Ο Παναθηναϊκός έβλεπε Survivor

Συμφωνείς με την απόφαση της Βαλαβάνη να προτείνει ως υποψήφιο προς αποχώρηση τον Αγγελόπουλο; Βρίσκεις σοβαρή τη δικαιολογία της; Ποια είναι η άποψη σου για τον Χανταμπάκη; Για τη νίκη της Ελισάβετ (aka πιο “άχρηστης παίκτριας” στην ιστορία του Survivor); Και εν πάση περιπτώσει, θα μπει επεισόδιο και την Παρασκευή; Πολλά τα ερωτήματα που χρίζουν απάντησης. Να σου προσθέσω άλλο ένα: ο Παναθηναϊκός σου μετέδωσε την υπνηλία του τα πρώτα τέσσερα λεπτά του ματς με την -10μελη- Αρμάνι; Ή τη γλίτωσες;

Κάνει ο Παναθηναϊκός το υποδειγματικό παιχνίδι με τη Ρεάλ και θα σκέφτηκες ότι απέναντι στην Αρμάνι, θα απολαύσεις θέαμα και ουσία. Αντ' αυτού, ένιωσες εξοργισμένος με την αδιαφορία των "πρασίνων" που εν συνεχεία, έστρωσαν την κατάσταση, χωρίς να κάνουν κάποια υπέρβαση. Έκαναν δοκιμές εν όψει της Μπασκόνια, που συνέτριψε την Μπάμπεργκ με εξαιρετική προσήλωση και πλάνο. Κοινώς, οι Βάσκοι έπαιξαν μπασκετάρα, αποδεικνύοντας ότι με την επιστροφή του Σενγκέλια είναι σε εξαιρετική κατάσταση. Ο Λάρκιν είχε έναν τραυματισμό και μάλλον τις επόμενες ημέρες θα γίνει γνωστό αν θα είναι ενεργός εναντίον του "τριφυλλιού" που με νίκη στη χώρα των Βάσκων, μπορεί να μπει σε ευνοϊκή θέση στα πλέι οφ. Πώς; Να σου θυμίσω ότι έχασε η Φενέρμπαχτσε. Έως ότου ξεκαθαρίσει το τοπίο, έλα να δεις ΤΙ δεν έκανε ο ΠΑΟ με την Αρμάνι.

Έξαλλος ο Πασκουάλ

Αν έτυχε να συντονιστείς μετά το πρώτο τάιμ άουτ, του έξαλλου Πασκουάλ που έτρεξε έως το κέντρο του γηπέδου, ώστε να μη χάσει χρόνο και να προλάβει να πει όσα ήθελε να πει στους παίκτες του (στο 4.09''), προφανώς έκρινες ότι δεν υπήρχε λόγος να μείνεις στη συχνότητα και... αποχώρησες για τον Άγιο Δομήνικο. Αν συντονίστηκες από το τζάμπολ, τότε έζησες την εμπειρία των τεσσάρων φάουλ στα πρώτα 56'', τον Μάτσβαν να απενεργοποιεί τον Σίνγκλετον (με άμυνα που τον εμπόδιζε από το να πάρει την μπάλα) και τους “πράσινους” να βαριούνται πιο πολύ και από τους μαθητές δημοτικού,... Κυριακή βράδυ. Δεν είχαν ενέργεια, επιστροφές ή κίνηση ή ρυθμό και βρέθηκαν στο 2-10, με τη ρακέτα να είναι ξέφραγο αμπέλι.

Κάλεσε ο Καταλανός τάιμ άουτ και ξεκάθαρα τους ξύπνησε, άρχισαν να ασχολούνται ελαφρώς με την άμυνα και στην άλλη άκρη έκαναν κορδέλες την άμυνα ζώνης του Ρέπεσα, όπως “έτρεχαν” ένα 13-0, που αφορούσε τρία τρίποντα και πολύ Γκιστ. Ακολούθησαν άλλα δυο έως το τέλος της περιόδου (21-15). Κάποια, όπως αυτό του Ρίβερς (21-13), εμπεριείχαν και συνεργασίες (τον “έφτιαξε” ο Σίνγκλετον). Σε αυτό το δεκάλεπτο δεν πόσταρε ούτε μια φορά παίκτης που φορούσε πράσινη φανέλα, εν τούτοις είχε διορθωθεί το θέμα με τα ριμπάουντ. Στο 4' , διάστημα στο οποίο οι Ιταλοί που ειρήσθω εν παρόδω είχαν μόνο έναν πόιντ γκαρντ εύκαιρο είχαν “κατεβάσει” 5, ο ΠΑΟ είχε “0”. Το δεκάλεπτο έκλεισε με 7 (5-2) vs. 8 (6-2), με τους φιλοξενούμενους να 'χουν υποπέσει ήδη σε 6 λάθη.

