Από εκεί που κυνηγούσε, τώρα είναι πρώτος
Ο Μπάμπης Τσιμπίδας γράφει για το πως θα περάσει ο Παναθηναϊκός τη διακοπή του πρωταθλήματος, σχολιάζει τις αποφάσεις του διαιτητή Καλογερόπουλου και αναφέρεται στη συμβολή του Κριστιάν Λεντέσμα στην επίτευξη της νίκης επί του Αστέρα Τρίπολης.
Στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος θα περάσει τη διακοπή για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018, ο Παναθηναϊκός... Δεν θυμάμαι πόσο καιρό έχει να συμβεί κάτι τέτοιο. Σίγουρα, πάρα πολύ, χρόνια ολόκληρα, τολμώ να ισχυριστώ.
Κάποιος θα αναρωτηθεί: μα έχει σημασία; Πρακτικά, δεν φαίνεται να έχει καμία. Αλλά για μία ομάδα που τα τελευταία χρόνια μονίμως κυνηγούσε στη βαθμολογία και είχε συνηθίσει να "γκελάρει" πριν από αγώνες των Εθνικών, πρόκειται για μία αλλαγή. Για μία σημαντική διαφορά.
Ο Παναθηναϊκός είχε μάθει να διανύει ανάλογα χρονικά διαστήματα μέσα στην εσωστρέφεια. Φέτος, αυτό δεν συμβαίνει. Αυτό που αρχίζει από το βράδυ της Κυριακής (2/10) θα το περάσει πρώτος και θα έχει την ευκαιρία να προπονείται χωρίς γκρίνια, μεμψιμοιρία και απόδοση ευθυνών.
Είχε δίκιο ο Στιλ που έλεγε μετά την ήττα από τη Θέλτα ότι είναι καλό που ακολουθεί αμέσως παιχνίδι, γιατί έδωσε στον Παναθηναϊκό τη δυνατότητα να προχωρήσει και να μην ενδοσκοπήσει. Αντίστοιχα, το δεκαπενθήμερο που μεσολαβεί μέχρι το επόμενο παιχνίδι πρωταθλήματος, θα βοηθήσει στη διόρθωση των δυσλειτουργιών εν μέσω καλής ατμόσφαιρας.
ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ "ΣΥΜΜΑΖΕΜΑ" ΤΟΥ ΛΕΝΤΕΣΜΑ
Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν εντυπωσιακός εναντίον του Αστέρα, αλλά νίκησε 3-1. Είχε την τύχη να σκοράρει στα 24'' με μία δουλεμένη στην προπόνηση επίθεση και με μία όμορφη εκτέλεση του Μπεργκ και επωφελήθηκε της πολυτέλειας να έχει φέτος στο ρόστερ του έναν ποδοσφαιριστή όπως ο Κριστιάν Λεντέσμα. Όχι για τα δύο εύστοχα πέναλτι που εκτέλεσε ο Αργεντινός, ούτε για την ασίστ που αρχίζει τη φάση του 1-0, αλλά για το πώς "συμμάζεψε" την ομάδα όταν αποδιοργανώθηκε.
Πέρυσι, σε ανάλογες καταστάσεις οι παίκτες του Παναθηναϊκού αποσυντονίζονταν και δύσκολα επανέρχονταν. Τώρα, ο Αργεντινός με την εμπειρία, την προσωπικότητα και την επιρροή που έχει, έβαλε τις φωνές στους συμπαίκτες, τους ηρέμησε και τους επανέφερε στο παιχνίδι.
Πάρτε παράδειγμα τη φάση που αποβλήθηκε ο Φαρίνα του Αστέρα, που ο Κουτρουμπής είχε δεχτεί κίτρινη κάρτα, αλλά δεν απομακρυνόταν από το σημείο, έχοντας λεκτική αντιπαράθεση. Ο Λεντέσμα παρεμβλήθηκε, τον πήρε παράμερα και τον κάλμαρε, δείχνοντας πόσο ουσιαστικός μπορεί να αποδειχθεί. Διότι ο 34χρονος χαφ υστερεί σε τρεξίματα, αυτό φαίνεται στα ματς με υψηλό ρυθμό, όμως είναι ηγέτης και ξέρει να καθοδηγεί την ομάδα.
ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΕΝΑΛΤΙ ΚΙ Η ΑΠΟΒΟΛΗ
Ασφαλώς, αρκετά θα ειπωθούν για τη διαιτησία του Καλογερόπουλου. Λογικό σε ένα ματς που είχε τρία πέναλτι και μία αποβολή. Το πρώτο πέναλτι, που κερδίζει ο Βιγιαφάνιες από τον Γιαννούλη είναι υπερβολικό. Το υποδεικνύει ο Καλογερόπουλος μετά από επικοινωνία με τον δεύτερο βοηθό, ο οποίος έχει διακρίνει κάτι που δεν έχουν παρατηρήσει οι υπόλοιποι. Στο πέναλτι που σφυρίχτηκε στον Τσουκαλά από την ανατροπή του Ιβανόφ, η φάση είναι ξεκάθαρη. Ο Τσουκαλάς σουτάρει χωρίς ενόχληση και μετά ο Ιβανόφ τον "γκρεμίζει" και δεν βρίσκει μπάλα. Όσο για το τρίτο πέναλτι, ο Χουλτ παίζει το "ένα-δύο" με τον Βιγιαφάνιες και εισέρχεται στην περιοχή, όπου ο Στανισάβλεβιτς τον μαρκάρει με τα χέρια, με τη μπάλα να έχει περάσει. Άρα, υπάρχει παράβαση.
