Αρχίζοντας, καλό είναι να επαναληφθεί μία κοινοτυπία: τα καλοκαιρινά φιλικά είναι για τους προπονητές. Ειδικά στην αρχή της προετοιμασίας, όπως είναι ο Παναθηναϊκός. Δεν μπορούν να αποτελέσουν κριτήριο για τις επίσημες υποχρεώσεις, είτε η ομάδα αποδίδει εξαιρετικά, είτε παραπαίει στον αγωνιστικό χώρο.

Από εκεί και πέρα, για να βγάλουμε... το ψωμί μας, νομίζω πως κατά γενική ομολογία ο Παναθηναϊκός ήταν αρκετά καλός εναντίον της Οσμανλίσπορ. Αντιμετωπίζοντας μία ομάδα που πέρυσι κατέλαβε την 5η θέση στο τουρκικό πρωτάθλημα, με ποιοτικούς παίκτες και με περισσότερες προπονήσεις, αφού σε λίγες ημέρες θα παίξει στον β' προκριματικό γύρο του Europa League, είχε βελτίωση σε πολλούς τομείς.

Αμυντικά, δεν δέχτηκε φάσεις με μία εξαίρεση και απειλήθηκε με μακρινά σουτ, ενώ το γκολ της Οσμανλίσπορ επιτεύχθηκε από μία μακρινή εκτέλεση φάουλ. Επιθετικά, κατά διαστήματα βγήκαν συνδυασμοί και συνεργασίες, έστω και αν χρειάζεται μεγαλύτερη διάρκεια και περισσότερη ταχύτητα.

Το 4-2-3-1 που χρησιμοποίησε ο Στραματσόνι έκανε την ομάδα συμπαγή ανασταλτικά και έχει προοπτικές για την επίθεση. Αλλά, περαιτέρω υπάρχει χρόνος να δουλευτεί η τακτική μέχρι τα δύο παιχνίδια του γ' προκριματικού γύρου και να παρουσιαστεί ο Παναθηναϊκός όσο ανταγωνιστικός πρέπει να είναι.

Επειδή, όμως, τα επιμέρους αγωνιστικά στοιχεία σε αυτή τη χρονική περίοδο έχουν μικρή σημασία, ας συνεχίσουμε με την ατομική κριτική των νέων παικτών και του υπό δοκιμή, Κριστιάν Λεντέσμα.

Αναμφίβολα, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στον 33χρονο Αργεντινό χαφ. Βέβαια, όσοι παρακολουθούν τη Serie A έχουν άποψη για τις ικανότητες του πρώην ποδοσφαιριστή της Λάτσιο και δεν περίμεναν να τον δουν εναντίον της Οσμανλίσπορ. Οι απορίες αφορούν την αγωνιστική κατάσταση του Λεντέσμα και νομίζω πως απαντήθηκαν. Για κάποιον ο οποίος έχει να παίξει από τον Νοέμβριο του 2015 και από τον Ιανουάριο προπονείται μόνος του, θεωρώ πως η απόδοση του ήταν αξιοπρεπής.

Είχε προωθήσεις με τη μπάλα, έπαιξε ψηλά σε κάποιες φάσεις και συμμετείχε ως ένα βαθμό στην ανασταλτική λειτουργία. Λόγω εμπειρίας και ποδοσφαιρικού IQ ήξερε να κατανείμει τις δυνάμεις του και ανταποκρίθηκε στο χρονικό διάστημα που αγωνίστηκε. Φανερά έλειπαν οι αντοχές και τα τρεξίματα, αλλά αυτά αποκτώνται. Είχε τις περισσότερες λάθος πάσες, όμως ήταν αυτός ο οποίος επιχείρησε να βρει τους μεσοεπιθετικούς. Ειδικά μία 50άρα μπαλιά του στον Μπουμάλ ήταν ενδεικτική της κλάσης του.

