Η φάση είναι Παναθηναϊκός

Η φάση έχει ως εξής: ο φετινός Παναθηναϊκός είναι ωραίος. Από πολλές απόψεις. Έχει μια άλλη δυναμική, αποπνέει έναν άλλον αέρα. Βάζει, βγάζει ο Τζόρτζεβιτς και τίποτα δεν αλλάζει. Και μην αρχίσετε τα “ναι, καλά, σιγά, με την Καρσίγιακα έπαιζε”, γιατί θα είστε εκτός θέματος. Λέμε για το πώς έπαιξαν οι “πράσινοι”, ΟΚ;

Και αυτή τη φορά ο Σέρβος κόουτς ακολούθησε την προσφιλή του συνήθεια, να έχει αλλάξει όλη την πεντάδα πριν τελειώσει το δεκάλεπτο, πριν ανακατέψει ακόμα περισσότερες φορές τους παίκτες του, γεγονός που εύλογα δημιούργησε μια σύγχυση στον αντίπαλο, αλλά όχι στους "πράσινους". Αυτή τη φορά ο "Σάλε" έβαλε στην εξίσωση και τον Παπαγιάννη, αλλά και τον Χαραλαμπόπουλο, παιδιά που όπως είχε πει, θέλησε να προστατέψει στη δύσκολη εκκίνηση. Σιγά σιγά, λοιπόν θα τους βλέπουμε και αυτούς περισσότερο.

Αλλά τι έλεγα; Α, ναι. Ότι αρέσει ο φετινός Παναθηναϊκός. Ο Καλάθης και ο Φελντέιν πίεζαν, ωθούσαν σε λάθη και με επί μέρους 14-2, ο ΠΑΟ έφτασε στο 16-7 με τη συμπλήρωση του πρώτου πενταλέπτου! Ο διεθνής γκαρντ ήταν χάρμα ιδέσθαι στο πώς μοίραζε την μπάλα (και έκανε τον Γκιστ... πόστερ σε παιδικά δωμάτια), με τον Κούζμιτς να ολοκληρώνει τα pick and roll και τον Ραντούλιτσα απλά να μην έχει αντίπαλο, κοντά στο καλάθι. Εξυπακούεται πως οι 30 πόντοι της πρώτης περιόδου, ήταν προϊόν και του στενού μαρκαρίσματος στην άμυνα. Ο προπονητής των "πρασίνων" είχε ζητήσει από τους παίκτες του να μη δώσουν χώρους στους πρωταθλητές Τουρκίας και να υπάρχει πάντα ένα χέρι να "κόβει" την οπτική επαφή με το καλάθι, σε όποιον είχε την μπάλα. Η ομαδική δουλειά ήταν που "έβγαλε" στα 0/7 τριπ. των φιλοξενούμενων, σε αυτό το δεκάλεπτο, οπότε οι γηπεδούχοι είχαν 5 κλεψίματα και 9 ασίστ.

Ακολούθως, η Καρσίγιακα δοκίμασε διάφορα (άμυνες ζώνης), αλλά στερείτο έμπνευσης (οι Σιπάχι και Ράγκλαντ είχαν μπλοκάρει -τους είχαν μπλοκάρει) και αποτελεσματικότητας στην οργάνωση -και φυσικά στην εκτέλεση (3/11 τριπ. στο β' δεκάλεπτο). Τι είχε που δεν άρεσε στον "Σάλε"; Τέσσερα επιθετικά ριμπάουντ, από τα οποία πήρε 8 πόντους. Τι άλλο έγινε που δεν χειροκρότησε ακριβώς ο κόουτς του ΠΑΟ; Βεβιασμένες (αχρείαστες) επιλογές και δη από τα 6.75. Του τύπου "εντάξει μωρέ, τι έχουμε να χάσουμε". Έχασαν τα σουτ και ο κόουτς τη ψυχραιμία του. Το τρίτο αρνητικό ήταν τα τρία φάουλ του Ραντούλιτσα (από τα 16.35''). Γενικά βέβαια, ο Σέρβος θα ήταν χρήσιμο να προσέχει αυτό το θέμα.