Ο Αστέρας έμεινε με δέκα επειδή ο Φαρίνα έφτυσε τον Κουτρουμπή, ο τέταρτος διαιτητής τον είδε και ενημέρωσε τον Καλογερόπουλο, ο οποίος απέβαλε ως όφειλε τον ποδοσφαιριστή. Δεν υπάρχει κάτι περισσότερο να συζητηθεί στην απ' ευθείας κόκκινη κάρτα.
ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΣΩΣΤΗΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ
Περαιτέρω, ο Παναθηναϊκός νίκησε μετά από δύο αρνητικά αποτελέσματα, την ισοπαλία στο Αγρίνιο και την ήττα στο Βίγκο. Ήταν αναγκαίο να μην "τριτώσει" το κακό, κάτι που επετεύχθη. Επαναλαμβάνω ότι η πρώτη θέση δεν προσφέρει κάτι προς το παρόν, ούτε επιλύθηκαν τα αγωνιστικά προβλήματα.
Για παράδειγμα, όπως παραδέχτηκε ο Στραματσόνι, παρουσιάστηκε έλλειμμα σωστής νοοτροπίας μετά το 2-0. Αυτοί οι παίκτες δεν έχουν πετύχει με τον Παναθηναϊκό, ώστε να έχουν το δικαίωμα εφησυχασμού. Δεν έχουν διακριθεί, για να χαλαρώνουν σε τέτοιο βαθμό.
ΔΕΝ ΠΕΙΘΕΙ Ο ΙΒΑΝΟΦ
Σε ατομικό επίπεδο, πέραν του Λεντέσμα, θα ξεχωρίσω τον Νούνο Ρέις, επειδή δεν τον είχα ξαναδεί σε επίσημο παιχνίδι. Χρειάστηκε ένα δεκάλεπτο για να εγκλιματιστεί και μετά πήγε καλά. Δεν πρόκειται για τον Ντάνιελ Άλβες, αλλά είναι σημαντικό να ενταχθεί στο ροτέισον. Μάρκαρε αποτελεσματικά, κέρδισε μονομαχίες και προωθήθηκε συνετά, αποφεύγοντας τις υπερβολικά φιλόδοξες προσπάθειες. Σχημάτισα την εντύπωση πως είναι ένας συγκροτημένος παίκτης, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει. Μέχρι εκεί, ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο.
Αντίθετα, ο Ιβάν Ιβανόφ δεν πείθει. Δεν έπειθε το καλοκαίρι, πήρε μία παράταση με την έκλαμψη του στην Κοπεγχάγη εναντίον της Μπρόντμπι και επέστρεψε στην αστάθεια, την επιπολαιότητα και την καθυστέρηση. Ευτυχώς για τον Στραματσόνι, ο Σάμπα βελτιώνεται διαρκώς και μετά τη διακοπή θα έχει τον επιθυμητό βαθμό φυσικής κατάστασης, ο Κουτρουμπής είναι πιο ασφαλής επιλογή και υφίσταται ο Μολέντο. Άλλωστε, όταν ο Βραζιλιάνος αντικατέστησε τον Βούλγαρο, η "τρύπα" στο κέντρο της άμυνας έκλεισε.
ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΤΟΥ "ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ"
Καταλήγοντας, ο Παναθηναϊκός του Στραματσόνι έχει αποκτήσει ένα αγωνιστικό σχέδιο. Βγάζει συνεργασίες που έχουν δουλευτεί, έχει προσωπικότητες και ικανούς ποδοσφαιριστές, παίζει επιθετικά και αποκτά την ικανότητα να διαχειρίζεται. Έχει ελλείψεις στην ανασταλτική λειτουργία, υπάρχει πάντα η αδυναμία του "Στράμα" στο κοουτσάρισμα και μέχρι τώρα, έχει αρκετούς τραυματισμούς.
Έχει καταλάβει την κορυφή και έχει τη δυνατότητα να παραμείνει εκεί. Συγχρόνως, πρέπει να εξασκήσει το ένστικτο του "δολοφόνου" και να αποβάλλει την νοοτροπία του εφησυχασμού. Δεν είναι εύκολο, δεν είναι αδύνατο. Έγκειται στον Στραματσόνι, στους συνεργάτες και στους παίκτες.
Photo credits: Action Images
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
