Ο Μακέντα και η αστερόσκονη

Φεντερίκο Μακέντα, λοιπόν… Η απόκτηση του Ιταλού επιθετικού ανακοινώθηκε σε ένα χρονικό σημείο που είχε σχηματιστεί η εντύπωση ότι ο Νταμπίζας και ο Δώνης είχαν στραφεί σε άλλες επιλογές για την επίθεση. Όμως, ο 27χρονος στράικερ είχε έρθει στην Αθήνα από το Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου και τελικά αποτελεί τον εκλεκτό για το «νούμερο 9» του Παναθηναϊκού.

Ο Μακέντα δεν είναι ακριβώς ο τύπος του «φουνταριστού» που έψαχνε ο Γιώργος Δώνης. Δεν γεμίζει την αντίπαλη περιοχή με τον όγκο και τη δύναμη του, δεν είναι ανίκητος στον αέρα και δεν θεωρείται χαρισματικός σκόρερ. Αντίθετα, έχει άλλα χαρακτηριστικά. Είναι καλός με τη μπάλα, συμμετέχει πιο πολύ στη δημιουργία και βγάζει ωραίους συνδυασμούς.

Πιθανώς, ο Δώνης μετά την εικόνα που έχει ο Παναθηναϊκός τις δύο πρώτες αγωνιστικές στο πρωτάθλημα, να κατέληξε σε άλλου τύπου επιθετικού. Αντί για μία «κολόνα» στην επίθεση, να προτίμησε έναν που θα έχει συνεργασίες με τους Μπουζούκη, Εμμανουηλίδη, Καμπετσή, Μουνιέ, Χατζηγιοβάνη και τον Άλτμαν όταν γυρίσει. Επιπροσθέτως, έχει για βαρύ φορ τον Νίκο Βέργο, όταν θα τον χρειαστεί.

Το θετικό είναι ότι ο Μακέντα βλέπει τον Παναθηναϊκό ως restart στην καριέρα του. Έχει το σημαντικότερο κίνητρο για να πετύχει και να αποδείξει ότι δεν έχει ξοφλήσει. Διότι πρώτα απ’ όλα, αυτό αναζητούν οι Νταμπίζας και Δώνης: έναν παίκτη που δεν θα δει τον Παναθηναϊκό ως «πτώση», αλλά ως την ευκαιρία για να ξαναβγεί στον… αφρό. Ενδιαφέρον στοίχημα ο Μακέντα και θα δούμε την εξέλιξη του. Όπως και το πότε θα είναι έτοιμος...

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ

Μέχρι να... ετοιμαστεί ο Ιταλός, ο Παναθηναϊκός διάγει μέρες ανθοφορίας! Πόσο καιρό είχε να πάει σε μία διακοπή του πρωταθλήματος και να έχει θετική ατμόσφαιρα στο ποδοσφαιρικό τμήμα; Σίγουρα, αρκετό. Ειδικά τα τελευταία χρόνια που τα προβλήματα έχουν... εγκατασταθεί στο "Γεώργιος Καλαφάτης", κάθε αγωνιστική για τις διεθνείς διοργανώσεις ήταν ένα μαρτύριο για το Τριφύλλι. Φέτος, όμως, τουλάχιστον για το πρώτο φθινοπωρινό break, τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Καταρχάς, ας αρχίσουμε από τα βασικά για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε. Ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του μία δύσκολη σεζόν, τα προβλήματα του δεν έχουν επιλυθεί και ο βασικός στόχος παραμένει η εξασφάλιση της παραμονής στη Superleague όσο το δυνατόν πιο σύντομα. Έπειτα, όταν θα νιώσει ασφαλής για τα χειρότερα, θα έχει τη δυνατότητα να κοιτάξει την πεντάδα, ώστε να ξεχρεώσει την ποινή του ευρωπαϊκού αποκλεισμού.

Η... αστερόσκονη που ρίχνουν οι μικροί του Τριφυλλιού επιβάλλεται να μην θαμπώσει και να μην παρασύρει κανέναν. Δεν υπάρχει τέτοιο περιθώριο σε καμία περίπτωση. Εν προκειμένω, η παρουσία του Νταμπίζα, του Δώνη, του Σαραβάκου και των συνεργατών τους, εγγυάται ότι η ομάδα δεν θα αποπροσανατολιστεί. Ίσως να εμφανιστούν μεμονωμένα κρούσματα στους μικρούς - άλλωστε, θα είναι παράλογο να μην επηρεαστούν έστω και λίγο - αλλά πλέον υπάρχουν οι άνθρωποι που θα τα καταπολεμήσουν και θα επαναφέρουν γρήγορα όσους παραστρατήσουν.

Αυτά για να ξέρουμε που βαδίζουμε και να μην χάνουμε το δάσος, ενώ εστιάζουμε στο δέντρο. Αναμφίβολα, το νεανικό σύνολο του Δώνη προκαλεί έντονα συναισθήματα, δημιουργεί αγάπη και αντιμετωπίζεται θετικά ακόμα και από τους "εχθρούς". Αλλά, δεν είναι ο κανονικός Παναθηναϊκός. Ο σύλλογος επιβάλλεται να πρωταγωνιστεί, να διεκδικεί τίτλους και να έχει στο ρόστερ του τους καλύτερους ποδοσφαιριστές. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να αρχίζει τη σεζόν με στόχο τη σωτηρία...

