EUROLEAGUE

Η ψυχή σε πάει μέχρι ένα σημείο

Η ψυχή σε πάει μέχρι ένα σημείο
STOLISVAGGELIS

Χωρίς τον Γκιστ ο Παναθηναϊκός Superfoods χρειάστηκε χρόνο να προσαρμοστεί στην άμυνα. Μετά χρειάστηκε έναν μπροστάρη, στην επίθεση. Βρήκε δύο. Έλειπε όμως, αυτός που θα έκανε τη διαφορά στο φινάλε. Κοντολογίς, με πέντε παίκτες δεν "βγάζεις" το 2016. Όχι τη σεζόν.

Αυτό που έγινε στο ΟΑΚΑ , το είδαν σε 92 περιοχές και περιοχές -μη με ρωτάς, δεν μπορώ να σου εξηγήσω τι σημαίνει αυτό- της γης. Εμείς όμως, είμαστε αυτοί που έχουν το προνόμιο να διαθέτουν στη λίγκα τους δυο από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Και επιπροσθέτως να μην έχει την παραμικρή σημασία πώς παρατάσσονται, αν έχουν δηλαδή απουσίες ή όχι. Μολονότι ο Παναθηναϊκός Superfoods είναι αποδεκατισμένος oι Έλληνες -και οι περιοχές και χώρες που λέγαμε- απολαύσαμε ένα από τα καλύτερα ντέρμπι "αιωνίων", ένα παιχνίδι ύψιστου επιπέδου που τα είχε όλα. Συμπεριλαμβανομένης της δικαιοσύνης.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε γιατί είχε παίκτη που μπορούσε να σκοράρει και να απειλήσει, με δημιουργία στην τελευταία φάση, όταν κρίθηκε το αποτέλεσμα: τον Σπανούλη. Θα μου πεις "τι είναι ο Καλάθης"; Με υποχρεώνεις να σου θυμίσω ότι πριν κανα μήνα χαρακτηριζόταν ως "άχρηστος" και ως "υπεραξία". Εν πάση περιπτώσει, ο Καλάθης είναι εκπληκτικός δημιουργός, αλλά δεν τον λες σκόρερ.

Πήρε την παρέα του πάνω του στην τρίτη περίοδο του επί μέρους 24-14, των 0 λαθών των "πρασίνων" (στο συγκεκριμένο διάστημα) και των έξι ασίστ -οι άλλοι είχαν μόλις 1 ασίστ- και έως το 30' ήταν στο παρκέ για 28'. Είχε προηγηθεί καταστροφικό διάστημα, με τον Χάκετ να κάνει ό,τι γουστάρει εναντίον του Παππά, ο οποίος και πάλι δεν φάνηκε να 'χει υιοθετήσει τις συνήθειες ενός play maker -έστω κάποιες.

Ο Σφαιρόπουλος "έριξε" πάνω στον Καλάθη τους Παπανικολάου, Λοτζέσκι, Μπιρτς, Χάκετ και Σπανούλη, γεγονός που από μόνο αποδεικνύει το ποιος είναι ο... ακριβοπληρωμένος, ο οποίος βρήκε και χώρο να σκοράρει στο πρώτο μισό του β' ημιχρόνου -όταν οι “ερυθρόλευκοι” έστειλαν πάνω του τον αρχηγό τους, για κάποιο διεστραμμένο λόγο.

Αλλά στο φινάλε, μοιραία ένιωσε μια κόπωση, πιο μοιραία έχασε ένα λέι απ (τον “πούλησε” η μπάλα) και μια βολή (οι Πειραιώτες πήγαν επίτηδες επάνω του), στα τελευταία 1.03''. Φτάσαμε λοιπόν, στο ψυχοβγαλτικό φινάλε. Που θα μπορούσε να είναι λιγότερο ψυχοβγαλτικό, αν υπήρχε ο Μάικ Τζέιμς ή αν ο Παναθηναϊκός Superfoods είχε μπει στον κόπο να πάρει τον γκαρντ που χρειαζόταν. Αλλά να μη τα ξαναλέμε. Ας πούμε κάτι καινούργιο.

Η ψυχή σε πάει μέχρι ένα σημείο


Στην τρίτη περίοδο ο ΠΑΟ έδειξε πραγματικά από τι είναι φτιαγμένος, όταν όλοι (πλην ενός -εξ όσων έπαιξαν) “έβγαλαν” όλη τη ψυχή και τη δύναμη που είχαν στο παρκέ, παίζοντας και για τον Γκιστ. Τώρα που έγραψα "Γκιστ" υποθέτω ότι είδες τι επιρροή έχει αυτός ο τύπος στην αμυντική λειτουργία της ομάδας του, σωστά; Η φάση που έκρινε το αποτέλεσμα, πιθανόν να μην είχε συμβεί αν ήταν στο παρκέ. Γιατί θα ήταν δίπλα στον Σίνγκλετον και από αυτούς τους τύπους δεν περνάς εύκολα για να φτάσεις στο καλάθι.

Ο Σφαιρόπουλος δεν έκανε κάτι για το οποίο θα πάρει βραβείο, όταν έστειλε τον αρχηγό του να “σημαδέψει” στις αλλαγές της άμυνας τον Φώτση, στην τελευταία επίθεση. Όταν λοιπόν, ο Σίνγκλετον πήγε να βοηθήσει το φίλο του -που έχασε τη μάχη στην πρώτη γραμμή-, ο Σπανούλης πέρασε πολύ ωραία στον Πρίντεζη και τα άλλα είναι ιστορία.

Ενδεχομένως να πιστεύεις πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετική η κατάληξη. Όντως. Αν ήταν ο Γκιστ αντί του Φώτση ή αν υπήρχε η δυνατότητα μεγαλύτερου rotation από τον Πασκουάλ, γιατί και ο αρχηγός των “πρασίνων” έπαιξε για 28.05'', με το προηγούμενο ρεκόρ σεζόν να είναι τα 19.52'' εναντίον της Μακάμπι. Συν του ότι σκόραρε ένα πολύ μεγάλο τρίποντο, ακολούθως όμως, έπρεπε να είναι εξίσου μεγάλος στην άμυνα.

Για μία ακόμη φορά, ο Ρίβερς έκανε ένα ακόμα πολύ καλό παιχνίδι (σκόραρε σε πολύ κομβικά σημεία και πήρε ριμπάουντ), αλλά χρειάζεται κάποιον άλλον να δημιουργήσει για αυτόν. Εξαιρετικός, τίμιος και ό,τι άλλο θέλετε προσθέστε, ήταν και ο Σίνγκλετον των 14π. και των 9 ριμπ., της άμυνας στον Σπανούλη και του γενικότερου τρεξίματος.

Είπαμε όμως, ότι οι παίκτες που υπογράφουν αποτελέσματα είναι εκείνοι που και απειλούν και με σκορ και με δημιουργία. Ο Νίκολς δεν εγκλιματίστηκε (ο χρόνος του ήταν 13.26'' σε δυο θέσεις), ο Μποχωρίδης αρκέστηκε στο 1.16'' και τρεις (Πατ Καλάθης, Λούντζης και Χαραλαμπόπουλος) δεν πάτησαν -πάλι- παρκέ. Με αυτά και με αυτά, πέντε είχαν 20+ λεπτά συμμετοχής (Φελντέιν 27.26'', Φώτσης 28.05'', Ρίβερς 32.27'', Καλάθης 33.02'' και Σίνγκλετον 35.29'') και άλλοι τέσσερις έως 15.35''. Έτσι, δεν βγαίνει ούτε το 2017. Όχι η σεζόν.

TAGS EUROLEAGUE
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