Απογεύματα όπως το 4-0 επί της Κέρκυρας είναι καλοδεχούμενα και απαραίτητα στον Παναθηναϊκό. Τα έχει ανάγκη συνολικά σαν οργανισμός, προκειμένου να αντέξει στις αντίξοες συνθήκες που βιώνει και να αντλήσει κουράγιο και δύναμη για να τις ξεπεράσει. Τέτοια αποτελέσματα δεν πρόκειται να επιλύσουν τα προβλήματα, αλλά θυμίζουν ότι ο Σύλλογος έχει μεγάλο μέγεθος και με τις κατάλληλες κινήσεις, μπορεί να τα καταφέρει.

Η δυναμικότητα της Κέρκυρας είναι χαμηλή και αυτό έχει διπλή ανάγνωση. Από τη μία, ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να μπερδευτεί και να νομίσει ότι διόρθωσε τις αδυναμίες του. Επιβάλλεται να συνεχίσει τη σκληρή δουλειά και να ψάξει τη βελτίωση μέσα από ένα νικηφόρο σερί. Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός έχει αντιμετωπίσει και άλλους κακούς αντιπάλους, αλλά δεν έκανε τα βασικά και δεν νίκησε. Αυτή τη φορά ήταν σοβαρός, ουσιαστικός και πιο παραγωγικός από κάθε άλλη φορά φέτος, σκοράροντας τέσσερα γκολ με διαφορετικούς σκόρερ.

Ο Παναθηναϊκός είχε καλή απόδοση, έβγαλε συνδυασμούς και δημιούργησε αρκετές ευκαιρίες. Αυτό συνέβη επειδή οι αμυνόμενοι Φαίακες ήταν αναποτελεσματικοί, αλλά ταυτόχρονα οι "πράσινοι" επιτιθέμενοι είχαν σωστές συνεργασίες, κινήθηκαν στους κατάλληλους χώρους και εκτέλεσαν ψύχραιμα στην τελική προσπάθεια.

ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΘΕΝΤΕΣ

Ο Χρήστος Δώνης ήταν ο πρωταγωνιστής όχι μόνο επειδή σκόραρε ένα γκολ και δημιούργησε άλλο ένα. Κυρίως, διότι αγωνιζόμενος ξανά ως επιθετικός, έκανε όσα και ένα κανονικό "9άρι". Έπαιξε με πλάτη, βρέθηκε σε θέση βολής όταν έπρεπε, κράτησε μπάλα και την μοίρασε χωρίς καθυστερήσεις. Αν κάποιος δεν ήξερε ποιος είναι ο Δώνης και τον έβλεπε για πρώτη φορά εναντίον της Κέρκυρας, θα συμπέραινε ότι είναι σέντερ φορ. Δεν μιλάμε για top class, αλλά για μία αξιοπρεπή επιλογή.

Ο Βιγιαφάνιες "έφτιαξε" το τρίτο και το τέταρτο γκολ, λειτουργεί ως ηγέτης και κάνει τη διαφορά σε ένα σύνολο με λίγη ποιότητα και δείχνει τη διάθεση να μείνει και να το παλέψει. Ο Λουντ ήταν ουσιαστικός, κουβάλησε μπάλα και σκόραρε για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι, ενώ ο Χίλιεμαρκ είχε σωστές μεταβιβάσεις, καλές εκτελέσεις στις στατικές φάσεις και βοήθησε πολύ από δεξιά. Ο Τζανδάρης έπαιξε με αυτοπεποίθηση, κάτι που φάνηκε στις ατομικές προσπάθειες και στις μεγάλες αλλαγές. Πλέον, παύει να περιορίζεται στα βασικά και ψάχνει πιο δύσκολες προσπάθειες.

Όμως, αυτή τη φορά τη διαφορά την έκαναν οι δύο ακραίοι μπακ. Τον Ινσούα τον έχουμε μάθει, αφού αυτός προωθείται συνέχεια, παίρνει πρωτοβουλίες και δίνει στηρίγματα από την αριστερή πτέρυγα. Αυτή τη φορά απείλησε στην πρώτη καλή στιγμή του παιχνιδιού, με ένα βολέ στο δοκάρι. Η έκπληξη ήταν ο Γιόχανσον, ο οποίος θύμισε τον μπακ-χαφ που επέλεξε ο Ουζουνίδης. Συνεχώς στην επίθεση, με επιτυχημένες ατομικές προσπάθειες και με έξυπνες μεταβιβάσεις και με ένα γκολ.