Προφανώς και στα αποδυτήρια ο Σαρίτσα θύμισε στους παίκτες του ότι υπάρχει και εκείνο το πράγμα που λέγεται "άμυνα". Από ό,τι φάνηκε εν τω μεταξύ, συντόνισε τον Σιπάχι με τις πραγματικές ανάγκες της δουλειάς. Πώς φάνηκε; Στο 6-0 με το οποίο μπήκαν οι γείτονες την τρίτη πράξη, ο Παναθηναϊκός έκανε τρία λάθη και ο νεαρός διεθνής Τούρκος μοίρασε 3 ασίστ. Όοοοοοοοχι, ο Τζόρτζεβιτς δεν πήρε τάιμ άουτ. Αρκέστηκε στο να σηκώσει τον Διαμαντίδη από τον πάγκο και να κάνει σέντερ τον Γκιστ, με τεσσάρι τον Φώτση. Και κάπως έτσι, ο Γκάμπριελ -των 17 πόντων, έως τότε- δεν είχε την ίδια άνεση. Στο 51-40, δια χειρός "Μήτσου" (23.35''), ο Καλάθης είχε φτάσει τις 8 ασίστ. Η ομάδα του είχε συνολικά 16. Καλό;

Και μετά, ξανάρχισαν τα μπες εσύ, βγες εσύ, χωρίς να αλλάζει κάτι στο παιχνίδι του ΠΑΟ, που... φάνηκε να ξεπερνά (ακόμα αρχή είναι, να μην πάρουμε κι όρκο) το θεματάκι που είχε με τα ριμπάουντ που “έδινε”. Nα σου πω και αριθμούς; Έως το 65-52 του 30', οι “πράσινοι” είχαν 7-2 ριμπάουντ... και οι άλλοι 6-0. Παρεμπιπτόντως, ο Παναθηναϊκός είχε και 7 ασίστ στο ίδιο διάστημα (!), με τους Τούρκους να συνεχίζουν το βιολί από τα 6.75 χωρίς να αλλάξει κάτι (3/7 τριπ., ενώ είχαν και 2/7 διπ.). Ρε τι έλεγε ο Σαρίτσα να πάει η μπάλα μέσα στο καλάθι; Τίποτα οι παίκτες του. Δεν είχαν τη δυνατότητα, η αλήθεια είναι. Αλλά μεταξύ μας, δεν δούλεψαν και για να τη βρουν. Για αυτό ο κόουτς της Καρσίγιακα χαμήλωσε το σχήμα, ο Γκάμπριελ έπεσε πάνω στον Κούζμιτς, το πείραμα δεν πέτυχε και μετά ακολούθησε και ο Τζόρτζεβιτς αυτόν τον δρόμο , όταν έβαλε τον Καλάθη και απέσυρε τον Σέρβο σέντερ. Στην επόμενη φάση, ο Νικ είχε κάνει 10 τις ασίστ του!

Η πραγματικότητα είναι ότι στο τελευταίο πεντάλεπτο έγινε του απονενοημένου το διάβημα, με τον Φελντέιν να φτάνει κάποια στιγμή τα 1/7 σουτ και τα 3 λάθη. Ο Ράγκλαντ από την άλλη, άρχισε να σκοράρει κατά ριπάς (συνέχισε φυσικά, να μην κάνει την ομάδα του καλύτερη), αλλά... who cares; Προφανώς και η Καρσίγιακα θα εστιάσει στα εντός έδρας ματς, για να κάνει δουλειά. Ο Παναθηναϊκός πάλι, θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τους πάντες, γιατί τους έχει όλους ανάγκη, ώστε να φτάσει εκεί που θέλει. Παιχνίδι με το παιχνίδι, εμφανίζεται καλύτερος, πιο δεμένος, οπότε μπορείτε να πείτε ότι τα καλύτερα έρχονται.