Ξημερώνει που λέτε, η επομένη της τραγικής εμφάνισης στο ΣΕΦ και οι "πράσινοι" έρχονται αντιμέτωποι με μια σκληρή πραγματικότητα. Αυτοί που τους ήθελε να μην έχουν καμία τύχη (όχι μόνο διάκρισης, ούτε καν διεκδίκησης διάκρισης), αν δεν έκαναν κάτι. Για την ακρίβεια, αν δεν έκαναν πράγματα -που λέει και μια ψυχή- τα οποία ενδεχομένως να έπρεπε να είχαν κάνει μήνες πριν. Με πρώτο την απόκτηση ενός παίκτη, την επομένη του τραυματισμού του Λευτέρη Μποχωρίδη.

Αυτό ξεκάθαρα, ήταν ένα "πρέπει" για ομάδα που είχε φιλοδοξίες, σε υψηλό επίπεδο -και δεδομένων των συνθηκών που ήθελαν τον Παππά να είναι σε στάδιο αποθεραπείας και τον Διαμαντίδη να μην είναι μηχανή, αλλά άνθρωπος. Μετά, προέκυψε και η -φυσική- κόπωση του Καλάθη, μαζί με τους τραυματισμούς του και η περιφερειακή γραμμή "ξεγυμνώθηκε". Δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα είχε συμβεί αν δεν είχε υπογράψει ο Φελντέιν, ο οποίος δεν ήταν ακριβώς στα σχέδια -αλλά έγινε ανάγκη και ενδεχομένως για αυτό περιορίστηκαν τα χρήματα που είχαν προβλεφτεί για τον παίκτη που θα έκανε παρέα στον Ραντούλιτσα, στη θέση "5". Αλλά τι σας θύμισα, έτσι; Ας το φέρω λοιπόν, λίγο πιο κοντά χρονικά.

Ξεκάθαρα ο Παναθηναϊκός έπρεπε να ενισχυθεί στη μεταγραφική περίοδο που υπήρχε πριν την εκκίνηση του ΤΟΡ16. Είχε ζητήσει από τη Σάσαρι τον Μαρκίζ Χέινς, αλλά οι Ιταλοί δεν άνοιξαν την πόρτα. Αυτό λοιπόν, είναι ένα δεδομένο. Ένα άλλο δεδομένο ήταν πως και ο Τζόναθαν Γκίμπσον δεν είπε το "ναι" και εν πάση περιπτώσει, στο τέλος της ημέρας δεν αποκτήθηκε κάποιος παίκτης. Κάτι που ήταν λάθος, το οποίο πλήρωσε στη συνέχεια η ομάδα. Δηλαδή, ποια συνέχεια; Το γεγονός και μόνο ότι ο -ταλαιπωρημένος από προβλήματα- Καλάθης έπαιξε για 39.09'' και ο Φελντέιν για 34' εναντίον της Νταρουσάφακα (ματς στο οποίο ο ΠΑΟ εμφανίστηκε με ενάμιση γκαρντ διαθέσιμο) μάλλον αποδεικνύει πως ακόμα το πληρώνει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο -γιατί πέραν των αποτελεσμάτων, υπάρχουν και οι παράμετροι των οποίων οι συνέπειες δεν φαίνονται σε πρώτο χρόνο, αλλά σε βάθος χρόνου.

Όπως εξελισσόταν η χρονιά, διαπιστώθηκε πως η ομάδα έπρεπε να ενισχυθεί και στη φροντ λάιν (γιατί ο ένας σέντερ ήταν εξαιρετικός επιθετικός, ο άλλος καλός αμυντικός και κανείς δεν μπορούσε να δώσει έστω το μέσο όρο και στις δυο άκρες, με τον Γκιστ να είναι η τρίτη επιλογή και να παίζει... για πέντε σε άμυνα και για τουλάχιστον δυο στην επίθεση) και ιδανικά χρειαζόταν μια τόνωση και στη θέση "3", όπου ο Σάσα Πάβλοβιτς δεν φάνηκε να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες. Με αυτόν τον τύπο δε, ισχύει το εξής παράδοξο: έχει δεκαετή εμπειρία στο ΝΒΑ και... είναι ρούκι στην Euroleague. Πάμε όμως, παρακάτω. Όσο ο Σέρβος εμφανιζόταν αδύναμος να προσφέρει (έστω τα απαραίτητα), άρχισε να "πνίγεται" στο άγχος του και αυτό "έπνιξε" και το σύνολο. Γιατί την ίδια ώρα, η ρεζέρβα του (Βλάντο Γιάνκοβιτς) δεν έδειχνε να μασά ακριβώς σίδερα, να είναι η λύση στο πρόβλημα. Μοιραία, η γενικότερη εικόνα γινόταν χειρότερη.

