Λίγο πριν την ολοκλήρωση του παιχνιδιού στη Ριζούπολη, ο υπογράφων είχε μία… ιδιόρρυθμη σκέψη. Πως θα ήταν καλύτερα να παρακολουθείς το Απόλλωνας – Παναθηναϊκός με το σκορ στο 3-4, χωρίς να πρέπει να το καλύψεις δημοσιογραφικά, ούτε να έχεις την επιρροή της καθημερινής τριβής για την ομάδα.

Σίγουρα πως θα ήταν ένα φανταστικό θέαμα για κάποιον από την τηλεόραση, έναν φίλαθλο ο οποίος απλά θέλησε να δει μπάλα. Διότι ήταν ένα παιχνίδι με εφτά γκολ, δοκάρια, εναλλαγές συναισθημάτων, μέχρι που δεν ήξερες στο τέλος ποιος προκρίνεται, λόγω των περίπλοκων κανονισμών που έχει υιοθετήσει η ΕΠΟ για τη φάση των ομίλων.

Σίγουρα, όμως, δεν ήταν κατάλληλο για τους οπαδούς των ομάδων. Για αυτούς του Απόλλωνα επειδή το δεύτερο ημίχρονο εξελίχθηκε σε εφιάλτη, ενώ είχαν αρχίσει να ζουν το όνειρο. Για εκείνους του Παναθηναϊκού διότι βεβαιώθηκαν για την αδιαφορία μερικών ποδοσφαιριστών και για την επιπολαιότητα και τα ατομικά λάθη. Έστω και αν στο τέλος επιτεύχθηκε η πρόκριση.

Ξεφεύγοντας λίγο από την απόδοση, το παιχνίδι ίσως αποδειχτεί κομβικό για τη συνέχεια. Ο Παναθηναϊκός πήρε από το «πουθενά» μία πρόκριση στην επόμενη φάση του Κυπέλλου και έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει έναν τίτλο. Κέρδισε χρόνο για να βελτιωθεί, ηρεμία και μία τέτοια ανατροπή, τονώνει την αυτοπεποίθηση των παικτών. Επίσης, απέφυγε νέο κύκλο αντιδράσεων από τους οπαδούς, όπως είχε αρχίσει να διαφαίνεται στο ημίχρονο με την αποχώρηση των περισσότερων που βρέθηκαν στην εξέδρα.

Φυσικά, η απόδοση δεν μπορεί να αγνοηθεί. Κάθε άλλο. Το επεσήμανε ο Ουζουνίδης στη συνέντευξη Τύπου και το πρώτο ημίχρονο στη Ριζούπολη, του δίνει την ευχέρεια να κάνει τις αλλαγές που θέλει. Σε πρόσωπα, σε συμπεριφορές και σε νοοτροπία. O Παναθηναϊκός νοσεί και ο προπονητής οφείλει να καταφύγει σε ακραίες «θεραπείες» για την επαναφορά της υγείας. Ωστόσο, φανταστείτε να έπρεπε να το κάνει μετά από μία ταπεινωτική ήττα στη Ριζούπολη και έναν ντροπιαστικό αποκλεισμό… Θα ήταν απείρως δυσκολότερο.

Τώρα, οι συνθήκες διαμορφώνονται ευνοϊκότερες για να αντιστρέψει την κατάσταση στην ομάδα. Η πρόκριση στο Κύπελλο έχει μεγάλη σημασία, γιατί δίνει χρόνο. Συμφωνώ απόλυτα με τις αιτιάσεις του προπονητή ότι ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να πανηγυρίζει τη συμμετοχή του στους «16» της διοργάνωσης και ότι προέχει η αντιμετώπιση των αρνητικών φαινομένων. Και η πρόκριση με τον τρόπο που επιτεύχθηκε, του παρέχει χρόνο και χώρο για να κάνει τις ενέργειες που κρίνει απαραίτητες.

Εκτιμούμε πως μετά το ταξίδι του Παναθηναϊκού στη Λάρισα την Κυριακή, θα έχουμε εξελίξεις. Η «καμπάνα» χτύπησε για τον Λεντέσμα, ο οποίος δεν ήταν αυτός που έπρεπε, ενώ και ο Βιγιαφάνιες αντικαταστάθηκε γιατί απογοήτευσε τον προπονητή. Δημιουργήθηκε η εντύπωση πως εάν ο Ουζουνίδης δικαιούταν περισσότερες αλλαγές, θα τις έκανε. Αλλά, υπομονή για λίγες μέρες και θα διαπιστώσουμε ποιους θα θέσει στο περιθώριο.

Πλέον, είναι ξεκάθαρο ότι ο Αλαφούζος οφείλει να λάβει αποφάσεις και να εφαρμόσει τις εισηγήσεις του Ουζουνίδη. Επιπλέον, υποχρεούται να τον υποστηρίξει με την τοποθέτηση του κατάλληλου ανθρώπου στα αποδυτήρια και να προσλάβει έναν τεχνικό διευθυντή ο οποίος θα σχεδιάσει το ρόστερ, σε συνεργασία με τον προπονητή.

Ένα ματς έμεινε για το 2016, επιβάλλεται να το νικήσει ο Παναθηναϊκός και η περίοδος των Χριστουγέννων πρέπει να αξιοποιηθεί στο έπακρο. Από τη διοίκηση και το προπονητικό επιτελείο. Δυνατότητες υπάρχουν, προοπτικές το ίδιο, λείπει ο προσανατολισμός και η σωστή νοοτροπία.

Υ.Γ.: Οι περισσότεροι οι οποίοι έφυγαν στο ημίχρονο, αντέδρασαν σωστά στο θέαμα που έβλεπαν. Όμως, όσοι έμειναν κέρδισαν μία ανάμνηση ζωής. Αυτά τα παιχνίδια χαράζονται στη μνήμη, ειδικά εάν είσαι στην εξέδρα. Πόσω μάλλον, εάν στο τέλος της σεζόν κατακτηθεί το τρόπαιο.

Υ.Γ.2: Δεν ξέρω εάν ο Ιβανόφ ήταν αδιάφορος. Νομίζω πως δεν ήταν. Απλώς, εξαλείφθηκαν οι τελευταίες ενστάσεις για το ότι είναι κακός αμυντικός.