H μοναδική ευχή μου για όσους βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ το βράδυ του Σαββάτου, ήταν να μην καθυστέρησαν την εκδρομή τους για το τριήμερο (ή ακόμα χειρότερα, να μην την ανέβαλαν για να πάνε στο ματς...). Διότι θα μετάνιωσαν οικτρά για την επιλογή τους με το θέαμα που παρακολούθησαν στο αθηναϊκό ντέρμπι.

Όπως ακριβώς το έγραψε και ο Τσάρλυ, ήταν ένα από τα πιο άθλια παιχνίδια που έχουν δώσει ποτέ ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Ούτε ένας συνδυασμός της προκοπής, καμία έμπνευση και ευκαιρίες με το σταγονόμετρο. Σίγουρα, ήταν χειρότερο από το αντίστοιχο του πρώτου γύρου.

Το παιχνίδι δεν σου προσφέρει τη δυνατότητα να πιαστείς από κάπου. Να το κρατήσεις ως θετικό στοιχείο και να θεωρήσεις ότι η μία ομάδα ή η άλλη θα βασιστούν σε αυτό για να "χτίσουν". Είναι ένα ματς που πρέπει να το ξεχάσουν γρήγορα όσοι τα είδαν, αλλά ακόμα περισσότεροι αυτοί οι οποίοι το προσέγγισαν τακτικά.

Ο Παναθηναϊκός το μόνο για το οποίο έχει λόγο να είναι ικανοποιημένος είναι η ανασταλτική λειτουργία του. Πράγματι, το πλάνο του Δώνη βγήκε στο 100% και μπλόκαρε την επιθετική ανάπτυξη του Χιμένεθ. Η ΑΕΚ ήθελε, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν της το επέτρεψε. Οι Λιβάγια, Πόνσε, Μπακασέτας και Μπογέ πήραν πρωτοβουλίες, αλλά οι αμυντικοί τους περιόρισαν και είχαν διαρκώς βοήθειες από τους συμπαίκτες τους.

Παρομοίως, ο Παναθηναϊκός ήθελε, είχε την ευχέρεια, αλλά δεν μπορούσε. Αφενός είχε μικρή επιθετικότητα ως σύνολο στο σαββατιάτικο παιχνίδι, αφετέρου οι επιθετικοί του δεν έδειχναν ικανοί. Όταν το βασικό επιθετικό δίδυμο του Παναθηναϊκού (Μακέντα - Άλτμαν) δεν καταφέρνει να κάνει δεύτερη ευκαιρία απέναντι στο δίδυμο Τσόσιτς - Οικονόμου, που δεν είναι το αποτελεσματικότερο ή το πιο σταθερό, τότε υπάρχει πρόβλημα.

Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΔΩΝΗ

Σε αυτό το σημείο, πρέπει να διαχωρίσουμε το... δέντρο από το δάσος. Το δέντρο είναι ότι ο φετινός Παναθηναϊκός υστερεί ποιοτικά από τους ιστορικούς ανταγωνιστές του, ακόμα και από την κακή αυτή την περίοδο ΑΕΚ. Άρα, θεωρητικά κάθε βαθμός σε ντέρμπι, πόσο μάλλον σε μία αναμέτρηση που το Τριφύλλι ήλεγχε απόλυτα το ρυθμό, είναι καλοδεχούμενος και δεν χαρακτηρίζεται ως αποτυχία.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο Παναθηναϊκός σημείωσε πρόοδο το Σάββατο. Έκανε αυτά που έπρεπε, δεν απειλήθηκε καθόλου και είχε τις στιγμές του για να νικήσει. Επίσης, η ισοπαλία κρατά ζωντανό τον Παναθηναϊκό στη διεκδίκηση της πεντάδας, αρκεί ο Άρης να ηττηθεί από τον Ολυμπιακό στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης". Η κατάληψη της πέμπτης παραμένει δύσκολη υπόθεση, αλλά δεν έχει τελειώσει.

Ωστόσο, το δάσος είναι το αγωνιστικό σχέδιο που έχει ο Παναθηναϊκός τη φετινή περίοδο. Το οποίο προβλέπει την ανάδειξη και τη στήριξη των νεαρών ποδοσφαιριστών. Αυτό το σχέδιο φαίνεται να έχει μπλοκάρει, για να μην πούμε ότι έχει τελματώσει. Δεν δείχνει να τσουλάει και οι υπεύθυνοι του δεν μοιάζουν βέβαιοι ότι θα το στηρίξουν για να ξεκολλήσει και να ξαναμπεί στις ράγες...

Εναντίον της ΑΕΚ, για πρώτη φορά στη σεζόν, ο Παναθηναϊκός δεν είχε ούτε έναν νεαρό από αυτούς οι οποίοι ξεχώρισαν από τον προηγούμενο Αύγουστο. Ούτε έναν. Έτσι και αλλιώς, μετά τα Χριστούγεννα η ανανέωση έχει περιοριστεί στους Χατζηγιοβάνη, Μπουζούκη και Μαυρομάτη. Οι άλλοι μικροί παίρνουν χρόνο περιστασιακά και επειδή δεν βγαίνουν τα νούμερα με τους έμπειρους παίκτες. Πάντως, στο αθηναϊκό ντέρμπι οι βασικοί του Δώνη ήταν όλοι παίκτες με "χιλιόμετρα στο κοντέρ" και ο μέσος όρος ηλικίας της "πράσινης" ενδεκάδας ήταν μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο της ΑΕΚ...

