Το πιο όμορφο κομμάτι γης στον πλανήτη έχει τους πιο ηλίθιους κατοίκους. Μακράν των δεύτερων. Υπάρχει καμία αντίρρηση; Σοβαρά; Συγκινούμαι βαθύτατα, αλλά διαφωνώ -με τους διαφωνούντες- κάθετα.

Έχω δεκάδες παραδείγματα που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Θα σταθώ στο τελευταίο. Εκατομμύρια άνθρωποι μετείχαν στον αγώνα... κατά της συμμετοχής Κατσουράνη στην 11άδα του ματς με την Κόστα Ρϊκα. Δημιουργήθηκαν "σελίδες" στο Facebook, τα tweets έπεσαν βροχή και όλοι είχαν να καταθέσουν μια -σχεδόν φασιστική- άποψη επί του θέματος. Λες και ήταν στο χέρι τους να αποφασίσουν. Λες και αυτοί όριζαν τις εξελίξεις.

Το ίδιο χρονικό διάστημα, αυτό που είναι ευρύτερα γνωστό στη χώρα μας ως "κυβέρνηση" ενημέρωνε ότι έγινε η ρύθμιση των μισθών των δικαστικών και πως το αυτό αναμένεται να γίνει για τα Σώματα Ασφαλείας.

Ποιες ήταν οι αντιδράσεις; Ελάτε τώρα! Να αντιδράσει ποιος και γιατί; Είχαμε άλλα ζητήματα. Τον Κατσουράνη, τον Φρεντ και τη δαγκωνιά του Σουάρες... Ποιος ασχολείται με τη ζωή του, όταν έχει να ασχοληθεί με τις ζωές άλλων; Ποιος θα σηκώσει τον κώλο του από τον καναπέ, για να εκφράσει την όποια αντίθεση του σε αποφάσεις που θίγουν τη νοημοσύνη του; Που κάνουν ακόμα πιο δυσχερή την καθημερινότητα του;

Γιατί από πού νομίζετε πως θα βγουν αυτά τα χρήματα, για να μπουν στις τσέπες των δικαστών και των ένστολων; Από του Σουάρες, από τον Φρεντ ή από τον Σκολάρι (aka "ταβερνιάρης", γιατί όλοι εμείς που τον κρίνουμε, θα μπορούσαμε κάλλιστα να 'χουμε κάνει εξώφυλλο στο Sports Illustrated Swimsuit Edition); Από τις δικές μας τσέπες θα βγουν -έτσι, για την ιστορία.

Ξύπνησε το παλικάρι που κρύβαμε μέσα μας

Από τότε που βγήκαν τα social networks χάθηκε και το ελάχιστο φιλότιμο που είχε απομείνει στα εντός μας. Όλα έγιναν πιο εύκολα. Το παλικάρι που κρύβαμε μέσα μας, αναδύθηκε (γιατί πού σε ξέρει ο άλλος και πού μπορεί να σε βρει; Βρίσε! Μπορείς!), μαζί με άλλες κακές εκδόσεις του εαυτού μας. Σάμπως θα υπήρχε καμιά συνέπεια; Ξέρω, δεν ανήκουμε όλοι στον ίδιο κουβά. Δεν είναι σωστό να "τσουβαλιάζω". Υπάρχουν και εξαιρέσεις. Είστε βέβαιοι ότι ανήκετε όλοι σε αυτές; Πόσοι συμπεριφέρεστε στο Facebook και το Twitter, όπως στην καθημερινότητα σας;

Από την πρεμιέρα του Μουντιάλ έως τη σήμερον ημέρα, οι μεν εξευτελίζουν τους δε και το απολαμβάνουμε. Αντλούμε μια διαστροφική ικανοποίηση που θα τη λέγατε και ουτοπική (αφού κανένα νόημα δεν έχει -επί της ουσίας). Είμαστε "κομπλεξάρες" όσοι τολμήσαμε να κρίνουμε την εμφάνιση της Εθνικής στην πρεμιέρα (ενώ κανονικά με τη δουλειά που κάνουμε, έπρεπε να πάρουμε ένα κιλό αλεύρι, μαγιά και να "ανοίξουμε" φύλλο).

