Για να μην κοροϊδευόμαστε

Σαφέστατα και η νίκη επί της Καρσίγιακα ήταν κάτι σημαντικό, ξεκάθαρα όμως, δεν έλυσε όλα τα προβλήματα του Παναθηναϊκού. Μπορεί να γίνει η αρχή για την επίλυση, αλλά δεν γίνεται να τακτοποιήσει όλα τα ζητούμενα. Να το κάνω και πιο λιανά.

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε γιατί:

1) ασχολήθηκε με την άμυνα, επισταμένως. Έβγαλε ενέργεια, κυνήγησε από το πρώτο δευτερόλεπτο, προφανώς γιατί λειτούργησε και το ένστικτο επιβίωσης. Θα ήταν πάντα χρήσιμο να μην χρειάζεται να "μιλήσει" η φύση για να παίξει άμυνα. Γενικά έβγαλε ενέργεια και στις αλλαγές που ξεκάθαρα... μπέρδεψαν την τουρκική ομάδα, δεδομένου και ότι δεν είναι η πιο ευφυής του πλανήτη.

2) η Καρσίγιακα δεν απήλαυσε την ευκαιρία να παίξει σε "ανοιχτό" γήπεδο. Δηλαδή, οι "πράσινοι" εστίασαν και σε αυτό το δεδομένο, για να κάνουν δουλειά, γνωρίζοντας πως οι αντίπαλοι τους είναι τύποι που έχουν μεγάλο πρόβλημα στο τρίποντο και άρα θέλει "ανοιχτό" γήπεδο για να λειτουργήσει.

3) πήρε τα ριμπάουντ και μάλιστα, είχε την κυριαρχία στο συγκεκριμένο τομέα καθ' όλη του διάρκεια του ματς. Τελείωσε με 40, αριθμός που είναι η καλύτερη φετινή επίδοση (κατά 6 τεμάχια καλύτερη της προηγούμενης).

4) ο Τζέιμς Γκιστ έπαιξε πάλι, παντού, για όλους (και δη στην άμυνα, κομμάτι που δυστυχώς δεν αποτυπώνεται στα στατιστικά, αλλά κάνει τη διαφορά) και με 9 πόντους (εκ των 14 που είχε στο σύνολο) στην πρώτη περίοδο, ήταν εκείνος που ξεκαθάρισε για τις διαθέσεις της παρέας του, όπως και αυτός που τράβηξε τους υπόλοιπους -και έκλεισε το στόμα τις εξέδρας. Δεν σταμάτησε να είναι αποτελεσματικός και χρήσιμος, όταν φορτώθηκε με τρία φάουλ (στο πρώτο μισό). Τουναντίον, διαχειρίστηκε όπως έπρεπε την κατάσταση. Και αν αυτά είναι πράγματα που περιμένετε από τον Αμερικανό, υποθέτω ότι περιμένετε και πως ο Καλάθης θα "απορροφήσει" την πίεση για την παρέα του, σε ένα ματς που δεν ήταν ακριβώς εντυπωσιακός (10π., με 2/5 διπ., 2/6 τριπ., 3 ριμπ., 3 ασίστ, 1 κλεψ., 4 λάθη). Για να είναι ωστόσο, στο παρκέ για 33.50'' υπήρχα περισσότεροι λόγοι -από τη λειψανδρία της ομάδας του.

5) Αφήσαμε το καλύτερο για το τέλος: τον Τζέιμς Φέλντεϊν. Τον τύπο που "έκλεισε" το μεταγραφικό προγραμματισμό του Παναθηναϊκού και που όλοι διερωτήθηκαν για το ποιος είναι, από πού είναι κλπ, όταν ανακοινώθηκε. Και τελικά τι αποδεικνύεται; Πως είναι ο πιο συνεπής σκόρερ του Παναθηναϊκού, πλην της θέσης "5". Στη Σμύρνη σκόραρε 17 πόντους με 1/3 διπ., 3/7 τριπ. και 6/9 βολές, ενώ μέτρησε 6-1 ριμπ., 3 ασίστ, 2 κλεψ. και 1 λάθος. Βασικά, ήταν ο MVP του Παναθηναϊκού, βάσει της αξιολόγησης (είχε 21, με τον Γκιστ να ακολουθεί με 19).