Ρεσιτάλ από χαμένα καρφώματα

Έκαναν άλλα τόσα στο β' δεκάλεπτο, όταν ο Ρέπεσα συνέχισε να αλλάζει την άμυνα της Αρμάνι από μαν του μαν, σε ζώνη (και τούμπαλιν), προκοπή όμως, δεν είδε, με τον Πασκουάλ να διαλέγει τους Καλάθη, Παππά, Ρίβερς, Γκάμπριελ και Μπουρούση, για αρχή. Μόλις ο Καλάθης έκανε 3 τα λάθη του, αντικαταστάθηκε από τον Τζέιμς, μόλις ο Γκάμπριελ έκανε δυο τα χαμένα καρφώματα (!), αντικαταστάθηκε από τον Σίνγκλετον, οργάνωση δεν θα έλεγες ότι υπήρχε. Υπήρχε όμως, άμυνα, μετά δυο αιφνιδιασμούς των... άλλων (και το 23-21). Το 3ο φάουλ του Ραντούλιτσα, στο 15', “χαμήλωσε” τους αντιπάλους των “πρασίνων” και να 'σου το επί μέρους 15-4 έως το ημίχρονο (38-25). Βοήθησε και ο Παππάς, ο οποίος έπαιξε άμυνα, έκανε βουτιές, κοψίματα και σκόραρε και πέντε διαδοχικούς πόντους.

Στην ανάπαυλα, ο Καλάθης ομολόγησε πως η διαφορά έγινε όταν η παρέα του βρήκε πόντους στο transition και ρυθμό από τα σουτ. Ό,τι συμβαίνει δηλαδή, από την αρχή της χρονιάς. Θα ήταν χρήσιμο ωστόσο, μια που προσφερόταν το ματς, να “δουλέψουν” οι παίκτες του Παναθηναϊκού το σκοράρισμα, σε καταστάσεις που δεν είχαν στο επίκεντρο τη γραμμή στα 6.75. Αυτό έγινε στην αρχή της τρίτης πράξης. Ενώ η Αρμάνι “έδινε” τρίποντα, οι “πράσινοι” δεν “τσιμπούσαν” και γύριζαν την μπάλα. Μετά το 48-32 (24.56''), το οποίο εμφανίστηκε στον πίνακα του σκορ χωρίς να κάνει κάτι εξόχως καλά ο Παναθηναϊκός, ο Ρέπεσα ξεκίνησε την πίεση από ψηλά. Μάλλον για να δείξει πως δεν τα παρατά η ομάδα του.

Δεν ξεκουράστηκε κανένας

Δεδομένης της σημασίας του αγώνα που 'χει το ματς της Πέμπτης (23/3) με τη Μπασκόνια, ο Πασκουάλ θα ήθελε να δώσει ανάσες και σε αυτούς που τραβούν το μεγαλύτερο κουπί. Αυτό θα γινόταν, αν έβλεπε ό,τι ήθελε στην επίθεση: γρήγορη κίνηση και κυκλοφορία, ώστε να αποφεύγονται οι κακές επιλογές. Με την άμυνα δεν είχε θέμα. Έως το 26' (48-36) δεν είχε τη δυνατότητα να δει τα “θέλω” του και συνέχισε τις αλλαγές, μήπως και το πετύχουν. Όπως έφτανε το ματς στο τέλος του, η Αρμάνι έκανε μόνιμη τη ζώνη, διότι δεν είχε και νοματαίους διαθέσιμους και κάπως έπρεπε να προστατευτεί. Ήταν σαφές ότι δεν μπορούσε να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από κάποιες καλές φάσεις, ενόσω ο προπονητής του “τριφυλλιού”... έβαζε στο φόντο του τους Βάσκους. Πως; Μέσω δοκιμών σε σχήματα -αντί να χρησιμοποιήσει παίκτες που δεν σηκώθηκαν δευτερόλεπτο από τον πάγκο. Ως είθισται, ο Τζέιμς πήρε το τελευταίο σουτ της 3ης περιόδου και “υπέγραψε” το 57-40. Εν συνεχεία, δούλεψε τις συνεργασίες του με τον Μπουρούση, με τον διεθνή σέντερ να αναλαμβάνει την ευθύνη και της δημιουργίας από το low post. Μάλλον αυτό θα το δούμε στη Βασκονία.

Τα λάθη των Ιταλών έγιναν 21 στο 34' και κάπου εκεί συγγνώμη, αλλά το γύρισα στο Survivor. Θα μου επιτρέψεις όμως, να σου πω ότι προφανώς και ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί την Πέμπτη καλύτερο μυαλό από αυτό που τον οδήγησε στα 4/5 διπ. και 2/8 τριπ. της τρίτης περιόδου, ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης, ΣΙΓΟΥΡΑ ενέργεια από την αρχή, ριμπάουντ και... να παίρνει πόντους από καρφώματα. Κάτι που δεν έγινε πέντε φορές με την Αρμάνι. Θα αναρωτήθηκες γιατί δεν ξεκουράστηκαν τύποι, όπως ο Σίνγκλετον. Είπαμε, ο Καταλανός ήθελε να “δουλέψει” για την Πέμπτη. Άντε να δούμε, τι θα δούμε εκεί.