Ό,τι και αν πεις, οφείλεις να αναγνωρίσεις πως αφενός ο Πασκουάλ εμπνέει τους παίκτες του (που ειρήσθω εν παρόδω έχουν κόψει τα πολλά τα λάθη), αφετέρου έχει πια κάποιες σταθερές. Δηλαδή, μπορεί να περιμένει -δικαίως- δυο, τρία πράγματα ενόψει του όποιου αγώνα. Όπως; Ο Ρίβερς δεν θα είναι επιζήμιος, θα δώσει από το 5 (με άριστα το 10) και πάνω, ο Σίνγκλετον μπορεί να παίξει άμυνα σε τρεις διαφορετικές θέσεις, ο Καλάθης θα οργανώσει και ο Μπουρούσης θα τιμωρήσει όποιον είναι ασεβής απέναντι του. Πριν προχωρήσω στο παρασύνθημα, να κάνω μια στάση, για ένα δυσάρεστο διάλειμμα.

Μας την... είπε και ο Σόνι Ουίμς -και μεταξύ μας, είπε αλήθειες

Εν πάση περιπτώσει, για αρχή αυτό το παιχνίδι είχε κάτι που δεν είχαν όλα τα προηγούμενα . Δηλαδή, δύο κάτι: τον Μάικ Τζέιμς και τον Κένι Γκάμπριελ. Ο πρώτος μπήκε στο 9' και ο δεύτερος στο 11.30''. Και μέχρι το 11.30'' είχαν παίξει 10 παίκτες. Δηλαδή, όλοι αν σκεφτείς πως οι Μποχωρίδης και Χαραλαμπόπουλος που συμπλήρωσαν την 12αδα γενικά δεν σηκώθηκαν από τον πάγκο. Έως το ημίχρονο, ο παίκτης που είχε το μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής ήταν ο Καλάθης (15.01'') και αυτός που είχε τον μικρότερο, ήταν ο Τζέιμς (4.59''). Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως ο Πασκουάλ ένιωσε μια άνεση, όπως κοιτούσε το πάγκο του για να "ανοίξει" το rotation.

Το ξεκίνημα το ανέλαβαν οι Καλάθης, Φελντέιν, Νίκολς, Φώτσης και Σίνγκλετον, οι οποίοι πήραν τα σουτ που τους έδωσε η Νταρουσάφακα, με τον Καλάθη να είναι εξαιρετικός -και πάλι- εκτελεστικά και δημιουργικά. Επιπροσθέτως, έπαιξε και καλή άμυνα στον Ουαναμέικερ. Δηλαδή, έκανε ό,τι υπήρχε να κάνει. Οι "πράσινοι" έβγαλαν ενέργεια στην -απλωμένη- άμυνα, για να αντικαταστήσει ο Μπουρούσης τον Σίνγκλετον και να αρχίσουν οι της τουρκικής ομάδας να τον "χτυπούν" στα αργά του πόδια για να κόψουν τη διαφορά. Ενόσω έλειπε ο Καλάθης και την περιφέρεια του ΠΑΟ την ανέλαβαν οι Τζέιμς και Παππάς, ο Ουαναμέικερ αφυπνίστηκε, σκόραρε άνετα 9 πόντους σε πέντε λεπτά... και ο διεθνής γκαρντ επέστρεψε. Μαζί του επέστρεψε και ο ρυθμός στην ομάδα του, που πολύ άνετα έφτασε τη διαφορά σε διψήφιο αριθμό. Βέβαια, θα ήταν χρήσιμο να αναγνωρίσουμε και το γεγονός ότι ο Σίνγκλετον έφτασε να μαρκάρει από "3" έως "5", ενώ ο Ρίβερς ήταν σταθερά καλός. Και προφανώς είναι θετικό το συναίσθημα που δημιουργείται στον Πασκουάλ, γνωρίζοντας πως πια μπορεί να υπολογίζει σε σταθερές. Και στη φρεσκάδα.

Έως το ημίχρονο ο Παναθηναϊκός είχε ό,τι μπορούσε να ζητήσει ο προπονητής του, που όταν ο Μπλατ έβαλε τον Ουαναμέικερ μαζί με τον Ουίλμπεκιν, εκείνος έστειλε τον Ρίβερς στον πρώτο και τον Καλάθη στο δεύτερο -δηλαδή, έδειξε να 'χει και αντανακλαστικά. Και όταν ο Ερντέν άρχισε να γίνεται ενοχλητικός, στην τρίτη περίοδο (όταν οι γηπεδούχοι έχασαν τον έλεγχο του ρυθμού και του παιχνιδιού), διάστημα στο οποίο η Ντογκούς πήγε στο σετ παιχνίδι και οι "πράσινοι" έγιναν στατικοί στην επίθεση (πριν γίνουν και άστοχοι), ο Καταλανός έβαλε τον Μπουρούση για να πάει επιτέλους η μπάλα μέσα.

Να σου πω απλά ότι στο τρίτο δεκάλεπτο (64-60 στο 30'), οι γηπεδούχοι είχαν 1/10 δίποντα και 2/6 τρίποντα. Είχαν και 10/11 βολές, με τον διεθνή σέντερ να είναι το πρόσωπο που έδωσε λύσεις από τη σχετική γραμμή (με 8/8), φθείροντας παράλληλα τον Ερντέν (αποχώρησε με 4), αλλά και τον Σαβάς. Οι Τούρκοι είχαν χάσει στην ίδια χρονική στιγμή 5 βολές (10/15) και μάλλον έπαιξε το ρόλο του και αυτό για το 64-60 στο 30'. Ο Κλάιμπερν ήταν ένα άλυτο πρόβλημα. Είχε 22π. έως το 29' που τους έκανε 26, όταν έδωσε το πάνω χέρι στην ομάδα του (76-77).

Η πλημμύρα στο "πέντε εναντίον πέντε" συνέχισε για τους "πράσινους" στην τελευταία πράξη και ήταν ο λόγος που έκαναν και αυτό το φινάλε ψυχοβγαλτικό. Και ναι, οι λεπτομέρειες έκριναν και αυτό το αποτέλεσμα. Πήγε που λες ο Ερντέν να κλείσει το ντράιβ του Ρίβερς, έμεινε μπροστά στον Μπουρούση ο Ουαναμέικερ, δεν πρόλαβε να βοηθήσει ο Κλάιμπερν και να το φόλοου για το 82-78 στα 11.6'' πριν τη λήξη. Σημειωτέον, ο διεθνής σέντερ έβαλε και δυο βολές (στα 5.44, για το 84-80), έκανε ρεκόρ καριέρας πόντων με τη φανέλα του ΠΑΟ και πρόσθεσε το όνομα του στους λυτρωτές της παρέας του.

Μέσω αυτών των τελειωμάτων, ο Παναθηναϊκός αποκτά αυτοπεποίθηση και την τεχνογνωσία του να αντιμετωπίσει τα πάντα. Σε δεύτερη ανάγνωση βέβαια, είναι ανάγκη να βρει μια μεγαλύτερη ισορροπία και συνέπεια στο παιχνίδι του, ώστε να μην φτάνει όλα τα ματς στο "do or die" του φινάλε. Γιατί αυτό μάλλον δεν θα είναι καλό, όσο προχωρά η χρονιά.