Το πιο δύσκολο αυτή τη χρονική περίοδο στον Παναθηναϊκό, είναι να σκεφτείς λογικά. Να απομονώσεις το συναίσθημα και να αποδώσεις τις ευθύνες του καθενός. Να υπολογίσεις πόσο επηρεάζει η ασυνέπεια στις πληρωμές, η αβεβαιότητα λόγω του ιδιοκτησιακού, που αρχίζουν οι ευθύνες του Ουζουνίδη για τη μικρή παραγωγικότητα, τους πολλούς μυϊκούς τραυματισμούς, τις λανθασμένες μεταγραφικές επιλογές, πόσο φταίνε οι παίκτες και πως μπορούν να υποχρεωθούν να φερθούν διαφορετικά.

Πρόκειται για μία συζήτηση που έχει πολλές παραμέτρους και σίγουρα, δεν θα εξαχθεί ένα κοινά αποδεκτό συμπέρασμα. Για παράδειγμα, κατά γενική ομολογία οι αποκτηθέντες το προηγούμενο καλοκαίρι έχουν προσφέρει ελάχιστα. Από την άλλη, όμως, δεν έχουν ενσωματωθεί σε μία ομάδα με κανονικότητα και κάθε μέρα, γύρω τους συμβαίνουν (ακόμα και τραγελαφικά) περιστατικά που δεν παραπέμπουν σε ένα κορυφαίο club.

Εύλογα, κάποιος θα χρεώσει στον Ουζουνίδη ότι δεν έκανε τις κατάλληλες επιλογές. Όχι στο οικονομικό σκέλος, γιατί είχε την εγγύηση του Γιάννη Αλαφούζου ότι το μπάτζετ που του έταξε, θα διατεθεί. Αλλά, στο αγωνιστικό σκέλος, που οι παίκτες που αποκτήθηκαν δεν έχουν βοηθήσει. Όμως, ένας άλλος θα ισχυριστεί ότι ο Ουζουνίδης δεν μπορεί να επιβληθεί και να απαιτήσει τα στοιχειώδη, όταν οι ποδοσφαιριστές είναι απλήρωτοι, δεν ξέρουν πότε θα πληρωθούν και βλέπουν στο Κορωπί διαλυτικά φαινόμενα.

Γενικότερα, η κατάσταση στον Παναθηναϊκό είναι θολή και δεν ξεκαθαρίζει όσο δεν υπάρχει ένα πλάνο. Ένα λεπτομερές σχέδιο που θα δώσει τις κατευθύνσεις και θα καθορίσει τον στόχο της ομάδας. Είναι η παραμονή; Είναι η είσοδος στην πεντάδα; Η διοίκηση ενεργεί με σκοπό να εξασφαλίσει την αδειοδότηση; Απλώς για να μην χρεωκοπήσει η εταιρία; Ο Ουζουνίδης πρέπει να προετοιμάσει τους νεαρούς; Να δημιουργήσει “κορμό”;

Στον Παναθηναϊκό εργάζονται πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν στόχους, δεν ελέγχονται αν τους εκπληρώνουν και εφόσον αποτυγχάνουν, δεν λογοδοτούν, ούτε υφίστανται συνέπειες. Αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα, προτού η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο. Ακόμα υπάρχει χρόνος, αλλά όχι πολύς. Τα περιθώρια στενεύουν και σύντομα θα εξαντληθούν, εάν δεν αναληφθεί δράση...

ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ

Μία από τις τελευταίες ευκαιρίες είναι οι εκλογές της “Παναθηναϊκής Συμμαχίας” στις 22 Δεκεμβρίου. Αναμφίβολα, η “δεξαμενή” των υποψηφίων είναι περιορισμένη και το Διοικητικό Συμβούλιο που θα αναδειχτεί, δεν θα κάνει θαύματα. Ωστόσο, ίσως καταφέρει να επηρεάσει τις εξελίξεις και να πιέσει προς τη σωστή κατεύθυνση.

Η Συμμαχία δεν είναι ο μεγαλομέτοχος, αλλά παραμένει ο τρίτος μέτοχος της ΠΑΕ, μετά τον Αλαφούζο και τον Ερασιτέχνη. Το καταστατικό προβλέπει τα δικαιώματα της και επαρκούν για να ασκήσει έλεγχο, ακόμα και να ορίσει διοίκηση. Το στοίχημα που θα κληθούν να κερδίσουν οι νέοι διοικούντες την Συμμαχία, είναι η ενεργοποίηση του κόσμου. Να τον πείσουν ότι πλέον θα υπάρχει διαφάνεια, λογοδοσία και τα χρήματα θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για τη διάσωση της ομάδας ποδοσφαίρου.

