Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού λέγεται Γιάννης

Έως το 30ο λεπτό ο Παναθηναϊκός είχε 5/20 τρίποντα. Το λες και πρόβλημα αυτό το νούμερο, κυρίως γιατί δεν βοηθά στο να "ανοίξει" η άμυνα. Ξέρεις πόσα έβαλε στην τελευταία πράξη; Να σου πω: 7/9. Το έβδομο ήταν αυτό που διαμόρφωσε το 83-82 επί της Ούνικς . Τα προηγούμενα έστρωσαν την κατάσταση για όσα δεν έκαναν οι "πράσινοι" στις τρεις πρώτες περιόδους και θα στα εξηγήσω ευθύς αμέσως. Πρώτα θα σου πω ότι αν δεν ήταν ο Γιάννης Μπουρούσης, να ορθώσει -κυριολεκτικά και μεταφορικά- το ανάστημα του στην τελευταία πράξη και να το πάρει πάνω του, η Ούνικς θα 'χε πανηγυρίσει "διπλό". Προχωράμε.

Για εσένα που δεν σου αρέσει το street basketball και βρίσκεις πολλά τα τρίποντα, πες μου τι έχεις να καταθέσεις για το πρώτο ημίχρονο με την Ούνικς; Που για τα πρώτα 6.47 δεν έγινε φάουλ, που έναν τύπο έπρεπε να προσέξουν οι “πράσινοι” περισσότερο από κάθε άλλο και ο Λάνγκφορντ τελείωσε το πρώτο δεκάλεπτο (24-25), με 9 πόντους (2/2 διπ., 1/1 τριπ., 2/4 βολ.), 1 ριμπ., 1 λάθος ΚΑΙ 5 ΑΣΙΣΤ. Εδώ να σου πω ότι όλοι μαζί οι γηπεδούχοι, είχαν 3 τελικές πάσες.

Στην αρχή πήγαινε ο Τζεντίλε πρώτος πάνω του και από πίσω έβγαινε ο Καλάθης, ενώ στην όλη ιστορία εμπλεκόταν και ο Σίνγκλετον, αλλά όπως θα κατάλαβες ο Αμερικανός εκμεταλλευόταν τους συμπαίκτες του και έως το 19-18 ο Λατάβιους Ουίλιαμς είχε καρφώσει τρεις φορές -όσα ήταν και τα μικρά εγκεφαλικά του Πασκουάλ, αν κρίνω από τις αντιδράσεις του στον πάγκο. Και δη μετά μια ακόμα κακή άμυνα στο pick n roll.

Η αμυντική συμπεριφορά των “πρασίνων” ήταν κακή με τη διάθεση και την ένταση να λείπει από όλους όσους επέλεξε να χρησιμοποιήσει ο Καταλανός. Στην άλλη άκρη, ο Τζεντίλε έδωσε λύσεις από κοντά, γιατί αυτή είναι η πιο ασφαλής μέθοδος ώστε να ανακτήσει τη ψυχολογία του. Στη β' περίοδο ανέλαβε και ο Παππάς τον Νο1 κίνδυνο της Ούνικς και στην πρώτη επαφή έκανε φάουλ. Μετά το έστρωσε. Αυτό που δεν έστρωσε ήταν η γενικότερη άμυνα, με τον Ρίβερς να μην προλαβαίνει τον Αντίποφ στο 26-30 (16') και αμέσως μετά να κάνει βήματα. Όχι, δεν θα έλεγες πως ο Παναθηναϊκός είχε ρυθμό. Αλλά και από πού να τον βρει; Πίσω λειτουργούσε ξεψυχισμένα, μπροστά δεν ευστοχούσε σε τρίποντα, για να ανοίξει η άμυνα. Μη σου πω δεν τα δοκίμαζε καν, αν σκεφτείς ότι στο δεύτερο δεκάλεπτο είχε 0/3 τριπ. Είχε επίσης, ΜΗΔΕΝ ασίστ.

Ο Μπουρούσης μπήκε για να ποστάρει, μπας και σκοράρει κάποιος και την έκανε τη δουλειά του (πρώτη φορά στο 14'). Και τώρα θα σου πω κάτι που δεν συμβαίνει συχνά. Έως το 16.17'' (28-36), όταν οι “πράσινοι” χρεώθηκαν φάουλ στον Άντουσιτς, ο μόνος παίκτης της Ούνικς που είχαν σταματήσει με... παραβατικό τρόπο ήταν ο Λάνγκφορντ και μάλιστα έξι διαφορετικοί παίκτες, από μία φορά!

Ο Καλάθης επέστρεψε, από τη στιγμή που ο Τζέιμς δεν έδωσε κάτι (σε πόντο ή έμπνευση) για 7.37'' και την πρώτη νορμάλ φάση την είδαμε στο 17.34''. Αφορούσε καλή άμυνα, ριμπάουντ, με τον Νίκολς να βοηθά ώστε να πάρει την μπάλα ο Καλάθης, τρέξιμο, διείσδυση Παππά, καλάθι και φάουλ. Ο Παππάς δέχθηκε τεχνική ποινή ενώ το σκορ πήγαινε στο 39-46 και η πίεση του Πασκουάλ στο 100.

