Η αντίδραση που άργησε και άλλη μία κακή διαιτησία

Υπό νορμάλ συνθήκες, η νίκη στους Ζωσιμάδες θα ήταν ένα σπουδαίο αποτέλεσμα για τον Παναθηναϊκό. Σε ένα γήπεδο με άθλιο χλοοτάπητα, με δέκα παίκτες και με εχθρική διαιτησία, το 0-3 επί του ΠΑΣ Γιάννινα θα ήταν ένα εμφατικό διπλό. Αλλά δεν διανύουμε μία συνηθισμένη κατάσταση...

Πριν από μερικές ημέρες, ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από την προημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας από τον Ατρόμητο. Προέρχεται από τέσσερις συνεχόμενους εντός έδρας αγώνες, ανεξαρτήτου διοργάνωσης, που δεν έχει σκοράρει. Κάπου στον Νοέμβριο, τέθηκε οριστικά εκτός της διεκδίκησης του τίτλου στη Superleague. Και φυσικά, υπάρχει το "φιάσκο μεγατόνων" του αποκλεισμού από τη Γκαμπάλα, που στέρησε την παρουσία στους ομίλους του Europa League στα τέλη Αυγούστου.

Οπότε, σε αγωνιστικό επίπεδο, θεωρώ άστοχη την τοποθέτηση του Στραματσόνι ότι " ήταν μια καλή ευκαιρία για να δείξουμε σε όλους ότι έχουμε το πνεύμα του Παναθηναϊκού"... Διότι πλέον, στη συνείδηση των οπαδών, η φετινή σεζόν δεν μπορεί να δείξει πράγματα. Απλώς, μπορούν να δημιουργηθούν κάποιες πρόσκαιρες εντυπώσεις μετά από ορισμένα παιχνίδια, όπως με μία νίκη επί του Ολυμπιακού στο Φάληρο.

Οπότε, ναι μεν ήταν θετική η αντίδραση της ομάδας και η νίκη έχει σημασία για να προχωρήσει στα επόμενα παιχνίδια, αλλά καθυστέρησε μερικές μέρες να εκδηλωθεί. Ούτε αρκεί ως ένα μεμονωμένο φαινόμενο. Χρειάζεται διάρκεια και σταθερότητα, στοιχεία που έχουν λείψει από τον Παναθηναϊκό, φέτος.

Στα Ιωάννινα, ο Παναθηναϊκός νίκησε επειδή λειτούργησε ως ομάδα και κάλυψε την αποβολή του Ζέκα, κάτι που δεν έκανε απέναντι στον Ατρόμητο. Φυσικά, μεγάλη συμβολή είχαν με την απόδοση τους ο Λουντ, ο Βλαχοδήμος του πρώτου ημιχρόνου και ο Κλωναρίδης του δευτέρου ημιχρόνου. Αυτή τη φορά, ο Στραματσόνι κοουτσάρισε αποτελεσματικά (πάντα κρίνοντας με τη σιγουριά του αποτελέσματος) και βοήθησε με τις επιλογές του. Ειδικά με τη χρησιμοποίηση του Λαγού, "προστάτευσε" τους στόπερ του και δεν επέτρεψε την εκδήλωση άλλης φάσης από εκείνο το σημείο και μετά.

Κατά την προσωπική μου άποψη, ο Παναθηναϊκός πρέπει να στηριχτεί στους παίκτες οι οποίοι μπορούν να βγάλουν ενέργεια και τρεξίματα. Δεν έχει το περιθώριο να έχει στην ενδεκάδα παίκτες όπως ο Εσιέν, ο οποίος δεν είναι σε καλή κατάσταση. Στα παιχνίδια με αντιπάλους χαμηλής δυναμικότητας, αυτό δεν φαίνεται και καλύπτεται με την ποιότητα του. Όμως, εναντίον στοιχειωδώς καλών αντιπάλων, τέτοιες επιλογές κοστίζουν και έχουν κοστίσει. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται ΕΝΕΡΓΟΥΣ παίκτες και ελπίζω να ισχύει αυτό, από εδώ και περα.