Πάμε τώρα, και στους λόγους που έχει να συνεχίσει να προβληματίζεται ο Τζόρτζεβιτς.

1) Το κλειστό rotation και οι λίγες λύσεις στην περιφέρεια έφεραν και πάλι ένα μεγάλο αριθμό λαθών (18). Όπως ξεκίνησε το παιχνίδι, ο Παναθηναϊκός μπορούσε να φτάσει στο +20, από το πρώτο μισό. Και θα έφτανε, αν δεν "πουλούσε" την μπάλα σε διαδοχικές φάσεις. Αυτό μπορείτε να το αποδώσετε στο άγχος. Μπορείτε όμως, να πείτε πως φταίει και η κούραση των γκαρντ.

2) Ενόσω οι Αμερικανοί παίκτες της Καρσίγιακα... πετούσαν χαρταετό, οι Τούρκοι που σήκωσε ο Σαρίτσα από τον πάγκο έκαναν ό,τι έπρεπε να κάνουν, έμπροσθεν και όπισθεν. Χαρακτηριστικά, ο Μπαϊγκούλ είχε 8π., 2 ασίστ σε 13.22'', ο Αλτιντίνγκ 12π., 4 ασίστ σε 20' και αυτοί ήταν που γύρισαν το παιχνίδι, έως το 64-64 του τελευταίου λεπτού.

3) Ο Παναθηναϊκός έχει να αντιμετωπίσει το σταθερό ντεφορμάρισμα του Πάβλοβιτς (δεν είχε πόντο σε 11.40'' -είχε 0/2 σουτ) και στα επτά ματς της Euroleague, έχει 5.9 πόντους, με 4/20 τρίποντα. Ο Χαραλαμπόπουλος δεν πάτησε παρκέ και χωρίς να θεωρηθεί υπερβολή, προφανώς θα ήταν σε θέση να δώσει κάτι από το "0" του Μαυροβούνιου. Αυτό εν τω μεταξύ, ήταν και το 2ο ματς του Διαμαντίδη με 0 πόντους, ενώ ο μ.ο. σε 24.35'' συμμετοχής είχε 5.6π., 1.6 ριμπ., 4.59 ασίστ, 1 κλεψ. και 2.7 λάθη.

4) Η παρτίδα θεωρητικά (όχι μαθηματικά) έχει σωθεί και θα σωθεί και με σφραγίδα, αν νικήσει ο Παναθηναϊκός τη Ζιελόνα Γκόρα στο ΟΑΚΑ. Που αν δεν τη νικήσει, θα ήταν χρήσιμο να πει ο ίδιος πως δεν προχωρά. Σίγουρα η νίκη σε ένα γήπεδο όπως αυτό της Καρσίγιακα (που το λέτε και καμίνι), με τα δεδομένα που υπήρχαν (και έπνιγαν τους παίκτες), δεν είναι μικρό πράγμα. Παρ' όλα αυτά, δεν είναι και το άπαν. Και μιλάμε για μια σεζόν που η Μακάμπι έχει αποκλειστεί από το ΤΟΡ16 και η Ρεάλ Μαδρίτης είναι στον πάτο της βαθμολογίας του ομίλου της. Πού όμως, θέλουμε να καταλήξουμε; Στο ότι δεν παρατηρούνται σταθερά σημάδια βελτίωσης.

5) Το ζήτημα "ενέργεια και αθλητικότητα" παραμένει στην πρώτη θέση της λίστας για τον Παναθηναϊκό. Στο ΤΟΡ16 που είναι... υπερμαραθώνιος, δεν μπορεί να τη "βγάλει" με 3 παίκτες που παίζουν τουλάχιστον 30 λεπτά ανά αγώνα. Η επιστροφή του Παππά ομολογουμένως θα δώσει λύσεις στο "2", αλλά είναι ξεκάθαρο ότι χρειάζεται και ένας ακόμα πόιντ γκαρντ, πίσω από τον Καλάθη (και με τον Διαμαντίδη στο "3"), όπως χρειάζονται και περισσότερα αθλητικά προσόντα στη φροντ λάιν -ή έστω να μη δίνει το 100% αυτών ο Γκιστ που είναι εξαιρετικός, αλλά είναι ένας και δεν γίνεται να παίζει για τρεις σε κάθε ματς.