Στην ανάπαυλα ξαναζήτησε προσοχή στα ριμπάουντ και αξιοποίηση τους. Βλέπεις, οι παίκτες του είχαν πάρει 8 επιθετικά, αλλά στην πλειοψηφία τους τα πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων. Ο κόουτς του Παναθηναϊκού ζήτησε και διεισδύσεις, αφού βέβαια κατ' αρχάς ζήτησε ενέργεια στην άμυνα. Τι είδε;

Αυτό που έγινε ήταν το σύνηθες: τα εύστοχα τρίποντα (Καλάθη και Σίνγκλετον -ο Αμερικανός σκόραρε τους πρώτους πόντους του στην εκκίνηση της τρίτης πράξης) σε ένα λεπτό, έδωσαν ψυχολογία και θέληση στα μετόπισθεν. Αλλά εκεί που θα έλεγες ότι είχε έλθει η ώρα να μπουν οι σουτέρ, δεν μπήκαν. Παρέμειναν οι Καλάθης, Φελντέιν και Τζεντίλε στην περιφερειακή γραμμή. Ας είναι.

Έκανε 2/6 τα τρίποντα του ο Γκάμπριελ και η ζωή συνεχίστηκε, με τον Τζέιμς να μπαίνει στο 26', μαζί με τον Καλάθη και παρ' ότι αυτό το δίδυμο δεν έχει λειτουργήσει ποτέ μέχρι σήμερα. Εκεί που οι γηπεδούχοι τακτοποίησαν την άμυνα, απέκτησαν πρόβλημα με την επίθεση, όπου οι συνεργασίες παρέμειναν ψιλοάγνωστη έννοια. Εκτός και αν θεωρείς τις 6 ασίστ έως το 29' ... μάνα της ομαδικότητας.

Ο Πασκουάλ πήρε τάιμ άουτ, επισήμανε -ξανά- το θεματάκι και ζήτησε συνεργασία κοντού-ψηλού. Πήρε τρίποντο του ελεύθερου Ρίβερς, στο οποίο απάντησε αμέσως ο Αντίποφ. Θα έλεγες πως οι “πράσινοι” δεν μπορούσαν να συντονίσουν άμυνα και επίθεση μέχρι το 52-61 του 30'. Σημειωτέον, ο Μπουρούσης ήταν για ώραα στον πάγκο.

Μπήκε για το φινάλε και το περιζήτητο high-low, μαζί με τους Τζέιμς, Παππά, Ρίβερς και Σίνγκλετον. Ο διεθνής σέντερ ανέλαβε να ξυπνήσει τους συμπαίκτες του, ντύθηκε ηγέτης και σε 1.15'' η διαφορά πήγε στους 5. Ο Πασούτιν προσάρμοσε την άμυνα πάνω του, ο Λάνγκφορντ φάνηκε να 'χει παραδώσει πνεύμα, οπότε έμενε η τελική ευθεία. Η φάση που ολοκληρώθηκε με τρίποντο του Ρίβερς (από ασίστ του Παππά), για το 8-0 και το 63-65 στο 33.55'' είχε και βουτιές και ριμπάουντ και τα πάντα όλα. Κοντολογίς, είχε ό,τι δεν είχαν οι "πράσινοι" στο μεγαλύτερο διάστημα: θέληση.

Ε, μάλλον είχε έλθει η στιγμή να παίξουν μπάσκετ -και βοήθησε ότι ο Λάνγκφορντ είχε βγει να πάρει μια ανάσα. Όταν γύρισε, τον "απενεργοποίησε" ο Ρίβερς. Αν έκαναν όλοι και ό,τι τους είπε ο Πασκουάλ στο τάιμ άουτ ("μη δώσετε ελεύθερα σουτ από την περιφέρεια") σίγουρα δεν θα βρίσκονταν να κυνηγούν πάλι, έπειτα από τα δυο σερί τρίποντα του Κολόμ. Έκανε και 8 τους σερί πόντους του, πριν κάνει βήματα -πάλι- ο Ρίβερς. Αλλά ο Μπουρούσης ήταν πάλι εκεί.

Ενέργεια του συγκεκριμένου επέτρεψε το 72-75 του Σίνγκλετον (38') και στο 1.50'' πριν τη λήξη πήγε στη γραμμή των βολών για να κάνει 8 τους πόντους του, στην περίοδο. Μπήκε στο επίκεντρο της άμυνας που έπαιζε η Ούνικς και έτσι βρέθηκαν ελεύεροι οι Ρίβερς και Σίνγκλετον στα 6.75 και έγιναν εύστοχοι. Ο Ουίλιαμς έκανε το λάθος του ματς την καταλληλότερη στιγμή για τον ΠΑΟ (κάρφωσε στο σίδερο και η μπάλα βγήκε... πλάγια) και εκεί μάλλον σκέφτηκες ότι "δεν μπορεί; Θα το πάρει ο Παναθηναϊκός το παιχνίδι".

Η Ούνικς συνέχισε να βρίσκει λύσεις στην επίθεση, ο Σίνγκλετον αστόχησε σε μια βολή, ενώ έμεναν 15'', ο Ουίλιαμς έβαλε και τις δυο στα 7.8'' (80-82) και στο τέλος έγινε αυτό που περίμεναν όλοι: πήρε την μπάλα ο Τζέιμς, τον έκλεισαν από παντού, τους ξεφορτώθηκε όλους και σκόραρε, δικαιώνοντας όλη την παρέα του για την εμπιστοσύνη που του έδειξαν.