Από τη Media Day της Ευρωλίγκας, ο Αργύρης Πεδουλάκης είχε ξακαθαρίσει πως "στην Ελλάδα όλα καθορίζονται στα πλέι οφ, για αυτό το μυαλό μας σε πρώτη φάση είναι στην Ευρωλίγκα.

Είμαστε σε πολύ δυνατό όμιλο και πρέπει να ετοιμαστούμε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, όπως θα διαχειριζόμαστε έναν πρώτο γύρο που έχει μόνο εκτός έδρας παιχνίδια, χωρίς να 'χουμε κάνει έστω μια προπόνηση όλοι μαζί".

Έκτοτε οι νταμπλούχοι Ελλάδος πρόλαβαν να κάνουν και μιάμιση προπόνηση, πλήρεις. Και κάπως έτσι εμφανίστηκαν στο ΣΕΦ, για την πρεμιέρα της Α1.

Χάνεις κάτι, για να κερδίσεις κάτι

Αν μπήκαν ποτέ στο παιχνίδι; Οχι! Αν είδε ο "Αρτζι" στα μάτια τους τη λάμψη και το κίνητρο που είχαν πέρυσι (κάτι που είχε ξεκαθαρίσει πως είναι το κύριο ζητούμενο;). Επίσης όχι. Αν χάθηκε ο κόσμος; Επ' ουδενί. Για την ακρίβεια, δεν έχει χαθεί -απολύτως- τίποτα.

Αντιθέτως, ενδεχομένως να υπήρχε και κάποιο κέρδος: η επιστροφή του Ρόκο Λένι Ούκιτς και του Λουκά Μαυροκεφαλίδη, παίκτες που έχασαν όλη την προετοιμασία, στο παρκέ -και εν πολλοίς δεν έχουν εμπεδώσει ακόμα τα συστήματα. Και αυτή η επιλογή του "Αρτζι" είχε να κάνει με την κύρια επισήμανση του: πως το βάρος πέφτει στην Ευρωλίγκα. Επειδή λοιπόν, τους χρειάζεται και τους δυο στην πρεμιέρα με τη Λιέτουβος Ρίτας (στο Βίλνιους), τους χρησιμοποίησε χθες. Εν τέλει, τους είδε περισσότερο να μπερδεύουν το σύστημα, παρά να το βοηθούν. Αλλά κάποιες φορές, για να κερδίσεις κάτι, πρέπει να χάσεις κάτι...

Πιο μόνος, πεθαίνεις

Τα φάουλ που φορτώθηκαν από νωρίς οι Λάσμε και Μπατίστ, δεν τους επέτρεψαν ποτέ να βρουν ρυθμό, με τους Γκιστ, Μπράμος και Ματσιούλις να μη πιάνουν καν τη βάση (για πρώτη φορά στην καριέρα τους ως "πράσινοι" έγιναν και οι τρεις επιζήμιοι). Με αυτά και με αυτά, ο πιο συνεπής των ψηλών, ήταν ο Φώτσης. Αλλά δεν είχε παρέα.

Όπως δεν είχε παρέα ο Διαμαντίδης. Κάποιον περιφερειακό δηλαδή, να τον σιγοντάρει. Ο Παππάς έκανε ένα ακόμα βήμα για την προσαρμογή του στα νέα δεδομένα (τι σημαίνει να παίζεις σε ντέρμπι "αιωνίων") και μάλιστα ως πόιντ γκαρντ, αλλά μαζεύτηκαν πολλές οι απαιτήσεις. Γιατί έπρεπε να παίξει και για τον ανέτοιμο Ούκιτς, αλλά και... να βάλει πλάτη και για τον Κάρι (ούτε αυτός αποτέλεσε την εξαίρεση στον κανόνα της μετριότητας).

Οι -όχι και τόσο- πικρές αλήθειες

Σε αυτό το σημείο, θα ήταν πάντα χρήσιμη η ομολογία επί της καλής αντιμετώπισης του Ολυμπιακού, στα πικ εντ ρολ του Παναθηναϊκού, όπως και ότι οι "πράσινοι" δεν ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με την έξτρα πάσα. Γενικότερα, δεν θα λέγατε πως συνεργάστηκαν ιδιαίτερα, πράγμα που αποδεικνύεται από τις μόλις 5 ασίστ.

Παρεμπιπτόντως, είχαν και 16 λάθη. Και συνήθως αυτοί οι αριθμοί είναι... ανάποδα. Συν την αστοχία (14/41 δίποντα και 4/20 τρίποντα), τι άλλο έπρεπε να κάνουν για να χάσουν; Αντιθέτως, υπάρχουν πάρα πολλά που μπορούν να κάνουν καλύτερα για να νικήσουν. Πράγματα που δεν ανήκουν ακριβώς στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά στο πλαίσιο των ικανοτήτων αυτής της ομάδας. Για αρχή, πρέπει να βρουν ρυθμό (αυτό γίνεται μόνο μέσω των προπονήσεων και των παιχνιδιών) και μετά όλα τα άλλα θα έλθουν.