Ασφαλώς, το ερώτημα σχετίζεται με την απόκτηση του... Αξίζει το ρίσκο; Ανάλογα με το κόστος, νομίζω πως αξίζει. Έχει προσωπικότητα, είναι ηγέτης και έχει περισσότερη ποιότητα από κάθε άλλον στο ρόστερ του Παναθηναϊκού. Δεν έχει τραυματισμούς και με σωστή διαχείριση, θα βοηθήσει. Φυσικά, εάν ζητήσει το 1,2 εκ. ευρώ ετησίως που λάμβανε στη Σάντος, τότε αλλάζει η κατάσταση και δεν υπάρχει λόγος για περαιτέρω συζητήσεις. Αλλά, με ένα ποσό κοντά στις 600.000 πρόκειται για μία καλή περίπτωση.

Επόμενος στη λίστα της κρίσης, ο Βίκτορ Ιμπάρμπο. Θεωρητικά, η καλύτερη μεταγραφή και αποδεδειγμένα η πιο ακριβή. Δεν ήταν καλός εναντίον της τουρκικής ομάδας, δεν βοήθησε σε άμυνα και επίθεση. Ωστόσο, σε τρεις φάσεις έδειξε ότι έχει χαρακτηριστικά που δεν έχουν οι συμπαίκτες του. Ο τρόπος που ξέφευγε και το απρόβλεπτο στην ενέργεια του καθήλωνε τους αμυντικούς και δεν μπορούν να τον μαρκάρουν. Θα δούμε στη συνέχεια εάν θα βγάζει περισσότερο στο γήπεδο τις ικανότητες του ή εάν θα περιοριστεί σε εξάρσεις.

Ο Νίκλας Χουλτ κάλυψε το αριστερό άκρο της άμυνας και διακρίθηκε για την ταχύτητα του. Έβγαινε γρήγορα στην επίθεση και επέστρεφε ταχύτατα στην άμυνα. Είχε προβλήματα όταν ο αντίπαλος τον έπαιζε με σώμα, κάτι λογικό αφού είναι μικροκαμωμένος, αλλά ήταν αποτελεσματικός στα μαρκαρίσματα του. Έλειψαν οι τελικές προσπάθειες στις προωθήσεις του, όμως έχει το χρόνο να το διορθώσει και να συμμετάσχει περισσότερο. Να συμβάλλει όπως ο Μέστο από δεξιά, πόσο μάλλον αφού έχει περισσότερα τρεξίματα από τον Ιταλό δεξιό μπακ.

Ακόμα, ο Ιβάν Ιβάνοφ έπαιξε στο κέντρο της άμυνας και επιβεβαίωσε τις κρίσεις των πρώτων ημερών. Παίζει καλά στο χώρο, καλύπτει τους συμπαίκτες του και έχει οξυδέρκεια και αντίληψη. Αγωνιζόμενος μαζί με τον Κουτρουμπή, κανένας εκ των δύο δεν έβγαινε πρώτος στην μπάλα, γεγονός που άφησε πολλές κατοχές στους Τούρκους. Δεν το έχει τόσο στο ένας με έναν, έχοντας αδυναμία στο προσωπικό μαρκάρισμα. Θα τον δούμε και στα επόμενα φιλικά σε δύσκολες συνθήκες, για να εξαχθεί καλύτερο συμπέρασμα.

Ο Νούνο Ρέις έπαιξε για λίγα λεπτά στο τέλος και δεν μπορεί να κριθεί. Στα επόμενα φιλικά παιχνίδια θα έχει τις ευκαιρίες του, για να διαπιστωθεί πόσο μπορεί να βοηθήσει την ομάδα.

Υ.Γ.: Αυτό που συμβαίνει με τον Γουακάσο, είναι εκπληκτικό... Άλλα λέει στους ανθρώπους του Παναθηναϊκού, άλλα έλεγε στους Γκανέζους δημοσιογράφους. Κάθε εξέλιξη είναι πιθανή με αυτόν, γιατί είναι απρόβλεπτος. Ας περιμένουμε, να δούμε που θα προσγειωθεί...