Μετά τον Μινχ, Ινσούα με διαφορά...

" Πω, πω, τι έβαλε;"... Αρκετές ώρες μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού επί του Άρη στο ΟΑΚΑ με 2-0, το μυαλό έχει κολλήσει στο εκπληκτικό γκολ του Εμάνουελ Ινσούα και στη συγκεκριμένη φράση. Όχι άδικα, αφού είναι από τα χάιλαϊτ που μένουν χαραγμένα στη μνήμη για αρκετό καιρό. Σε ένα παιχνίδι που δεν προσέφερε κάτι για να το θυμάσαι, ο τρόπος που σκόραρε ο Αργεντινός το συμπεριλαμβάνει στο πάνθεον της ιστορίας.

Ο εντυπωσιασμός για το γκολ ενισχύεται από τον σκόρερ. Ο Ινσούα δεν είναι από τους... σεσημασμένους, που λέμε. Δεν μπορείς να τον πει άτεχνο, έχει καλά χτυπήματα και το έχει αποδείξει με τις σέντρες ή με τις ντρίμπλες του, όμως αυτό που πέτυχε εναντίον του Άρη ξεφεύγει από τα δείγματα γραφής του. Ήταν ένα εκπληκτικό τελείωμα φάσης, αντάξιο των εκτελέσεων των κορυφαίων επιθετικών της υφηλίου.

Περιττό να προσθέσουμε ότι αν το βλέπαμε από κάποιον από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου, σε ένα από τα πιο εξελιγμένα πρωταθλήματα, θα κάναμε ατελείωτα αφιερώματα και θα εξυμνούσαμε την τέχνη του. Διότι το γκολ του Ινσούα ήταν ένα αριστούργημα...

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΥΓΟΜΑΧΗΣΕ

Όμως, το γκολ είναι μία αφορμή για να σταθούμε ξανά στον Εμάνουελ Ινσούα. Ο Αργεντινός αριστερός μπακ-χαφ επέλεξε να μείνει το προηγούμενο καλοκαίρι και να παλέψει στη νέα κατάσταση που διαμορφώθηκε στον Παναθηναϊκό, αγνοώντας τη στάση πληρωμών που έζησε λίγους μήνες πριν. Το έκανε συνειδητά, χωρίς να ψάξει κάποια πρόταση. Δεν έμεινε επειδή δεν βρήκε καλύτερο συμβόλαιο σε άλλη χώρα.

Ακόμα και όταν η Λας Πάλμας εμφανίστηκε στις αρχές Αυγούστου με μία δελεαστική προσφορά, ο Ινσούα δεν πίεσε για να πάρει μεταγραφή. Αντίθετα, αφού συζήτησε με τον Νίκο Νταμπίζα, δέχτηκε τις εξηγήσεις του τεχνικού διευθυντή και δεν αντέδρασε στο "όχι" του Παναθηναϊκού. Ούτε... μούτρωσε στις προπονήσεις και στα παιχνίδια, δίνοντας πάντα το 100% για να βοηθήσει την ομάδα.

Καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν, ο Ινσούα είναι από τους πιο συγκεντρωμένους στις υποχρεώσεις του Παναθηναϊκού. Όπως κάθε παίκτης, έχει καλά και κακά βράδια. Ωστόσο, ο Αργεντινός πάντα παίζει στο μάξιμουμ, ακόμα και εκείνες τις φορές που οι προσπάθειες του δεν αποδίδουν. Είναι κάτι που το εκτιμούν ο Νταμπίζας και ο Δώνης στις συζητήσεις τους, επισημαίνοντας την αυταπάρνηση και τη μαχητικότητα του ποδοσφαιριστής τους.

ΜΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΒΙΕΪΡΙΝΙΑ

Φυσικά, δεν αρκούν τα ψυχικά χαρίσματα σε έναν ποδοσφαιριστή για να ανταποκριθεί σε ανταγωνιστικό επίπεδο. Πρέπει να έχει προσόντα και ικανότητες. Ο Ινσούα έχει και το δεύτερο "πακέτο". Είναι ένας ακραίος μπακ-χαφ, ο οποίος μπορεί να επιτεθεί, να δημιουργήσει, ακόμα και να σκοράρει, ενώ ανασταλτικά έχει την ικανότητα να αμυνθεί και να ανακόψει οποιονδήποτε αντίπαλο.

Στο πρόσφατο διπλό του ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ, ο Ινσούα ήταν ο μόνος παίκτης του Παναθηναϊκού ο οποίος κέρδιζε με άνεση προσωπικές μονομαχίες από τους αντιπάλους του. Οι συμπαίκτες του είχαν δύσκολο έργο και σπάνια έβγαιναν νικητές στο "ένας με έναν". Αντίθετα, ο Αργεντινός δεν έχανε εύκολα και έδειχνε ότι σωματικά, δεν υστερούσε.

Για την ακρίβεια, ο μόνος ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού ο οποίος θα μπορούσε να σταθεί φέτος στην ενδεκάδα του ΠΑΟΚ ή του Ολυμπιακού, είναι ο Ινσούα. Αν στην Τούμπα υπάρχει ο εξωπραγματικός Αντελίνο Βιεϊρίνια, ο οποίος είναι από άλλο πλανήτη, στον Πειραιά κανένας από τους Κούτρη ή Τσιμίκα δεν είναι καλύτερος από τον Ινσούα. Στη γενικότερη σύγκριση τους, αναλογιζόμενοι και τις συνολικές προϋποθέσεις που αγωνίζεται ο καθένας, το πρόσημο υπέρ του Αργεντινού είναι ξεκάθαρο.

Πρακτικά, στη Super League στη θέση του ο Ινσούα χάνει μόνο από τον Βιεϊρίνια. Βέβαια, ο Πορτογάλος είναι σπουδαίος ποδοσφαιριστής, αλλά δεν είναι ο κλασικός αριστερός μπακ-χαφ. Ωστόσο, φέτος κάνει τη διαφορά και οδηγεί τον ΠΑΟΚ στον τίτλο του πρωταθλητή μετά από 34 χρόνια. Ως αμιγώς πλάγιος αμυντικός, ο Ινσούα είναι ο πιο ποιοτικός στην αριστερή πλευρά της άμυνας.

ΕΙΧΕ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Για να το επεκτείνουμε, ο Ινσούα άξιζε να αγωνιστεί και στις καλύτερες αγωνιστικές εκδόσεις του Παναθηναϊκού. Όπως στο σύνολο του Φερέιρα τη σεζόν 2011-2012, στην ομάδα του νταμπλ του 2010 ή στο ρόστερ του 2007-2008. Ο Αργεντινός έχει την ατυχία να βιώνει τον Παναθηναϊκό στην εποχή του μνημονίου, αλλά δεν είναι ένας "μνημονιακός" ξένος, όπως ίσως να χαρακτηριζόταν.

Πιθανότατα ο Ινσούα να υπερτερεί στη σύγκριση από τους περισσότερους αριστερούς μπακ του Παναθηναϊκού μετά τον Μάρκους Μινχ. Ο Γερμανός έκανε πράγματα και θαύματα το 2004, αλλά δεν διήρκεσαν λόγω της ηλικίας του και των τραυματισμών του. Έπειτα από αυτόν, αγωνίστηκαν ακραίοι μπακ όπως οι Σέριτς, Δάρλας, Σπυρόπουλος, Νάνο και Χουλτ. Χρήσιμοι παίκτες, με θετικά στοιχεία, αλλά δεν είχαν το "πακέτο" του Ινσούα.

