟΙΕΣ ΝΙΚΕΣ ΘΕΛΕΙ

Με αντίπαλο την ΑΕΛ που εμένα μου αρέσει ως ομάδα, η ΑΕΚ μπόρεσε να πάρει μία ξεκούραστη νίκη. Δεν έκανε κακό στον εαυτό της όπως συνήθιζε στο μεγαλύτερο διάστημα της χρονιάς. Συμφωνώ πως τα επιθετικά "όπλα" των βυσσινί ήταν απενεργοποιημένα, αλλά πόσες φορές φέτος η ΑΕΚ έχει... αναστήσει απενεργοποιημένες ομάδες και ποδοσφαιριστές; Πολλές. Είναι πολύ σημαντικό η Ένωση να καταφέρνει να κρύβει τις αδυναμίες και τις παθογένειες της.

Ίσως είναι νωρίς, αλλά στην προκειμένη περίπτωση επιτρέψτε να χρησιμοποιήσω το ποδοσφαιρικό κλισέ "έργο του προπονητή". Βλέπω πως παιχνίδι με το παιχνίδι οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ πατάνε καλύτερα και το κυριότερο πιστεύουν περισσότερο στον εαυτό τους. Δείτε τον Βέρντε, δείτε τον Οικονόμου, τον Κρστίτσιτς και τον Σβάρνα που χρησιμοποιήθηκε στην τριάδα των στόπερ.

ΤΟ ΑΞΙΖΑΝ ΑΕΚ ΚΑΙ ΣΙΜΟΕΣ

Ας το κάνουμε, τώρα, πιο προσωποκεντρικό. Τι όμορφο γκολ έβαλε ο αντιεμπορικός για πολλούς υπαρχηγός της ΑΕΚ, Αντρέ Σιμόες. Ο Πορτογάλος δεν είναι φαντεζί παίκτης, κάνει συγκεκριμένα πράγματα στον αγωνιστικό χώρο και στις καλές του μέρες τα κάνει και εξαιρετικά μάλιστα.

Ναι, τελευταία έχει πέσει. Ωστόσο, αίσθηση μου είναι ότι το τελείωμα με το εναέριο τακουνάκι είναι απόρροια της γενικότερης αυτοπεποίθησης που αρχίζουν και βγάζουν οι κιτρινόμαυροι. Κι επειδή πολλά έχουν ακουστεί για το μέλλον του Σιμόες στην Ένωση, ακόμα και για τις σχέσεις του με το κλαμπ, αυτό το τέρμα που έφερε αέρα νίκης ήταν ό,τι πρέπει. Μία ένεση τόνωσης της ψυχολογίας του παίκτη, αλλά και του οργανισμού που θα πιστέψει ξανά στο "μηχανάκι" των προηγούμενων ετών.

ΕΚΡΥΨΕ ΤΙΣ ΑΠΟΥΣΙΕΣ

Ανέφερα παραπάνω ότι η ΑΕΚ μαθαίνει σιγά σιγά να κρύβει τις αδυναμίες της. Τώρα, μπορεί να κρύψει και τις απουσίες που ήταν σημαντικότατες. Μην ξεχνάμε ότι απέναντι στην ΑΕΛ δεν αγωνίστηκαν Λιβάγια, Τσιγκρίνσκι, Χουλτ. Για τον Κροάτη, μάλιστα, στις αρχές ειδικότερα της σεζόν κυριαρχούσε πως χωρίς εκείνον η ΑΕΚ δεν υπάρχει αγωνιστικά. Εν μέρει ήταν σωστό, αλλά καμία ομάδα -πλην της Μπαρτσελόνα- δεν μπορεί να βασίζεται σε έναν και μόνο παίκτη, διότι πολύ απλά κανείς άλλος δεν έχει τον Λέο Μέσι. Πάμε παρακάτω.

Ο Μάνταλος που έδωσε δύο ασίστ και ο "ενοχλητικός" για τις αντίπαλες άμυνες, Ντανιέλε Βέρντε μια χαρά κάλυψαν το κενό του Μάρκο Λιβάγια. Για τον Μάνταλο παρά τα όσα ακούει κατά καιρούς, η ποιότητά του φαίνεται σε τέτοια ματς και κάνει τη διαφορά. Όσον αφορά στον Βέρντε είναι πολύ πολύ σημαντικό που η ΑΕΚ έχει έναν τέτοιο ποδοσφαιριστή υπό την ιδιοκτησία της και όχι δανεικό.

Ο Ιταλός θαρρώ πως μπορεί να εξελιχθεί σε σημαντικό εργαλείο για την ομάδα τόσο στα άκρα, όσο και σε ελεύθερο ρόλο. Ουσία με την ΑΕΛ δεν βρήκε, όμως δείτε πόσες φορές άγγιξε την μπάλα, πόσα τρεξίματα και τι ταλαιπωρία έβγαλε στον αντίπαλο.

Από εδώ και πέρα η Ένωση έχει να κάνει τα εξής: Να πάρει το ματς με τον Βόλο με τις λιγότερες δυνατές απώλειες και να κορυφώσει αυτή την ευχάριστη προσπάθεια που πραγματοποιεί με μία νίκη σε ντέρμπι, όπως αυτό με τον Ολυμπιακό την Κυριακή. Χρειάζεται το κλαμπ, ο Καρέρα και ο κόσμος της τρίποντο σε ένα τέτοιου επιπέδου παιχνίδι. Κοντεύουν, άλλωστε, δύο χρόνια χωρίς πανηγυρισμούς σε ντέρμπι από πλευράς κιτρινόμαυρων.