Περαιτέρω, η φράση που ταιριάζει στη διαιτησία του Δελφάκη στους Ζωσιμάδες, είναι "στο ίδιο έργο, θεατές". Για πολλοστή φορά, ένας διαιτητής, αδίκησε τον Παναθηναϊκό. Ίσως μετά τα όσα προηγήθηκαν το Σάββατο στο ντέρμπι ΑΕΚ - Ολυμπιακός, να ήταν αναγκαία μία επίδειξη δύναμης και ο συνήθης ύποπτος ήταν η εύκολη επιλογή.

Το τι συνέβη με τον Δελφάκη είναι γνωστό... Υπέδειξε όλες τις παραβάσεις των παικτών του Παναθηναϊκού και με βάση τον κανονισμό, είχε την ευχέρεια να αποβάλλει τον Ζέκα με δύο κίτρινες κάρτες (παρότι εξάντλησε την αυστηρότητα του).

Αλλά, όταν οι παραβάσεις έπρεπε να υποδειχθούν υπέρ των παικτών του Παναθηναϊκού, τότε η διάθεση του άλλαζε... Είτε δεν τις υποδείκνυε, είτε τις υποδείκνυε... μισές, επιλέγοντας να μην εφαρμόσει τους κανονισμούς. Για παράδειγμα, να μην αποβάλλει τον Καρανίκα με δεύτερη κίτρινη κάρτα ή να μην σφυρίξει το πέναλτι στο χέρι του Φερφελή.

Φυσικά, η διαιτησία του Δελφάκη δεν εξέπληξε κανέναν... Ούτε πρόκειται να είναι η τελευταία. Το αρνητικό για τον Παναθηναϊκό είναι άλλο. Όπως φάνηκε στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, η ΑΕΚ έχει βρει τρόπους να προστατευτεί και να αντιμετωπιστεί ως ισότιμη. Ο ΠΑΟΚ, ανεξαρτήτως της απόδοσης του, ευνοήθηκε σε όλα τα εντός έδρας ντέρμπι και εναντίον του Ηρακλή, τα κρίσιμα σφυρίγματα ήταν υπέρ του. Δεν συζητώ για τον Ολυμπιακό, που είναι ο "ισχυρός" εδώ και μία 20ετία.

Ο μοναδικός ο οποίος συστηματικά δεν παίρνει ό,τι δικαιούται είναι ο Παναθηναϊκός. Αποδεικνύεται ότι η προσφυγή στη Δικαιοσύνη και η ανάδειξη των σκανδάλων, δεν επαρκούν σε μία χώρα που επικρατούν οι διεφθαρμένοι. Απαιτούνται άλλες λύσεις και επιβάλλεται να αναζητηθούν από τη διοίκηση, διότι η ομάδα θα συνεχίσει να ταλαιπωρείται από ανάλογες διαιτησίες.

Επειδή, καλό το παραμύθι που υποστηρίζει "φτιάξε ομάδα να νικάς και τον διαιτητή", αλλά το πιστεύουν μόνο όσοι ευνοούνται από το υπάρχουν καθεστώς ή όσοι εθελοτυφλούν. Υπάρχει και η κατηγορία των "λοβοτομημένων", αλλά δεν τη λαμβάνω υπόψη.

Ποιες θα είναι οι λύσεις, δεν το γνωρίζω. Ούτε έχω την ευθύνη να τις βρω. Το σίγουρο είναι πως όσα χρήματα και να εισρεύσουν στην ΠΑΕ, όσες ομάδες του Τριφυλλιού και να δημιουργηθούν, υπό αυτές τις συνθήκες ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να προχωρήσει.

Υ.Γ.: Αδικαιολόγητο αυτό που συνέβη με τον Ζέκα.