Παρά… Λέτο απέφυγε τη νέα απώλεια βαθμών ο Παναθηναϊκός, ο οποίος νίκησε 1-0 την Κέρκυρα χάρη στο γκολ του Αργεντινού στο 83’. Όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι, δεν ήθελε πολύ να «στραβώσει» και να μείνει το 0-0, σε μία «λευκή» ισοπαλία που θα ταίριαζε ασορτί με τον χιονισμένο αγωνιστικό χώρο.

Δεν ήταν παράξενη η μέτρια απόδοση του Παναθηναϊκού. Ήταν απολύτως φυσιολογική, λογική συνέχεια αυτού που αποδίδει η ομάδα το τελευταίο χρονικό διάστημα. Εάν προστεθούν οι απουσίες, οι λίγες επιλογές, η πίεση, η εσωστρέφεια και ειδικά στο ματς με την Κέρκυρα οι καιρικές συνθήκες, όλα μαζί εξηγούν το θέαμα των παικτών του Μαρίνου Ουζουνίδη.

Ούτε πρόκειται να αλλάξει κάτι δραματικά στα επόμενα παιχνίδια. Ίσως να προκύψει ένα ξέσπασμα σε κάποιο ματς, που να συνοδευτεί από πολλά γκολ και ωραίο ποδόσφαιρο. Αλλά αυτό θα αποτελέσει την εξαίρεση στο φετινό κανόνα και καλό θα είναι να το συνειδητοποιήσουν όσοι έρχονται στο γήπεδο ή παρακολουθούν από την τηλεόραση. Διότι αρκετοί δεν έχουν το κουράγιο να βλέπουν την ομάδα τους και έχουν αποστασιοποιηθεί.

Θαύματα γίνονται μόνο στη Βίβλο

Ο Ουζουνίδης είναι ένας κανονικός προπονητής, αλλά δεν είναι θαυματοποιός και μια ομάδα δεν μεταμορφώνεται από τη μία μέρα στην άλλη. Επιπλέον, όποιος ποδοσφαιριστής και να αποκτηθεί με μεταγραφή - επειδή δεν πρόκειται να έρθει ο… Μέσι - δεν θα μπορέσει να αλλάξει ριζικά την ομάδα. Σίγουρα θα δώσει ώθηση, φρεσκάδα, θετική αύρα, αλλά ως ένα μικρό βαθμό.

Η πραγματικότητα είναι μία: ο Παναθηναϊκός έχει διαδοχικά παιχνίδια, έχει μικρό ροτέισον και χρειάζεται νίκες με κάθε τρόπο. Υπ' αυτό το πρίσμα και μόνο, έκανε τη δουλειά του το βράδυ της Δευτέρας (9/1). Δεν ενθουσίασε και δεν θα ενθουσιάσει, αλλά είναι αναγκαίο να νικάει. Διαθέτει μερικούς παίκτες με προσωπικότητα, οι οποίοι μπορούν να τον «τραβήξουν». Με την Κέρκυρα το έκανε ο Λέτο, σε άλλο ματς θα το κάνει ο Μπεργκ, σε κάποιο άλλο, όμως, δεν θα το πράξει κανένας. Δηλαδή, όπως συνέβη με τον Πλατανιά.

Η ρεαλιστική προσέγγιση Ουζουνίδη

Δεν υπόκειται σε περαιτέρω κριτική το παιχνίδι. Για την αδυναμία του Παναθηναϊκού να δημιουργήσει, για τον Μπεργκ που ήταν απομονωμένος, για τις ελάχιστες ευκαιρίες. Αυτή θα είναι η κατάσταση και πρέπει να την αποδεχτούν όλοι.

Η προσέγγιση του Ουζουνίδη είναι απλή και πρακτική: να κρατηθεί απαραβίαστη η εστία και να βρεθεί ένα γκολ. Επίσης, θα πάει παιχνίδι με παιχνίδι: να πάρει τη νίκη με τον Κισσαμικό και να διασφαλίσει σκορ πρόκρισης εν όψει της ρεβάνς και στη συνέχεια, να ψάξει τη νίκη στο αθηναϊκό ντέρμπι με την ΑΕΚ. Για πιο πέρα, έχει ο Θεός…

Υ.Γ.: Το σκηνικό που δημιουργήθηκε με τη χιονόπτωση ήταν ωραίο. Είναι από τα παιχνίδια που μένουν στη μνήμη, αφού ο χλοοτάπητας γέμισε χιόνι, η θερμοκρασία κατέβηκε υπό του μηδενός και όλοι κρύωναν. Δυστυχώς, όλοι θα θυμούνται το ματς, αλλά μαζί θα έρχεται στη μνήμη και η άσχημη κατάσταση της ομάδας.

Υ.Γ.2: Ο Ουζουνίδης «φωνάζει» ότι θέλει επιτελικό χαφ με τον τρόπο που παρατάσσει την ομάδα. Ακόμα και η μετατόπιση του Βιγιαφάνιες στα άκρα εκεί αποσκοπεί. Το ζητούμενο είναι να δούμε την επιλογή που θα προκύψει, διότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι ο 33χρονος Μασούντ. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται παίκτες με προοπτική, αλλιώς στην ίδια ηλικία έπρεπε να παραμείνει ο Λεντέσμα ο οποίος είναι ανώτερος του Ιρανού σε προσωπικότητα και εμπειρία.

Υ.Γ.3: Σοφή η απόφαση για την παραμονή του Γουακάσο. Ο Παναθηναϊκός δεν διαθέτει ανάλογο χαφ, με αριστερό πόδι και με αυτές τις ικανότητες, εν ενεργεία διεθνή (με τη Γκάνα) και στην ηλικία των 26 ετών. Ε, αν είχε και άψογη συμπεριφορά, δεν θα ήταν στην Ελλάδα, αλλά σε καλύτερη ομάδα.