Λίγες φορές ένα παιχνίδι αφήνει τόσα αντιφατικά συναισθήματα, όπως η νίκη του Παναθηναϊκού επί της Γκαμπάλα. Από τη μία, υπάρχει ικανοποίηση γιατί ελάχιστοι περίμεναν μία τόσο γεμάτη εμφάνιση στα τέλη Ιουλίου στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν. Από την άλλη, ακριβώς λόγω της απόδοσης της ομάδας, το 1-0 φαντάζει φτωχό και αφήνει σε εκκρεμότητα την πρόκριση για τη ρεβάνς στο Μπακού.

Το βράδυ της Πέμπτης, ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι έχει μεγάλες δυνατότητες απόρροια της δουλειάς του Ουζουνίδη και των συνεργατών του, παρά τις απουσίες και τις ελλείψεις. Όμως, με τη συνειδητοποίηση πως το προπονητικό επιτελείο έχει τόσο μικρή υποστήριξη από τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ, ακολουθεί η αντίληψη της ζοφερής πραγματικότητας των οικονομικών προβλημάτων και των προσφυγών.

Πριν τη σέντρα, επικρατούσε το άγχος και η ανησυχία για την περίεργη συγκυρία που διανύει ο Παναθηναϊκός και για τη Γκαμπάλα, που μπορεί να κάνει τη ζημιά. Μετά, κυριαρχούσε η ικανοποίηση για την εικόνα των "πράσινων" και οι προσδοκίες που δημιουργήθηκαν. Όμως, έρχονται ξανά στο μυαλό τα εμπόδια που πρέπει να υπερπηδήσουν, για να διεκδικήσουν κάτι καλό στην Ελλάδα και η κατήφεια επιστρέφει...

ΜΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Ήταν περίεργο το βράδυ της Πέμπτης. Διότι αυτός ο Παναθηναϊκός έχει προοπτική, αλλά την ίδια στιγμή δεν έχει. Το ποδοσφαιρικό τμήμα συγκροτείται με τη λογική του Ουζουνίδη, μία φιλοσοφία που έχει περάσει τις... εξετάσεις με καλό βαθμό. Αλλά, σε μία χώρα που το παρασκήνιο καθορίζει τους πρωταγωνιστές, η προσπάθειας ενός συνόλου δεν αρκεί. Όταν ο μεγαλομέτοχος φαίνεται πως βρήκε τον κατάλληλο προπονητή για να συνεργαστεί, όμως επιλέγει να τον στηρίξει λιγότερο από κάθε προκάτοχο του, μοιραία το μέλλον δεν προβλέπεται ευοίωνο.

Για αυτό, η νίκη του Παναθηναϊκού επί της Γκαμπάλα προκαλεί τόσες αντιφάσεις. Δημιουργεί αισιοδοξία και απογοήτευση, ταυτόχρονα. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο, έφερε χαμόγελα στους φιλάθλους, αλλά δεν έχει εξασφαλίσει τίποτα. Η συμμετοχή στους ομίλους χρειάζεται κόπο και τύχη για να επιτευχθεί. Οπότε, η επιλογή είναι μία: διαχείριση μέρα με τη μέρα...

ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ

Η προσέλευση των φιλάθλων και η διάθεση που είχαν, απέδειξαν ότι ο κόσμος προτίθεται να στηρίξει την ομάδα του Ουζουνίδη. Η απόδοση και η νίκη ανταπέδωσαν τη συμπαράσταση και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να δημιουργηθεί μία δυνατή σχέση μεταξύ κερκίδας και ποδοσφαιρικού τμήματος. Το μοναδικό προαπαιτούμενο εκ μέρους των φιλάθλων είναι να βλέπουν προσπάθεια και αυτό ο Ουζουνίδης, το επιτελείο και οι παίκτες του βγάζουν με το παραπάνω.

Ο φετινός Παναθηναϊκός χρειάζεται μία Λεωφόρο που θα του δίνει ώθηση και με τη Γκαμπάλα, το είχε. Από τη στιγμή που δεν έχει άλλα "όπλα", όπως οι άμεσοι ανταγωνιστές του, επιβάλλεται να χρησιμοποιήσει ότι μπορεί. Δηλαδή, ένα γήπεδο που θα τον βοηθά και δεν θα επιφέρει γκρίνια, μουρμούρα και μιζέρια όταν κάτι θα πάει στραβά.

Πλέον, μένει μία εβδομάδα για την πραγματοποίηση του αυτονόητου: την πρόκριση του Παναθηναϊκού επί της Γκαμπάλα. Η καλή απόδοση δεν αναιρεί ότι το Τριφύλλι είναι υποχρεωμένο να προκριθεί. Αυτά είναι λυμένα προβλήματα για τον Παναθηναϊκό και επιβάλλεται να μην το δούμε διαφορετικά, διότι τότε θα μπούμε σε άλλες συζητήσεις, όπως στην αλλοίωση του DNA και στη σμίκρυνση του μεγέθους του Συλλόγου. Φυσικά, η δουλειά δεν τελειώνει με τη Γκαμπάλα, αλλά η υποχρέωση επιβάλλει και την εξασφάλιση της συμμετοχής στους ομίλους του Europa League. Ας μην το ξεχνάμε, για τον Παναθηναϊκό μιλάμε...

Photo Credits: Eurokinissi