Η αποστολή του νέου σχήματος δεν είναι εύκολη. Το αντίθετο. Η λαϊκή βάση έχει απαξιωθεί στη συνείδηση των φιλάθλων, η εποχή δεν επιτρέπει τα περιττά έξοδα και η δυσπιστία περισσεύει. Αποδείχτηκε το προηγούμενο διάστημα, όταν ελάχιστοι επέλεξαν να εγγραφούν για να πάρουν μέρος στις αρχαιρεσίες, δείγμα ότι δεν πιστεύουν ότι η Συμμαχία θα αποτελέσει μέρος της λύσης του προβλήματος.

Αλλά, από την άλλη, για όποιον θέλει να βοηθήσει την ΠΑΕ να μην "σκάσει", η Συμμαχία παραμένει ο ενδεδειγμένος τρόπος. Δεν υπάρχουν τα χρονικά περιθώρια για να δημιουργηθεί άλλη δομή. Στο φινάλε, δεν κάνουν τα συστήματα τη διαφορά, αλλά οι άνθρωποι. Αυτό ισχύει και για τη Συμμαχία.

ΕΝΑΣ ΑΧΡΕΙΑΣΤΟΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ

Στο μεταξύ, όλα τα είχε ο Παναθηναϊκός, η επανεμφάνιση της διαμάχης “βαρδινογιαννικών” και “αντιβαρδινογιαννικών” του έλειπε. Η ένταση πάντα υπέβοσκε παρότι έχει περάσει ο καιρός, όμως το περιστατικό στη Θύρα 2 είχε χρόνια να συμβεί. Το κακό είναι ότι όσο θα χειροτερεύει η κατάσταση, τόσο θα... ανάβουν τα αίματα στις εξέδρες και ίσως την επόμενη φορά, η σύρραξη να πάρει μεγαλύτερη έκταση.

Φυσικά, δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε το προφανές... Ο Παναθηναϊκός δεν έχει την πολυτέλεια να εμπλακεί σε έναν εμφύλιο, γιατί οι πιθανότητες του για να επιβιώσει, θα μειωθούν ακόμα περισσότερο. Η συσπείρωση του κόσμου είναι η μοναδική ελπίδα του Συλλόγου αυτή τη στιγμή και οτιδήποτε άλλο, θα αποτελέσει την ταφόπλακα. Το "εμείς θα σε κρατήσουμε" περιλαμβάνει τους πάντες και όσοι ενεργούν διχαστικά, συμβάλλουν στην κατάρρευση.

Κυρίως, διότι η διαμάχη που αναβιώνει δεν έχει κανένα ρεαλιστικό υπόβαθρο. Δεν προκύπτει από πουθενά ότι η οικογένεια Βαρδινογιάννη θα αναμειχθεί ξανά στην ΠΑΕ, ενώ πρόσφατα ο Γιώργος Βαρδινογιάννης είχε διαψεύσει κατηγορηματικά ότι ο γιος του, Νίκος, θα έχει εμπλοκή υπό οποιοσδήποτε συνθήκες. Επομένως, δεν υπάρχει λόγος αντιπαράθεσης για κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί.

Επειδή, όμως, κάποιοι επιμένουν ότι η οικογένεια Βαρδινογιάννη κατευθύνει τον Γιάννη Αλαφούζο και έχουν εξυφάνει σχέδιο καταστροφής του Παναθηναϊκού, υπάρχει κάτι που μπορεί να γίνει, για να καταρρίψει κατά μέρος τους ισχυρισμούς. Η νέα διοίκηση της Συμμαχίας, εκπροσωπώντας έναν μέτοχο της ΠΑΕ, να ζητήσει ενημέρωση για το μετοχολόγιο της Sortivo International, της κυπριακής οff shore που κατέχει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών και να δημοσιοποιήσει τα ευρήματα της.

Η Sortivo φέρεται να ανήκει στον Αλαφούζο και μένει να επιβεβαιωθεί από την έρευνα της Συμμαχίας. Στην περίπτωση που δεν δοθούν τα στοιχεία ή που εμφανιστεί εμπλοκή της οικογένειας Βαρδινογιάννη, τότε θα δημιουργηθεί ένα μεγάλο ζήτημα και θα απαιτηθούν άλλες δράσεις. Αλλά, αυτό καλό θα ήταν να διερευνηθεί ώστε να απαντηθούν οι απορίες και να μην συνεχιστούν οι θεωρίες που δεν οδηγούν πουθενά.