"Το αδιάφορο βλέμμα είναι ένα διαρκές αντίο", είχε πει κάποιος (φιλόσοφος) κάποτε (την περασμένη χιλιετία) και μου ήλθε στο μυαλό η εικόνα του Δημήτρη Διαμαντίδη, πέρυσι. Τότε που τον εκνεύριζαν όλα -πρωτίστως ο εαυτός του, γιατί δεν ήταν εκείνος που ήθελε, εκείνος που είχε συνηθίσει, που μας είχε συνηθίσει. Γιατί είχε αρχίσει να κουράζεται το σώμα και να θολώνει το μυαλό. Αυτό το βράδυ, η ιστορία ήταν διαφορετική. Τα μάτια του έγιναν ο καθρέφτης της ψυχής του. Το βλέμμα μας έδωσε πρόσβαση έως τα μύχια της.

Αυτό το βούρκωμα ήταν η ξεκάθαρη απόδειξη πως εκείνη η φράση που ξεστόμισε στις 2 του Σεπτεμβρίου, το " σταματάω το επόμενο καλοκαίρι ", θα γίνει πράξη. Ότι ο καιρός πέρασε πολύ γρήγορα και πλέον διανύει τα τελευταία μέτρα μιας υπέροχης διαδρομής όχι μόνο καριέρας, αλλά ζωής. Ακόμα και αν οι άνθρωποι στους οποίους εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του, με αυτήν την σπάνια εκδήλωση συναισθήματος, του ζήτησαν να μην πάει πουθενά. Ανέκαθεν ήταν πιστός στις δεσμεύσεις του (σε συμβόλαια, συμφωνίες, αλλά και το "αντίο" από την Εθνική του 2010), μάλλον δεν θα αλλάξει τώρα συνήθειες.

Και προφανώς δεν θα εξαφανιστεί. Οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού έχουν ξεκινήσει τις διεργασίες, ώστε ο δεύτερος εμβληματικός ηγέτης του οργανισμού να κάνει ό,τι και ο πρώτος: να συνεχίσει να εκπροσωπεί τους "πράσινους" από άλλο πόστο. Το δίδυμο Αλβέρτης-Διαμαντίδης θα εξακολουθήσει να υφίσταται και να οδηγεί τις επόμενες γενιές, να εμφυσεί το πνεύμα του νικητή, με τρόπο που ομολογουμένως δεν μπορούν να το κάνουν πολλοί άλλοι -και δη σε... δίδυμο. Παρεμπιπτόντως, οι έχοντες γνώση δεν πέρασαν στα ψιλά την επίσκεψη του στη Βουλή -δεν ξέρω αν θυμάσαι και την επίμαχη φωτογραφία, με τον φυσικοθεραπευτή της ομάδας, Νίκο Μαστρογιαννόπουλο. Διαβεβαίωσαν ότι διαβάζει καθημερινά ό,τι υπάρχει και αφορά την επικαιρότητα και ενδιαφέρεται για την πολιτική. Πράγμα που προκαλεί έκπληξη, αν σκεφτεί κάποιος ότι δεν εμφανιζόταν καν στα ραντεβού για την ανανέωση των συμβολαίων -έτσι, για το μπρίο, για τη διαπραγμάτευση, για την τοποθέτηση αν θες. Ας σταματήσω όμως, εδώ, γιατί η αγωνιστική περίοδος δεν τελείωσε την Παρασκευή (1/4) στο ΟΑΚΑ. Έχει δρόμο και οι "πράσινοι" δεν έχουν πέσει σε μπλόκο. Τουναντίον, εξακολουθούν να βαδίζουν στη διαδρομή προς το Βερολίνο. Τώρα που το θυμήθηκα, να σου πω και μια ένσταση που έχω.

Ο Διαμαντίδης έγινε... θρύλος

Αν ανοίξεις ένα λεξικό στο "θήτα" και αναζητήσεις το "θρύλος", θα μάθεις ότι αρχικά σήμαινε "θόρυβος πολλών φωνών, ομιλιών" γύρω από κάτι σπουδαίο και μεταγενέστερα έγινε "το γεγονός για το οποίο μιλούν όλοι", δίκην αβέβαιης φήμης. Και άντε να καταλάβω ότι δεν θες να βάλεις αυτή τη λέξη στην ίδια πρόταση με το όνομα "Διαμαντίδης". Θες να πούμε "μύθος"; Συγγνώμη, αλλά δεν υπάρχει άλλη μετάφραση για το "Legend" της Euroleague! Πού θέλω όμως, να καταλήξω: legend γίνεται αθλητής εφόσον ολοκληρώσει και επίσημα την καριέρα του -κάνει αυτό που είναι γνωστό ως κρέμασμα φανέλας. Όχι δυο μήνες νωρίτερα. Όχι όταν επίκεινται τα Playoffs της Euroleague και οι ελληνικοί τελικοί. Όχι όταν ο ίδιος ο Διαμαντίδης έχει πει πως απολαμβάνει αυτούς τους τελευταίους μήνες. Είναι λίγο άδικο να του κόβεις αυτήν την απόλαυση, θυμίζοντας του διαρκώς, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πως δεν έχει άλλο... Ειρήσθω εν παρόδω, οι υπόλοιποι legends της Euroleague είναι τύποι που μπήκαν στη λίστα, αφότου ολοκλήρωσαν την αγωνιστική τους καριέρα.

Α, τώρα που είπα "playoffs" της Euroleague. Το παιχνίδι με την Τσεντεβίτα ουσιαστικά είχε τελειώσει από το δεκάλεπτο. Όχι μόνο χάριν του επί μέρους 20-5, αλλά και γιατί η Φενέρμπαχτσε νίκησε την Αναντολού Εφές και την άφησε εκτός συνέχεια, για να ανοίξει την πόρτα για τους "8" στον Παναθηναϊκό. Το 'χουμε; Ωραία. Γιατί οι της ΕΡΤ δεν το είχαν. Το παιχνίδι στην Τουρκία τελείωσε στις 22.10, ώρα που οι τηλεθεατές της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης ακούγαμε τη φράση "η Φενέρμπαχτσε προηγείται της Εφές 90-86". Παρεμπιπτόντως, δεν προηγείτο. Είχε νικήσει, γιατί η διαδικασία είχε ολοκληρωθεί και αυτό ήταν το αποτέλεσμα. Όσο για το κομμάτι που αφορούσε τον ΠΑΟ, αυτό το ακούσαμε πέντε λεπτά αργότερα... αλλά ποιος μετράει;

Σημασία έχει πως για μία ακόμη χρονιά, ο Παναθηναϊκός προχωρά στην προημιτελική φάση. Και αυτή τη χρονιά, έχει όλα τα εχέγγυα να διεκδικήσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και επί της ουσίας μια από τις θέσεις του Βερολίνου. Όποιος και αν είναι ο αντίπαλος.