Επίσης, ο Ινσούα διαιωνίζει τη σχέση που έχει δημιουργήσει ο Παναθηναϊκός με την Αργεντινή. Αλλά είναι ο πρώτος που δεν είναι επιθετικός ή επιτελικός χαφ... Όπως ήταν οι Βερόν, Αλβαρέζ, Ρότσα, Μπορέλι, Γκονζάλες, Λέτο και Βιγιαφάνιες. Ο Ινσούα είναι αριστερός μπακ-χαφ, όμως έχει κερδίσει την αγάπη των οπαδών του Τριφυλλιού. Αυτός ο Σύλλογος έχει τον τρόπο του με τους... εκπροσώπους του ταγκό και ο Ινσούα έχει προσαρμοστεί απόλυτα, παρά τις συνθήκες που συνάντησε.

ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Ένα μέρος της αλήθειας είναι ο Φεντερίκο Μακέντα δεν έχει σκοράρει τα γκολ που αναλογούν στο βασικό "εννιάρι" του Παναθηναϊκού. Τα εφτά τέρματα του Ιταλού δεν αποτελούν ικανοποιητική επίδοση και αυτό δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Όπως και οι αναξιοποίητες ευκαιρίες του Μακέντα σε αρκετές περιπτώσεις, όπως στο Κύπελλο με τη Λαμία ή στα ντέρμπι. Όμως, αυτό είναι μόνο ένα κομμάτι της εικόνας.

Το υπόλοιπο δείχνει ότι ο Μακέντα δεν έχει τη σωστή τροφοδοσία και δεν υποστηρίζεται επαρκώς. Στο πρώτο ημίχρονο του ματς Παναθηναϊκός - Άρης, ο μοναδικός "πράσινος" ο οποίος κινούταν διαρκώς για να ξεμαρκαριστεί ή για να υποδεχτεί τη μπάλα ήταν ο Μακέντα. Οι υπόλοιποι ήταν στατικοί, περιμένοντας κάποιο γέμισμα από την άμυνα ή μία ατομική προσπάθεια του Ινσούα.

Στο δεύτερο ημίχρονο η κατάσταση άλλαξε και ο Μακέντα έγινε πιο χρήσιμος. Ασφαλώς, ο Μακέντα δεν θα μετατραπεί ποτέ σε δεινό σκόρερ, αφού δεν υπήρξε στην καριέρα του. Ωστόσο, θα είναι πιο παραγωγικός σε μία ομάδα που έχει καλή επιθετική λειτουργία, μεγαλύτερη κινητικότητα και επαρκή τροφοδοσία προς τους στράικερ. Επιπλέον, ο Ιταλός έχει την ικανότητα να δημιουργεί και να ανοίγει χώρους, όπως φάνηκε στο πρώτο γκολ του Παναθηναϊκού. Το έχει ξανακάνει φέτος, αρκεί κάποιος να προωθηθεί για να αξιοποιήσει την κίνηση του Μακέντα.

Τέλος, στο πρώτο γκολ είχαν συμμετοχή δύο παίκτες που έχουν ακούσει πολλά φέτος. Ο Βαγγέλης Οικονόμου έκανε ένα εξαιρετικό σλάλομ, περνώντας τρεις παίκτες και πασάροντας στον Μακέντα, ενώ ο Χρήστος Δώνης βρέθηκε στο σωστό σημείο για να σκοράρει. Είναι σημαντικό για τους δύο να πάρουν τα εύσημα που δικαιούνται, γιατί αυτό δεν συμβαίνει συχνά.

Κανείς δεν υποστηρίζει ότι ο Χρήστος Δώνης και ο Οικονόμου είναι οι κορυφαίοι στις θέσεις τους. Είναι ποδοσφαιριστές με συγκεκριμένες δυνατότητες και κάνουν αυτό που μπορούν. Ο Χρήστος Δώνης αντέχει τον χλευασμό σε μία σεζόν που εμφανίζεται να... παίζει επειδή είναι ο γιος του μπαμπά του, ενώ ο Οικονόμου συμπεριφέρεται άψογα και περιμένει υπομονετικά για την εξέλιξη του Μαυρομάτη, παρότι δικαιούταν περισσότερο χρόνο στο πρωτάθλημα. Ο Δώνης και ο Οικονόμου σπάνια θα γίνουν πρωτοσέλιδα, αλλά θα συνεχίσουν να δουλεύουν για το καλύτερο...