Κανείς δεν είναι κανενός

Το παιχνίδι αυτό, θα μπορούσε να γίνει παιχνίδι κατοχών, ώστε να εξοντωθούν (σωματικά) οι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού παίκτες της Γαλατασαράι και να γίνει απλή η ζωή του Παναθηναϊκού. Η πραγματικότητα ήταν λίγο διαφορετική.

Ο Παναθηναϊκός έφυγε μεν, από την Κωνσταντινούπολη με το "διπλό" επί της Γαλατασαράι, αλλά έτσι όπως έπαιξε δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος με τίποτα άλλο, πέραν του αποτελέσματος.

Tώρα, αν σας πω ότι ο Παναθηναϊκός συγκίνησε με όσα έκανε στο πρώτο μισό, θα με πείτε ψεύτρα. Και θα έχετε και δίκιο. Θυμάστε που στην πρώτη φάση του ματς με τη Ρεάλ, ο Σλότερ πήρε επιθετικό φάουλ από τον Ρούντι; Σε αυτό το παιχνίδι, έκανε βήματα.

Η Γαλατασαράι εμφανίστηκε με 7 επαγγελματίες και τρεις από την εφηβική ομάδα, με οκτώ διαδοχικές ήττες στην πλάτη (στο πλαίσιο της Euroleague, γιατί στην Τουρκία κάνει κάτι εκπλήξεις) και με παιχνίδι που δεν είχε αρχή, μέση και τέλος. Γενικά, έκανε ο καθένας ό,τι ήθελε και δη στην επίθεση. Σε γενικές γραμμές, γιατί ειδικότερα ο Γιανγκ ήταν ένας τύπος που προσπαθούσαν να βρουν οι άλλοι, με τους 7 πόντους έως το 9-12 (5.10) να αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Οι "πράσινοι" στην πρώτη περίοδο, είχαν υπομονή ("παγίδευαν" τον Έρτσεγκ -ξεκινώντας με αλλαγές στην άμυνα), είχαν και τους Μπατίστα και Γκιστ να προσφέρουν όλους τους πόντους στο πρώτο πεντάλεπτο και όταν πρόσθεσε δυο τρίποντα ο Διαμαντίδης, είδαμε το νταμπλ σκορ (9-18).

Όλα αυτά, έγιναν μια ευχάριστη ανάμνηση, όταν ο Ιβάνοβιτς έβαλε τους Νέλσον, Μπλουμς, Γιάνκοβιτς, Φώτση και Λαβάλ και οι γηπεδούχοι έτρεξαν ένα 12-2, μέχρι το 27-25 (12.20). Ο Μαυροκεφαλίδης σταμάτησε τον οίστρο, αλλά η υπομονή παρέμενε άγνωστη έννοια (τα σουτ τα λέγατε και βεβιασμένα), όπως και η άμυνα και για αυτό οι γηπεδούχοι παρέμειναν μέσα στο παιχνίδι έως το 38-40 του ημιχρόνου. Που είχε 11/16 διπλ. 3/13 τριπ., 12-3 ριμπ., 7 λάθη και 13 ασίστ για τη Γαλατά και 14/25 διπ., 4/10 τριπ., 11-5 ριμπ., 6 λάθη και 12 ασίστ, συν 6 κλεψ. για τον ΠΑΟ.

Ο Μποχωρίδης μπήκε (μετά τους Σλότερ και Νέλσον) μήπως και γίνει αυτός ο τύπος που θα πίεζε την μπάλα (στοιχείο που κυριάρχησε εναντίον της Ρεάλ) και παρεμπιπτόντως, ξεκίνησε αυτό που έγινε 41-51 (22.52''), με τον Γκιστ να δίνει back to back τρίποντα. Νομίσατε πως ο έλεγχος του ματς άνηκε πια στον Παναθηναϊκό; Είτε τόσο αθώοι...