Δηλαδή, τι να κρίναμε; Τα μελλούμενα; Αν μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό, δεν θα ήμασταν εδώ. Θα μεγαλουργούσαμε στην αλλοδαπή, ως mentalist. Και μετά την πρόκριση, ήλθε η ώρα της εκδίκησης εκείνων που πάντα θα αναπολούν τις στιγμές που έζησαν στο δημοτικό σχολείο. Που "τα έλεγαν". Που "ήξεραν καλύτερα". Που "να, για να μάθεις". Συγγνώμη, αλλά δεν είχα καταλάβει πως κάνουμε κάποιου είδους διαγωνισμό -σε γνώσεις, σε προαίσθημα, σε κάτι...

Πόσο αλλάζει η ζωή μας από την φράντζα του Κονέ;

Εξυπακούεται ότι αυτά (και χειρότερα) έγιναν σε επίπεδο του εθνικού μας σπορ: του κουτσομπολιού. Καντήλια επί καντηλιών μεταξύ του ελληνικού λαού, για το μαλλί του Κονέ, γιατί δεν υπάρχει διεθνής χωρίς tattoo, μα είναι δυνατόν να πανηγυρίζει με... καρδούλα ο Σαμαράς το εύστοχο πέναλτι της πρόκρισης κλπ, κλπ. Ερώτηση: πόσο άλλαξε η ζωή σας από το μέγεθος στο μαλλί του Κονέ; Από το φρύδι του Μήτρογλου; News flash: από την απόφαση που αφορά τους δικαστικούς, θα αλλάξει. Αλλά who cares;

Να σου και ο Σαμαράς (ο Αντώνης)

Και ενώ συμβαίνουν όλες αυτές οι ομορφιές (για να έχει έναν εξτρά λόγο η ύπαρξη μας, μέσα στο ντάλα καλοκαίρι), εμφανίζεται και ο Σαμαράς (ο Αντώνης) να τάξει κατασκευή προπονητικού κέντρου για την Εθνική. Γιατί προφανώς είμαστε στη φάση της ανάπτυξης που μας έχει υποσχεθεί εδώ και -δεν θυμάμαι πόσα- χρόνια, αλλά δεν την έχουμε δει... ούτε με το κιάλι. Γιατί είναι large. Γιατί μπορεί. Αλήθεια, μπορεί;

Εκτός και αν δώσει τα χρήματα από τον προσωπικό του λογαριασμό, δεν μπορεί. Εκτός και αν πείσει πως αυτό το προπονητικό κέντρο (παρεμπιπτόντως, από ένα τέτοιο θέλουν όλες οι ομοσπονδίες που χρησιμοποιούσαν τον Άγιο Κοσμά, ο οποίος επωλήθη, θα φτιάξει για όλους; Μπα!) δεν θα έχει την ίδια τύχη με τα στάδια που οικοδομήσαμε -ως έθνος- για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και έχουν ρημάξει, ενώ θα τα πληρώνουν και τα τρισέγγονα μας, δεν μπορεί.

Για την ιστορία

Οι διεθνείς ενημέρωσαν πως για να αποκτήσουν οι Εθνικές προπονητικό κέντρο, προσφέρουν το εξτρά πριμ. Τι είναι "εξτρά πριμ"; Το ποσό, με το οποίο αναμένεται να τους ανταμείψει η Πολιτεία, για την επιτυχία τους. Δηλαδή, εμείς. Δεν εννοούσαν τα άλλα πριμ, για παράδειγμα αυτά της FIFA (8 εκάτ. δολ. για την πρόκριση στο Μουντιάλ που θα πάρουν εξ ημισείας με την ΕΠΟ, συν 1 εκάτ. δολ. για την πρόκριση στους "16", συν -αν όλα πάνε καλά- τα 4 εκάτ. δολ. για την πρόκριση στους "8"). Που να είναι όλοι καλά, να τα χαρούν, αλλά να ξέρουμε και τι λέμε.

Μην μπερδευόμαστε

Τα όσα συμβαίνουν στη Βραζιλία, είναι ένας πολύ καλός λόγος για να αισθανόμαστε μια ευφορία, ως φαν του αθλητισμού και ως Έλληνες. Έως εκεί και μην παρέκει. Θα μου πείτε, είναι λογικό να ασχολούμαστε εντόνως με την Εθνική, από τη στιγμή που οι συγκεκριμένοι είναι στην επικαιρότητα, οι συγκεκριμένοι πρόσφεραν στην Ελλάδα μια μοναδική αθλητική στιγμή.

Πόσοι όμως, θα το θυμάστε αυτό, όταν ξεκινήσει το πρωτάθλημα και πόσο θα σας συγκρατήσει από το να τους εξευτελίσετε (αυτούς που τώρα είναι ήρωες), με ύβρεις; Ε;