Ότι και να ειπωθεί ή να γραφτεί για τον Παναθηναϊκό, μετά από μία ήττα με 3-0 από τη Σταντάρ Λιέγης στο «Απόστολος Νικολαΐδης», που περιορίζει στο ελάχιστο τις πιθανότητες πρόκρισης στους «32» του Europa League, μικρή σημασία έχει.

Η ουσία είναι πως η επιστροφή του Panathinaikos έχει αναβληθεί. Με απολογισμό τρεις ήττες (οι δύο εντός έδρας) και μία ισοπαλία και με αποκλεισμό από την 4 αγωνιστική, η παρουσία στον όμιλο κρίνεται αποτυχημένη.

Οι καλές εμφανίσεις στο Βίγκο και στη Λιέγη δεν αρκούν. Έδειξαν ότι ο Παναθηναϊκός μπορούσε να πετύχει κάτι καλύτερο, αλλά το «Αν» είναι ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη και ανάξιο λόγου για τον τελικό απολογισμό. Τουλάχιστον, ο Παναθηναϊκός έχει την υποχρέωση να εξαντλήσει τα μαθηματικά περιθώρια και το λιγότερο, να πετύχει έστω μία νίκη, προκειμένου να τερματίσει το αρνητικό σερί των πέντε ετών σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Δεν πρέπει να ταξιδέψει για τουρισμό στο Άμστερνταμ, ούτε να υποδεχτεί αδιάφορος τη Θέλτα στην Αθήνα.

Για να είμαστε δίκαιοι στις κρίσεις μας, ο Παναθηναϊκός πήγε να παίξει χωρίς λύσεις στη μεσαία γραμμή, το κρισιμότερο ευρωπαϊκό ματς της σεζόν. Στον πιο νευραλγικό χώρο του γηπέδου, στην ενδεκάδα άρχισαν ένας στόπερ (Κουτρουμπής), ένας ακραίος μπακ (Κουλιμπαλί) και ένας εξτρέμ (Εμποκού). Όσο για τον μοναδικό καθαρό χαφ (Λουντ) αυτός ήταν κακός και δεν βοήθησε.

Με μία υπηρεσιακή μεσαία γραμμή ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να πετύχει πολλά. Εάν προσθέσουμε τις απουσίες που υπήρχαν και όσες προέκυψαν, με κυριότερη του Μπεργκ, έχουμε μία εξήγηση για την απόδοση της ομάδας. Βέβαια, για να τα γράψουμε όλα, οι παίκτες οι οποίοι αγωνίστηκαν δεν αναζήτησαν την υπέρβαση τους. Δεν έκαναν το κάτι παραπάνω, αυτό που χρειάζεται σε αυτό το επίπεδο.

Φυσικά, να μνημονεύσουμε και τη διαιτησία του Ουκρανού, Σέρχι Μπόικο, ο οποίος στο δεύτερο ημίχρονο είχε άλλα μέτρα και άλλα σταθμά για τις δύο ομάδες. Οι αμυντικοί της Σταντάρ έσπρωχναν συνέχεια τον Ιμπάρμπο και Λέτο, αλλά αυτός τους το επέτρεπε. Όχι ότι επηρέασε το αποτέλεσμα, αλλά επισημαίνουμε την αντιμετώπιση που έχει ο Παναθηναϊκός, φέτος. Διότι αυτή η διαιτησία έχει συνέχεια από τις προηγούμενες.

Τι γίνεται από εδώ και πέρα; Τίποτα προς το παρόν. Ο Παναθηναϊκός έχει το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και υποχρεούται να το νικήσει. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Η ομάδα υποχρεούται να αντιδράσει και να δείξει τις ικανότητες της. Δηλαδή, το μήνυμα των οπαδών προς τους παίκτες, στις καθυστερήσεις του παιχνιδιού.

Δεν είναι εύκολο, γιατί ο Παναθηναϊκός δεν διανύει περίοδο φόρμας. Στο φινάλε, όμως, ο προπονητής, οι συνεργάτες και οι παίκτες του δημιούργησαν την κατάσταση και επιβάλλεται να την αλλάξουν. Υποχρέωση τους είναι. Εάν δεν τα καταφέρουν, τότε προμηνύονται εξελίξεις.

Ο απολογισμός παίρνει αναβολή προσωρινά και θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα, μετά το ντέρμπι στο «Καραϊσκάκης». Άλλωστε, μεσολαβούν μόλις τρεις ημέρες και έπεται η διακοπή του πρωταθλήματος, λόγω των Εθνικών ομάδων. Υπομονή, μέχρι την Κυριακή το βράδυ…

Υ.Γ.: Ο Χουχούμης είχε καλή απόδοση στον ανασταλτικό τομέα, αλλά δυστυχώς είχε τραυματισμό στο τέλος. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι είναι ο Ρομπέρτο Κάρλος, αλλά αξίζει καλύτερη αντιμετώπιση ως εναλλακτική του επιρρεπή σε τραυματισμούς, Χουλτ.

Υ.Γ.2: Η διάταξη του Παναθηναϊκού ήταν «ελαττωματική» λόγω των απουσιών, αλλά ο Εμποκού και ο Ιμπάρμπο «κουτουλούσαν» μεταξύ τους. Κάτι πήγε στραβά στην τακτική.

Υ.Γ.3: Όπως ακριβώς το είπε ο Στραματσόνι για το ντέρμπι… «Το ματς της χρονιάς»!