Έχουμε εμπεδώσει όλοι ότι ο Μίλτος Τεντόγλου είναι η παγκόσμια σταθερά του μήκους. Ακόμη και στη μέρα που δεν θα του βγουν τα άλματά του όπως επιθυμεί, που δεν θα νιώθει το κορμί του όπως θέλει να το νιώσει, όπως και τον αγωνιστικό χώρο αποχωρεί από το στάδιο με το χρυσό μετάλλιο στο στήθος.

Ξέρει πώς να κερδίσει έναν αγώνα, ακόμα κι αν χρειαστεί να επιστρατεύσει το μεγάλο του άλμα στην τελευταία του προσπάθεια. Τότε, που όπως εύστοχα λέει ο προπονητής του Γιώργος Πομάσκι "τα γόνατα των αθλητών έχουν γίνει σαν λουκούμια".

Στη Γλασκώβη δεν χρειάστηκε ένα μεγάλο άλμα στο τέλος για να καθαρίσει τον αγώνα. Απαντούσε με καλύτερες επιδόσεις σε όλη τη διάρκεια του τελικού. Αυτά τα μικρά οκτάρια όπως λέει ήταν αρκετά για να του δώσουν την πρωτιά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα σε μια μέρα που δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν στο 100% όλα τα κύτταρά του.

Σπανίζουν οι αθλητές που κατορθώνουν να νικήσουν τους αντιπάλους τους και σε μια κακή μέρα τους, είναι ξεχωριστά κεφάλαια στον αθλητισμό και η Ελλάδα αν και μικρή χώρα έχει τέτοια παραδείγματα.

Ο Πύρρος Δήμας τα έχει καταφέρει με διαλυμένο πόδι, ο Λευτέρης Πετρούνιας με κατεστραμμένο ώμο. Τι κοινό έχουν και οι τρεις; Εκτόπισμα. Με την είσοδό τους στον αγωνιστικό χώρο η αύρα τους απλώνεται (ή απλωνόταν στην περίπτωση του Πύρρου) σαν ωστικό κύμα και σαρώνει τους πάντες.

Τέτοιοι αθλητές τρομάζουν τους αντιπάλους τους. Με το μεγάλο ειδικό βάρος τους προκαλούν αρνητική ψυχολογία και αυτό είναι κατάκτηση που την έχτισαν πετραδάκι – πετραδάκι στους αγώνες τους.

Αυτό το ωστικό κύμα ξεχύθηκε από το κορμί του Τεντόγλου και στη Γλασκώβη, όπως και στους προηγούμενους μεγάλους αγώνες του, αν και ο ίδιος δεν απόλαυσε αυτόν τον τελικό όσο θα ήθελε. Αγαπάει τις μεγάλες επιδόσεις και τον ενοχλούν τα λάθη. Όμως, εξήγησε ότι το σώμα του δεν τον άκουγε, όσο θα ήθελε.

Οι πρωινοί τελικοί είναι σαν το μαρτύριο της σταγόνας και οι αθλητές του μήκους (και όχι μόνο αυτοί) το έχουν υποστεί ουκ ολίγες φορές. Ο Μίλτος Τεντόγλου έχει αγωνιστεί τρεις φορές σε πρωινό τελικό και παρόλο που δεν εύχεται ούτε στον εχθρό του αυτό το βασανιστήριο κατέκτησε ισάριθμα χρυσά μετάλλια.

Οι δύο προηγούμενοι ήταν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γλασκώβης και στην αντίστοιχη διοργάνωση της Κωνσταντινούπολης.

Ο αθλητής του Γιώργου Πομάσκι πλέον έχει εννέα χρυσά μετάλλια σε επίπεδο ανδρών (2018 Ευρωπαϊκό, 2019 Ευρωπαϊκό Κλειστού, 2021 Ολυμπιακοί Αγώνες, 2021 Ευρωπαϊκό Κλειστού, 2022 Παγκόσμιο Κλειστού, 2022 Ευρωπαϊκό, 2023 Ευρωπαϊκό Κλειστού, 2023 Παγκόσμιο. 2024 Παγκόσμιο Κλειστού) συν ένα διαφορετικό από τα άλλα: τη φωνή του. Μιλάει για λογαριασμό του, αλλά και για το σύνολο του στίβου. Είναι δίκαιος αθλητής και με άποψη.

Σωστά, παραξενεύτηκε με το πρόγραμμα και τον πρωινό τελικό. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ψήγμα ασέβειας, όχι όμως περισσότερο από το γεγονός ότι η βαρύτητα της γνώμης των αθλητών είναι σκεπασμένη με πέπλο αδιαφορίας. Κανείς από την Παγκόσμια Ομοσπονδία του στίβου δεν ζήτησε από τους αθλητές του μήκους την άποψή τους, δεν ενδιαφέρθηκαν να μάθουν αν συμφωνούν με τη σκέψη την κατάργηση της βαλβίδας στο μήκος.

Η IAAF έπειτα από μελέτη των αλμάτων του μήκους στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης διαπίστωσε ότι αρκετά εξ αυτών ήταν άκυρα. Αποφάσισε να καταργήσει πειραματικά τη βαλβίδα και οι δοκιμές θα γίνουν σε αγώνες με ελίτ αθλητές.

Ωστόσο, δεν ζητήθηκε η απόψή τους και ο Μίλτος δεν δίστασε να πει πόσο άκομψο ήταν αυτό και πόσο καταστροφική θα είναι μια τέτοια αλλαγή στο αγώνισμα. Η αλήθεια είναι ότι το αγώνισμα θα γίνει άχαρο και θα μειωθεί το ενδιαφέρον του, αν γίνει πιο εύκολο για τους αθλητές.

Ο Τεντόγλου τόνισε ότι αν τελικά αυτή η αλλαγή εφαρμοστεί και επίσημα στους αγώνες θα συνεχίσει στο τριπλούν, για το οποίο δεν υπάρχει αντίστοιχη σκέψη. Άλλωστε, ασχέτως αυτής της σκέψης της παγκόσμιας ομοσπονδίας έχει τονίσει και παλαιότερα ότι θα τον ενδιέφερε να πειραματιστεί και στο τριπλούν. Και είναι λογικό να τον “τρώει” μια τέτοια απόπειρα.

Όταν έχεις κατακτήσει τα πάντα, ψάχνεις νέα κίνητρα...