Kαι μένουν που λες, 50'' για το τέλος της δεύτερης παράτασης και αστοχεί ο Τομάς Ερτέλ -που θα έλεγες ότι ήταν εκ των καλύτερων παικτών του Παναθηναϊκού Superfoods αυτό το βράδυ- και παίρνει το ριμπάουντ ο Φελντέιν. Τη δίνει -εύλογα- στον Καλάθη, ο οποίος δεν συνεννοείται με τον Νίκολς και... χάνεται το ματς. Παρεμπιπτόντως, το λάθος χρεώθηκε από το τη στατιστική υπηρεσία της Euroleague στον Νίκολς.

Να πούμε ότι το έκανε ο Καλάθης; Ας το πούμε. Θέλεις λίγο να θυμηθούμε πού ήταν ο διεθνής γκαρντ στο τέλος της πρώτης παράτασης; Τότε που ο Πασκουάλ έκανε παρτενέρ του Φελντέιν τον Παππά και απέσυρε τον μοναδικό δημιουργό των “πρασίνων”; Αυτό που θέλω να πω είναι πως για ένα αποτέλεσμα ευθύνονται όλοι. Κάτι που ισχύει στα καλά και τα κακά. Σε αυτήν την ήττα έφταιξε και ο νέος προπονητής των “πρασίνων”.

Ας “μιλήσουν” τα στοιχεία. Ο Καλάθης είχε 12 ασίστ σε 34.40''. Ξεκίνησε με 6π. (1/2 διπ., 1/1 τριπ., 1/2 βολές), 1 ριμπ., 2 ασίστ και 3 κλεψ, συν μόλις 1 λάθος. Αυτοί ήταν οι αριθμοί του στα έξι πρώτα λεπτά, όταν ο ΠΑΟ έκανε γνωστές τις διαθέσεις του. Μεταξύ άλλων, ώθησε την Εφές σε 9 λάθη, στην πρώτη περίοδο και την περιόρισε στα 3 επιθετικά ριμπάουντ, που είναι το φόρτε της. Αλλά ας μην στεκόμαστε εκεί.

Το “τριφύλλι” είχε συνολικά 21 τελικές πάσες και εξαιρουμένων των 2 του Μπουρούση τις υπόλοιπες τις είχαν δώσει οι Φελντέιν και Παππάς. Άρα θα έλεγες πως η επιλογή του Πασκουάλ, να τραβήξει στον πάγκο τον Καλάθη στο τελείωμα της πρώτης εξτρά περιόδου, δεν ήταν τελείως άκυρη. Αποδείχθηκε όμως, πως ήταν, γιατί μάλλον το συγκεκριμένο δίδυμο δεν είναι ακόμα σε θέση να αμβλύνει το “εγώ” για το “εμείς”.

Ο Ρίβερς ήταν αυτός που έδωσε στην παρέα του μια ακόμη ευκαιρία, στέλνοντας το παιχνίδι στη β' παράταση με μια εξαιρετική ενέργεια, κατά τη διάρκεια της οποίας απέδειξε πως και μπάσκετ ξέρει και... καρύδια έχει. Προηγουμένως, ήταν ο Νίκολς που είχε προσφέρει λύσεις. Πιο πριν ο Παππάς. Ήταν όμως, τότε που οι “πράσινοι” είχαν αλλάξει πεντάδα και τακτική. Είχαν σταματήσει την καλή κυκλοφορία και τις σωστές και γρήγορες αλλαγές στην άμυνα, είχαν γίνει και αργοί στις επιστροφές.

Είχαν παρασυρθεί. Έπαιζαν το παιχνίδι της Εφές. Δηλαδή, έτρεχαν για να τρέξουν και δοκίμαζαν τρίποντα, τρίποντα και τρίποντα. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στη β' περίοδο ο ΠΑΟ είχε 2/9 διπ. και 5/9 τριπ. Δεν ήταν τυχαίο πως ο Καλάθης απείχε. Όπως δεν ήταν τυχαίο ότι επέστρεψε στο 29' και αμέσως επέστρεψε και η λογική στην ομάδα του. Ώσπου ξαναβγήκε, ενδεχομένως τη χειρότερη στιγμή για να γυρίσει για τη β' παράταση των απανωτών λανθασμένων αποφάσεων.

Ένα κλειστό ματς πάντα κρίνεται στη λεπτομέρεια -βασικά, όλα εκεί κρίνονται, αλλά στα κλειστά ματς φαίνεται πιο έντονα η λεπτομέρεια.

Μου λες για το λάθος στο φινάλε. Θα σου πω ότι αν ο Μπουρούσης είχε ευστοχήσει σε ένα από τα δυο σουτ που έχασε εξ επαφής στα 47'' για το τέλος της πρώτης εξτρά περιόδου, ο ΠΑΟ θα είχε νικήσει. Όπως θα μπορούσε να είχε νικήσει αν ο Παππάς, αντί να πάει για ντράιβ μπροστά σε λαό (στα 3.14'' για το τέλος της δεύτερης παράτασης και ενώ το σκορ ήταν 84-77), να έδινε πάσα στον ελεύθερο Ρίβερς, που ήταν και σε ρυθμό. Με “αν” όμως, δεν “γράφονται” αποτελέσματα.

“Γράφονται” από πόντους (91-83), από ριμπάουντ (48 vs. 36) και από το ποιος φτάνει εκεί που κρίνονται τα πράγματα με πιο καθαρό μυαλό και μεγαλύτερη ενέργεια. Ο Γκιστ που λες, έπαιξε για 40.23'', ο Καλάθης για 34.40'', ο Ρίβερς για 33.44'', ο Νίκολς για 30.21'', ο Φελντέιν για 29.09'' και αν θέλει ο Πασκουάλ να ζήσουν να θυμούνται, θα πρέπει να βρει λύσεις ως προς το rotation. Σίγουρα πρέπει να βρει λύση και με το θέμα της δημιουργίας. Ο Μποχωρίδης έκανε μια guest star εμφάνιση και θα δει τα λεπτά του να αυξάνονται, αλλά χρειάζεται ένας ακόμα παίκτης που έχει καθυστερήσει χαρακτηριστικά να εμφανιστεί.