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΑΚΟΜΑ

Εξυπακούεται ότι η ευθύνη που δεν συζητάμε για τον κανονικό Παναθηναϊκό, αλλά για έναν Παναθηναϊκό ειδικών συνθηκών, ανήκει στον Γιάννη Αλαφούζο. Οι Νταμπίζας, Δώνης και οι υπόλοιποι δεν ευθύντονται για αυτό και προσπαθούν για το καλύτερο με όσα "όπλα" έχουν στη διάθεση τους. Για την προσπάθεια τους, δικαιούνται αμέριστη στήριξη από τους οπαδούς, όπως όλοι οι παίκτες ανεξαρτήτως ηλικίας και εθνικότητας. Ο κόσμος που το επιθυμεί, ας σταθεί δίπλα στην ομάδα, ας της δώσει ώθηση και υποστήριξη, αλλά να μην ξεχάσει το πραγματικό μέγεθος του Τριφυλλιού.

Για να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, το σχέδιο για την αναγέννηση του Παναθηναϊκού δεν μπορεί να στηριχτεί εξ' ολοκλήρου στους μικρούς. Πρέπει να περιλαμβάνει και την ανάδειξη των ταλαντούχων και την αξιοποίηση τους, ως κομμάτι ενός ευρύτερου σχεδιασμού. Όχι, όμως να πέσει όλο το βάρος στους νεαρούς, γιατί κάτι τέτοιο μπορεί να αποβεί καταστροφικό. Δεν είναι φυσιολογικό ότι μέχρι τώρα οι παίκτες από την ακαδημία οδηγούν τον Παναθηναϊκό στις νίκες και οι έμπειροι είναι από θετικοί στην καλύτερη, έως αμέτοχοι ή αρνητικοί στη χειρότερη.

Κάποια στιγμή, θα... κάτσει η στραβή και ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να βρει λύσεις από τον Μουνιέ, τον Κουλιμπαλί, τον Ινσούα, τον Κάτσε (που ακόμα δεν έχει μπει στην εξίσωση) και από άλλους παίκτες. Είναι παράλογο να περιμένουμε από τον Μπουζούκη να σκοράρει διαρκώς με μακρινά σουτ, από τον Εμμανουηλίδη και τον Καμπετσή να συνδυάζονται πάντα χωρίς λάθη, τον Χατζηγιοβάνη να πατάει περιοχή και να κερδίζει πέναλτι (που άλλοτε θα τα δίνουν και άλλοτε, όχι) και ούτω καθεξής. Είναι σημαντικό για τον Παναθηναϊκό να αρχίσουν να βοηθούν οι μεγάλοι, κυρίως γιατί σιγά-σιγά οι προσδοκίες και οι απαιτήσεις θα αρχίσουν να βαραίνουν τους μικρούς.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ

Ο Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ ήταν το Σάββατο στο ΟΑΚΑ, μαζί με τον γιο του Πιτ και τον Αβράαμ Γκραντ και παρακολούθησαν τη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Λαμίας με 3-1. Ο Ταϊλανδός είχε την ευκαιρία να πάρει μία... γεύση από την ομάδα που θα αποκτήσει, την έδρα της και τον παλμό των οπαδών της. Ασφαλώς ήταν σημαντικά αυτά που είδε, αλλά δεν θα κρίνουν την υλοποίηση της συναλλαγής. Αυτή θα κριθεί από τις διαπραγματεύσεις των επιτελείων του Πιεμπονγκσάντ με τον Αλαφούζο, που διαρκούν πολύ.

Ο Πιεμπονγκσάντ είναι επικοινωνιακός και το γεγονός ότι επέλεξε να μην μιλήσει στον Τύπο, σημαίνει ότι ακόμα δεν έχει επιτευχθεί πλήρης συμφωνία. Από καμία πλευρά δεν εκφράζεται ανησυχία, αλλά κανένας δεν τολμάει να ισχυριστεί ότι όλα έχουν τελειώσει. Επομένως, συμπεραίνουμε ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο τελικό στάδιο και υπάρχουν εκκρεμότητες, για τις οποίες υπάρχει η διάθεση να επιλυθούν.

Απόλυτα βέβαιοι ότι ο Παναθηναϊκός θα αλλάξει χέρια θα είμαστε μόνο όταν θα μπουν χρήματα. Γιατί, στη Μουσκρόν το φυσάνε και δεν κρυώνει... Ο Πιεμπονγκσάντ έχει τη βελγική ομάδα από τον Μάρτιο, έταξε πολλά αλλά δεν έχει πράξει τίποτα, δεν διοχέτευσε χρηματοδότηση και το ρόστερ αποδυναμώθηκε, με αποτέλεσμα την τελευταία θέση στη βαθμολογία της Jupiler League και τον διαφαινόμενο υποβιβασμό. Οπότε, είναι θεμιτή η αισιοδοξία και η προσμονή, αλλά απαραιτήτως σε συνδυασμό με την καχυποψία και την επιφυλακτικότητα.

Υ.Γ.: Θα είναι ουτοπικό να πιστέψουμε ότι ο Βίκτωρας Ρέστης δεν θα έχει συνεργασία με τον Πιεμπονγκσάντ, ανεξάρτητα των επίσημων διαψεύσεων ή δηλώσεων αποστασιοποίησής που μπορεί να γίνουν. Ωστόσο, το πιθανότερο είναι ότι ο Ρέστης δεν θα εμφανιστεί κάπου όπου θα έχει άμεση ή έμμεση σχέση με την ΠΑΕ. Η οποιαδήποτε ανάμειξη του, μάλλον δεν θα γίνει ποτέ στο φως της δημοσιότητας.

Υ.Γ.2: Η μεγαλύτερη ένδειξη ότι η διαπραγμάτευση έχει σοβαρέψει περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι ότι πλέον έχει μικρύνει πολύ ο κύκλος των ανθρώπων που έχουν γνώση των συζητήσεων. Οι "διαρροές" πληροφοριών έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο και άνθρωποι στον εσωτερικό περίγυρο του Αλαφούζου, παραδέχονται ότι δεν γνωρίζουν λεπτομέρειες.

Photo credits: Eurokinissi