Βασικά, τουλάχιστον αυτό που είδαμε στο αρχικό σχήμα του ντέρμπι οφείλεται σε δύο "άξονες". Ο πρώτος είναι ότι οι τρεις μικροί που παίζουν δεν ήταν διαθέσιμοι, ο Μπουζούκης λόγω τιμωρίας, ο Μαυρομάτης λόγω τραυματισμού και ο Χατζηγιοβάνης επειδή είναι ντεφορμέ. Ο δεύτερος είναι ότι ο Δώνης δεν ήθελε να ρισκάρει δεύτερη συνεχόμενη ήττα, που θεωρούσε ότι θα επηρέαζε την ψυχολογία της ομάδας και έκρινε ότι ήταν προτιμότερο να βασιστεί στους πιο... μπαρουτοκαπνισμένους. Εν μέρει η απόφαση του Δώνη ήταν συνειδητή και εν μέρει, εξαιτίας των συγκυριών...

ΝΑ ΞΑΝΑΔΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ

Κάπου εδώ, ο Παναθηναϊκός πρέπει να σταματήσει και να κάνει μία ενδοσκόπηση. Να δει τι έχει πετύχει μέχρι στιγμής, να τσεκάρει την πορεία του και να αποφασίσει που θέλει να καταλήξει. Ενδεχομένως, οι αρμόδιοι να κρίνουν ότι οι μικροί δεν έχουν την ποιότητα να ανταποκριθούν στο πρότζεκτ που άρχισε ο Σύλλογος και να έχουν τεθεί στο περιθώριο. Είναι και αυτό μία υπόθεση.

Πιθανώς, οι υπεύθυνοι να προέταξαν τη διεκδίκηση της πεντάδας μέχρι τέλους και να αποφάσισαν να στηριχτούν στους έμπειρους. Είναι μία θεμιτή και συνειδητή επιλογή. Ίσως να υπάρχει άλλος λόγος, που δεν τον γνωρίζουμε οι απ' έξω. Πάντοτε, ο νοικοκύρης ξέρει περισσότερα απ' όλο τον κόσμο. Προφανώς, ο Δώνης δεν έχει μένος κατά των μικρών, ώστε να προτιμά τους πιο έμπειρους σε αυτή τη φάση. Κάτι έχει διακρίνει και έχει αναπροσαρμόσει το πλάνο του.

Όμως, αναμφίβολα αυτή τη χρονική περίοδο δεν δίνεται προτεραιότητα στους μικρούς. Άλλωστε, η απόδοση αρκετών από τους μεγάλους δεν δικαιολογεί την επιμονή στη χρησιμοποίηση τους. Ο Άλτμαν δεν έχει θέλξει με την εικόνα του, ώστε να μην παίρνουν περισσότερες ευκαιρίες ο Καμπετσής και ο Εμμανουλίδης. Ο Μακέντα δεν σκοράρει κατά ριπάς, ώστε ο Βέργος να μην αξίζει να δοκιμαστεί με μεγαλύτερη συχνότητα. Ο Πούγγουρας και ο Παντελάκης επιστρατεύονται μόνο σε συνθήκες ανάγκης, αλλά πως θα βελτιωθούν αν δεν πατήσουν στο χορτάρι; Εύλογες απορίες, που δεν έχουν απάντηση.

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να ελέγξει τα... όργανα του και να αποφασίσει τη ρότα του. Θεωρητικά, υπάρχουν δύο στόχοι: η ΠΑΕ να εξυγιανθεί οικονομικά και η ομάδα να δημιουργήσει μία βάση από τις υποδομές της. Ο πρώτος στόχος επιτυγχάνεται και θα επιβεβαιωθεί με τη χορήγηση της άδειας συμμετοχής στο επόμενο πρωτάθλημα. Ο δεύτερος έδειξε ότι θα ξεπερνούσε τις προσδοκίες στην αρχή, αλλά τώρα τίθεται εν αμφιβόλω...

Υ.Γ.: Χρειάζεται κάθε φορά να εξηγούμε τα αυτονόητα, αλλά πάντα υπάρχει ο κίνδυνος διαστρέβλωσης. Ο υπεύθυνος της κατάντιας του Παναθηναϊκού έχει ονοματεπώνυμο: Γιάννης Αλαφούζος. Δεν φταίνε ο Νταμπίζας, ο Δώνης, ο Σαραβάκος και όσοι βρίσκονται στην ομάδα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν ασκείται κριτική σε όσους εργάζονται στον Παναθηναϊκό.

Άλλωστε, προς τιμήν τους, πρώτοι οι ίδιοι την έχουν απαιτήσει και έχουν ζητήσει να κρίνονται, διότι είναι σωστοί επαγγελματίες και έχουν προσδοκίες για τη δουλειά τους. Με βάση αυτή τη λογική, φαίνεται πως αυτό που άρχισε το καλοκαίρι, δεν τραβάει και οι πιο πολλοί αναρωτιούνται γιατί.