Και φτάνουμε στην επομένη του ματς στο ΣΕΦ, όταν ήλθαν άπαντες στη συνειδητοποίηση πως υπάρχει πρόβλημα (το ματς με την Νταρουσάφακα έγινε "ζωής ή θανάτου" για τον προπονητή και δυο παίκτες -που σαφέστατα ήξεραν τι κυκλοφορεί και τους αφορά) και ότι με το υπάρχον σχήμα δεν θα πάνε πουθενά. Αποφάσισαν λοιπόν, την ενίσχυση. Την καθυστερημένη ενίσχυση. Αλλά κάλιο αργά, παρά αργότερα, έτσι; Επικοινωνούν εκ νέου με τη Σάσαρι και αυτή τη φορά "σπάνε" το συμβόλαιο του Χέινς (η ιταλική ομάδα έλαβε το buy out των 150.000 ευρώ). Έτσι, κάνουν μια αρχή. Γιατί αυτό είναι μόνο η αρχή, με τις πληροφορίες του Sport24.gr να αναφέρουν πως θα γίνουν άλλες δυο μεταγραφές -ναι, η μια είναι στη θέση "5". Αυτή τη φορά βέβαια, όλοι στον Παναθηναϊκό ξέρουν πως οφείλουν να εκμεταλλευτούν το χρόνο που έχουν στη διάθεση τους (να μην... απλωθούν, να μην εφησυχάσουν) για να "σώσουν" τη χρονιά. Τι σημαίνει αυτό;

Το πρόγραμμα της Euroleague συνεχίζεται με παιχνίδι στο Ζάγκρεμπ, το εντός με την Αναντολού Εφές, μετά υπάρχει μια εβδομάδα διακοπή και έπειτα η Φενέρμπαχτσε. Με αυτό το παιχνίδι ξεκινά ο δεύτερος γύρος του ΤΟΡ16 και άρα οι "πράσινοι" θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα νέα αποκτήματα. Α, εν τω μεταξύ επειδή υπάρχει μια σύγχυση στις πληροφορίες, παίκτης που έχει παίξει με την όποια ομάδα στο ΤΟΡ16 ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να φορέσει άλλη φανέλα στο β' γύρο. Κάτι που μάλλον θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Αλλά δεν είναι. Άρα, ο ΠΑΟ μπορεί να ψωνίσει από ομάδες του Eurocup ή από συλλόγους που δεν έχουν σχέση με ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Έως τις 25/2 και το εντός έδρας παιχνίδι με τη "Φενέρ", ο Παναθηναϊκός θα πορευτεί ως έχει. Και στη διαδρομή χρειάζεται νίκες επί της Τσεντέβιτα και της Εφές, με τους παίκτες που διαθέτει. Κάποιοι εκ των οποίων έχουν χαθεί στη δίνη του μυαλού τους και έχουν ως κύριο εχθρό τον εαυτό τους. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Κάποια σημάδια μικρής βελτίωσης εμφανίστηκαν την Παρασκευή το βράδυ και ως προς αυτό βοήθησε και ο κόσμος που ήταν στις εξέδρες. Ειλικρινά πιστεύω ότι το μεγαλύτερο κέρδος του χθεσινού Παναθηναϊκού ήταν που είδε αυτήν την εικόνα από τους φιλάθλους του: να τον βοηθούν, να τον στηρίζουν -να μην αποδοκιμάζουν, να μην εντείνουν το πρόβλημα, αλλά να το αμβλύνουν. Αν συνεχίσουν να καταθέτουν -οι υπάρχοντες- τη ψυχή τους, από το πρώτο δευτερόλεπτο, ίσως να μην πάει στράφι η χρονιά, μαζί και η -καθυστερημένη μεν, αλλά ειλημμένη- απόφαση ενίσχυσης. Όλα αυτά βέβαια, μένει να τα δούμε.