Δυο χαμένα λέι απ του Μπατίστα, άστοχα ελεύθερα σουτ (στην άμυνα ζώνης 3-2 της Γαλατά) και χαμένα ριμπάουντ (μαζί και η κίνηση του Κάρτερ με την οποία έκανε πόστερ τον Ουρουγουανό) επέτρεψαν στους γηπεδούχους την επιστροφή. Ναι, οι "πράσινοι" ήταν λίγο χαλαροί (χαρακτηριστικά, δέχθηκαν επί μέρους 16-4 έως το 59-37, στο 28.57''). Λες και έπαιζαν μόνοι. Δεν ήταν μόνοι. Οι Τούρκοι -ακόμα και όταν αποσύρθηκε με 4 φάουλ ο μοναδικός πόιντ γκαρντ, Εντέρ Αρσλάν- συνέχισαν τη άμυνα ζώνης, συνέχισαν να ρισκάρουν το τρίποντο, πήραν τα "σκουπίδια" (8-5 vs. 6-1 στην γ' περίοδο), ενώ οι παίκτες του Ιβάνοβιτς παρέμειναν σε... mentalité πλημμύρας.

Όχι, δεν δοκίμασαν να ακουμπήσουν την μπάλα, μέσα στη ρακέτα. Όπως δεν δοκίμασαν να πιέσουν τους αντιπάλους τους. Να παίξουν αυτό που είναι ευρέως γνωστό ως άμυνα. Τα 6/10 τρίποντα του ΠΑΟ (με τους Μπλουμς και Γιάνκοβιτς να κάνουν την αρχή) έως το 70-81 (37') ήταν και απόρροια της επιλογής "δίνω την μπάλα μέσα και... μετά τη βγάζω έξω, για να κάνω λίγο την αντίπαλη άμυνα να κουνηθεί και να βρούμε και λίγο ρυθμό, βρε αδελφέ" και μοιραία τους -λίγους- παίκτες, να κουραστούν. Κατόπιν τούτου, βρήκε και ο Μπατίστα τη... φάση του και κατά συνέπεια αρκούσαν κάποιες καλές άμυνες, για να τελειώνει η ιστορία.

Το 81-84, στο 39' αποδεικνύει πως αυτές οι άμυνες δεν αποτέλεσαν γεγονός. Ναι, ήταν λες και ο Παναθηναϊκός προσπαθούσε να κάνει τη ζωή του δύσκολη ("έφαγαν" επί μέρους σκορ 14-6, σε 3.30''). Σε βαθμό που θα τον λέγατε και εκνευριστικό. Σαν να περίμενε να τελειώσει το ματς -με τη βεβαιότητα ότι ήταν δικό του. Και έτσι, δεν πας πουθενά.

Η δολοφονική (για το ψυχονευρωτικό σύστημα του Ιβάνοβιτς) επίθεση που είχε άστοχο σουτ του Διαμαντίδη, επιθετικό ριμπάουντ του Γκιστ και ένα... volleyball που ολοκληρώθηκε με κάτι σαν σουτ του Μπατίστα, στη λήξη της επίθεσης, είχε ως συνέπεια το 83-84 με βολές του Μίτσοφ. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού είχε μια μοναδική ευκαιρία να ρεφάρει για τα τρία άστοχα σουτ του τελευταίου λεπτού, αλλά έχασε την πρώτη βολή, με τους "πράσινους" να πηγαίνουν στα τελευταία 15'', με +2.

Έμενα να δούμε τι θα επέλεγε ο Μαυροβούνιος. Άμυνα ή φάουλ. Πήρε τη... δεύτερη κουρτίνα (για να 'χει η ομάδα του το τελευταίο σουτ), με τον Μπατίστα να στέλνει τον Γιανγκ (του καρίρ χάι στη Euroleague, αυτό το βράδυ και των 9/9 βολών, έως εκείνο το σημείο) στη γραμμή. Ευστόχησε στην πρώτη, έχασε τη δεύτερη, για να πεταχτεί πάλι ο Γκιστ και να πάρει ακόμα ένα κρίσιμο ριμπάουντ. Στην άλλη άκρη, έχασε μια βολή, ο Κάρτερ έχασε δυο και όταν η μπάλα κατέληξε στα χέρια του Μπλουμς, το ματς τελείωσε. Με τη δεύτερη εκτός έδρας νίκη του ΠΑΟ, στο ΤΟΡ16 (έπειτα από το βράδυ στο Βερολίνο). Συμπτωματικά, με νίκη επί της Άλμπα είναι που θα επικυρώσει τη συμμετοχή του στα playoffs, σε μια εβδομάδα. Αν παίξει όπως στην Κωνσταντινούπολη, είναι προφανές πως δεν θα 'χει τύχη.