Είναι σημαντικό για αυτόν τον Παναθηναϊκό, που δεν έχει πολλή δημιουργία από τον άξονα, να βρει λύσεις από τα άκρα. Οι πτέρυγες επί Ουζουνίδη παίρνουν πολύ παιχνίδι και οι βοήθειες από τους Γιόχανσον και Ινσούα θα δώσουν το κάτι παραπάνω. Δεξιά, υπάρχει και ο Κουλιμπαλί που έχει το μυαλό του στη… μεταγραφή, ενώ αριστερά δεν υφίσταται εναλλακτική, πέραν του υπηρεσιακού Οικονόμου.

ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΕΝΑΝ ΣΤΟΧΟ

Τι γίνεται από εδώ και πέρα; Πλέον, είναι ξεκάθαρο ότι ο Παναθηναϊκός δεν πρόκειται να κινδυνεύσει. Δεν διαθέτει ρόστερ για πρωταθλητισμό, αλλά σίγουρα όχι τόσο κακό ώστε να φοβάται. Προσοχή, δεν πρόκειται να κινδυνεύσει αγωνιστικά, όχι λόγω των οφειλών. Αυτό είναι άλλο ζήτημα και πρέπει να απασχολήσει τη διοίκηση, όχι τον προπονητή, το επιτελείο και τους παίκτες του.

Ο Παναθηναϊκός έχει επαρκή διαφορά από τον Πλατανιά και από την Κέρκυρα. Αυτές οι δύο ομάδες φαντάζουν τα φαβορί για τον υποβιβασμό, αλλά ακόμα και αν ξεπεράσουν κάποιον στη βαθμολογία, τότε εκείνος ο κάποιος θα απέχει αρκετούς βαθμούς από τον Παναθηναϊκό. Με βάση τα στάνταρ του Τριφυλλιού είναι ντροπιαστικό να συζητάμε για την παραμονή, αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα δεν κάνει διακρίσεις…

Ωστόσο, η εξασφάλιση της παραμονής στην κατηγορία δεν αρκεί. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να θέσει έναν στόχο και να τον διεκδικήσει. Δεν έχει το περιθώριο να δώσει 12 παιχνίδια για τη χαρά του αθλήματος, χωρίς να αποσκοπεί κάπου. Δεν ταιριάζει στον Παναθηναϊκό, αλλά και σε οποιαδήποτε ομάδα στον κόσμο. Ένα καράβι που πορεύεται άνευ πυξίδας, είναι μοιραίο να χαθεί…

Η ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού έχουν απηυδήσει με τον Γιάννη Αλαφούζο και ορθώς κλιμακώνουν τις αντιδράσεις τους. Η επίσκεψη έξω από το σπίτι του εφοπλιστή είναι μία μορφή αντίδρασης που δεν συνηθίζεται και αναμφίβολα, θα ενοχλήσει τον Αλαφούζο περισσότερο από τα συνθήματα και τα πανό στο "Απόστολος Νικολαΐδης". Για την ακρίβεια, όσα συμβαίνουν στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας δεν τον αγγίζουν καθόλου.

Υπό νορμάλ συνθήκες, η οικεία ενός ανθρώπου είναι το άβατο του και δεν επιτρέπεται να διαταράσσεται η ηρεμία του. Όμως, στην προκείμενη περίπτωση, τα πράγματα είναι αλλιώς. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι μία απλή επιχείρηση, ώστε ο Αλαφούζος να την κλείσει και να φύγει. Ο Παναθηναϊκός αφορά εκατομμύρια ανθρώπους, καθορίζει τη διάθεση τους και επηρεάζει την καθημερινότητα τους. Κάποιος ο οποίος απαιτεί σεβασμό, οφείλει να τον δείχνει και στους άλλους.

Με τον τρόπο που επιχειρεί να απεμπλακεί ο Αλαφούζος από την ΠΑΕ, δεν σέβεται τον Σύλλογο. Δεν είναι ειλικρινής, δεν συμπεριφέρεται σωστά και αδικεί τους οπαδούς. Με τον εαυτό του, ας τα βρει μόνος του. Αλλά, ως ιδιοκτήτης έχει υποχρεώσεις και πρέπει να τις αναλάβει. Εφόσον κλιμακωθούν οι αντιδράσεις και αρχίσουν να τον ενοχλούν, πρέπει να θυμάται ότι εκείνος τις προκάλεσε. Μπορούσε να είχε ενεργήσει διαφορετικά και να έφευγε με το κεφάλι ψηλά. Αλλά, προτίμησε την πίσω πόρτα και κάθε επιλογή, έχει τις συνέπειες της…

Photo Credits: Eurokinissi