Ποιος να το έλεγε πως θα ερχόταν η εποχή που τα κριτήρια για τον Παναθηναϊκό θα αντιστοιχούσαν σε μία ομάδα που διεκδικεί την παραμονή της στη Superleague... Όμως, ο καιρός το έφερε έτσι που ένα φιλικό του Τριφυλλιού τυγχάνει της ίδιας κριτικής με τα αντίστοιχα των (με κάθε σεβασμό, αλλά...) Λεβαδειακού, Απόλλωνα, Λαμίας και ούτε καθεξής. Δεν αντέχεται εύκολα αυτή η πτώση, αλλά είναι πραγματικότητα και φέτος πρέπει να πορευτούμε μαζί της.

Ξεφεύγοντας λίγο από τη μιζέρια του καλοκαιριού, ο Παναθηναϊκός πέρασε ένα καλό βράδυ το Σάββατο (18/8). Νίκησε 2-0 τον Λεβαδειακό, δεν απειλήθηκε με εξαίρεση μία ευκαιρία του Γιακουμάκη στο 60λεπτο που έπαιξαν οι βασικοί, πήρε (λίγες) φάσεις από δουλεμένους συνδυασμούς και από την ποιότητα του Μπουζούκη και έδειξε ότι έχει προσανατολισμό στο γήπεδο. Θύμισε μία φυσιολογική ομάδα και έδωσε μία νότα κανονικότητας που είχε τόσο πολύ ανάγκη.

Ασφαλώς, έλειψαν πολλά πράγματα για να συμπληρωθεί το παζλ. Το πρώτο και το βασικότερο είναι ότι ο Παναθηναϊκός ήταν τυπικά γηπεδούχος, αλλά χρησιμοποίησε μία ουδέτερη έδρα και δεν είχε τη συμπαράσταση των οπαδών του. Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό φαινόμενο που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία του ποδοσφαίρου...

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΝ ΝΑ ΧΑΝΟΥΝ

Έπειτα, η ομάδα φανέρωσε ξανά τις αδυναμίες της. Ορισμένες δεν μπορεί να τις διορθώσει, γιατί δεν έχει την ποιότητα και δεν πρόκειται να ενισχυθεί. Άλλες θα τις περιορίσει με τη σκληρή δουλειά, με τη συγκέντρωση και με τη συνοχή που θα αναπτυχθεί στη διάρκεια της σεζόν. Σίγουρα, όμως, ο Παναθηναϊκός δεν έχει φτάσει στο σημείο να θεωρεί ότι έχει εξασφαλισμένη την παραμονή του στην κατηγορία, όσο άσχημο και αν ακούγεται κάτι τέτοιο.

Ωστόσο, ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν απίστευτα τη νίκη. Μετά από πέντε ήττες σε φιλικά παιχνίδια, χωρίς γκολ στα δύο τελευταία ματς με Ομόνοια και Λάρισα, δεν μπορούσε να μείνει άλλο στο... βυθό. Έπρεπε να βγάλει το κεφάλι στην επιφάνεια και να πάρει ανάσα. Ήταν σημαντικό για την επιβίωση του, για να κερδίσει χρόνο και να δουλέψει μερικές μέρες με πιο ευχάριστη ατμόσφαιρα.

Ας μην ξεγελιόμαστε... Οι παίκτες δεν ζουν σε αποστειρωμένο περιβάλλον. Αντιλαμβάνονται ότι συμβαίνει γύρω τους και παρότι το κλίμα στα αποδυτήρια είναι καλό, επηρεάζονται και εκείνοι από τον περίγυρο. Επίσης, ο Παναθηναϊκός δεν διαθέτει παίκτες-ηγέτες, με ισχυρή προσωπικότητα που να διαχειρίζονται τα αρνητικά σερί και τις ήττες. Αυτοί οι παίκτες αν συνηθίσουν να χάσουν, θα είναι δύσκολο να το αλλάξουν. Για αυτό, πρέπει να πάρουν νίκες, να εξασφαλίσουν χρόνο και να διαμορφώσουν τους χαρακτήρες τους.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Η ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ

Αναμφίβολα, το ματς με την Ξάνθη δεν θα καθορίσει το μέλλον του Παναθηναϊκού. Όμως, έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει καταλυτικά την άμεση συνέχεια του. Με ένα διπλό στα Πηγάδια, ο Παναθηναϊκός πηγαίνει στο -3, περνάει από μία δύσκολη έδρα που "σκόνταφτε" ακόμα και στα καλύτερα του και έχει την προοπτική με το 2 στα 2 με τη Λαμία τη 2η αγωνιστική, να "σβήσει" ταχύτατα την ποινή του -6 από τη μη αδειοδότηση του.

Φυσικά, αυτά ισχύουν στη θεωρία. Στην πράξη είναι πολύ πιο δύσκολο να συμβούν. Όμως, ο φετινός Παναθηναϊκός πρέπει να κάνει υπερβάσεις για να μην κινδυνεύσει και να βγει γρήγορα από τις χαμηλές θέσεις της βαθμολογίας. Αν τα καταφέρει, τότε μπορεί να στοχεύσει ψηλότερα. Αλλά, όχι πριν κάνει τα βασικά και εξασφαλίσει ότι δεν θα αντιμετωπίσει κινδύνους. Επειδή δεν πατάει γερά στα πόδια του, πρέπει να κάνει ένα βήμα τη φορά, που θα είναι σταθερό. Γιατί αλλιώς, μπορεί να πέσει...

Υ.Γ.: Εκκρεμεί το πιο σημαντική ζήτημα, η αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΠΑΕ. Οι ενδείξεις που έρχονται είναι περίεργες και διφορούμενες, αλλά θα τα πούμε αναλυτικά στη διάρκεια της εβδομάδας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

Βελτιωμένος ο Παναθηναϊκός, 2-0 τον Λεβαδειακό

Δώνης: "Θέλω τους παναθηναϊκούς ενωμένους, δεν ξεχωρίζω ποδόσφαιρο, μπάσκετ και Ερασιτέχνη"

Η πρώτη διπλή αχτίδα για τον Παναθηναϊκό

Photo credits: Eurokinissi