Πώς το είδατε το παιχνιδάκι; Μήπως σας θύμισε κάτι; Οχι, γιατί ήταν ιεροσυλία η σύγκριση της φετινής σειράς με εκείνη του 2011. Ηταν ντροπή και αίσχος μου, μαζί. Συγγνώμη, αλλά δεν θα ζητήσω συγγνώμη. Γιατί δεν μου το επιτρέπουν τα όσα έκανε ο Παναθηναϊκός χθες.

Σε ματς που έγινε συνώνυμο της παράνοιας την κρίσιμη ώρα , οι «πράσινοι» εκτέλεσαν υποδειγματικά το πλάνο τους. Ηταν διαβασμένοι, συγκεντρωμένοι και τακτοποίησαν όλες τις μικρές λεπτομέρειες. Δεν έκανε λάθη (εξαιρουμένων των πέντε μαζεμένων στα πρώτα 4.20 της δεύτερης περιόδου) και σε συνδυασμό με τις ασίστ (στο 30' για παράδειγμα, ήταν 15 έναντι των 6 της Μπαρτσελόνα) ο ΠΑΟ ήταν σταθερά δημιουργικός (με σωστές αποστάσεις και συνεργασίες), παρ' ότι δεν είχε και πολύ το παιχνίδι στο low post.

Δεν «έδωσε» πολλά αμυντικά ριμπάουντ και όπως αναμενόταν, έκανε ό,τι μπορούσε για να «κλείσει» τη ρακέτα. Πήρε το ρίσκο να «δώσει»σουτ από την περιφέρεια (με την άμυνα του να μην φτάνει έως... εκεί πάνω) και είδε τους «μπλαουγκράνα» να τα σπάνε (1/9 στο γ' δεκάλεπτο, 9/28 στο σύνολο), με εξαίρεση τη β' περίοδο (4/7).

Οι οποίοι «μπλαουγκράνα»για το μεγαλύτερο διάστημα, ήταν ό,τι και ο Ναβάρο: εκτός του παιχνιδιού τους, με τον Παναθηναϊκό να «παίζει» με το μυαλό τους και να τους κόβει το transition. Δεν είχαν ενέργεια, ούτε ψυχολογία -πολλώ δε τα τρίποντα. Κάτι που επίσης, ανήκει στα κεκτημένα του ΠΑΟ, από το παρελθόν, τα οποία επιβεβαιώνει ως τέτοια και στο παρόν.

Οταν έγινε προβλέψιμος στην επίθεση (αφού είχε φαγωθεί στο post up παιχνίδι), το διάνθισε με pick and roll και μετά το 60-60 (με τον Σάδα να σώζει την κατάσταση -εκμεταλλευόμενος την αδιαφορία που του έδειχναν-, πριν οι Ναβάρο και Γιασικεβίτσιους ευστοχήσουν από τα 6.75) άρχισε η ταυρομαχία. Που είχε ως πρώτο «θύμα» τον Λάσμε (των back to back επιθετικών φάουλ και της αποβολής).

Το τρίποντο του Διαμαντίδη, στο 39', στη λήξη της επίθεσης, βγαίνοντας από το σκριν του Τσαρτσαρή ήταν ο θρίαμβος του αντρίκειου (για να μην χρησιμοποιήσω κάποια άλλη λέξη), αλλά δεν τον μιμήθηκε και ο Ούκιτς -των 7 ασίστ και του ενός λάθους-, στα 21'' για τη λήξη της κανονικής διάρκειας. Οπως δεν πιστεύω ότι οι «πράσινοι» εκμεταλλεύτηκαν τη συνύπαρξη των Ναβάρο και Σάρας (που δεν τους λέτε και μετρ της άμυνας).

Η τίμια παραδοχή του Τσαρτσαρή

Αλλά άνθρωποι είναι και αυτοί. Κουράστηκαν. Πράγμα που φάνηκε ξεκάθαρα στην παράταση, όπου πήγε ο Παναθηναϊκός με οκτώ παίκτες (ναι, ο Μπανκς ήταν πάλι ο καλύτερος... των άλλων -και σε συνδυασμό με την είσοδο του «Σάρας» στο ίδιο διάστημα, το 9-21 έγινε 22-21). Εκεί τις λεπτομέρειες τις «έχασε», με χαρακτηριστικό παράδειγμα την απώλεια βολής του Διαμαντίδη και την εξέλιξη του Γκιστ από σταθερή λύση (στην κανονική διάρκεια), σε «πληγή» (μετά την τάπα που «έφαγε» από τον Τόμιτς και τις δυο χαμένες βολές στο τέλος της βραδιάς).

Για την ακρίβεια, μοιράστηκε αυτόν τον τίτλο με τον Τσαρτσαρή, ο οποίος προς τιμήν του είπε πως «δεν φταίει η διαιτησία που χάσαμε, αλλά τα δικά μας λάθη». Και πρόσθεσε ακόμα πιο τίμια «αν άλλαζα κάτι θα ήταν κάποιες δικές μου επιλογές, θα έκανα πιο σωστά κάποια πράγματα».

Η ψυχρή πραγματικότητα αναφέρει πως αν μια από τις πέντε επιθέσεις που έχασε ο Παναθηναϊκός στο τελευταίο 1.58 της παράτασης, έβρισκε στόχο, το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό. ΟΚ, το φάουλ του Τόμιτς στον Γκιστ ήταν αντιαθλητικό. Και ναι, υπήρχαν σφαλτσοσφυρίγματα. Αν αυτά διαμόρφωσαν το αποτέλεσμα; Κοιτάξτε λίγο παραπάνω (εκεί... στο 0/5 των «πρασίνων»στο φινάλε της βραδιάς) και πείτε μου εσείς.

Kαι η βασική προϋπόθεση για το «διπλό»

Επιπροσθέτως, είναι δεδομένο πως αν οι «πράσινοι» ασχοληθούν περισσότερο από όσο πρέπει με τη διαιτησία, θα χάσουν την ουσία, που είναι το «διπλό». Αν είχαν άλλον έναν γκαρντ (τον όποιον αντί του Μπανκς -μήπως αυτός να 'ναι ο Ξανθόπουλος ΤΕΛΙΚΑ;), θα δήλωνα μετά πάσας βεβαιότητας πως θα το πάρει. Τώρα, θα αρκεστώ στο ότι μπορεί -γιατί... βοηθά και το ψυχολογικό που ξεκάθαρα έχει η «Μπάρτσα» με τον Παναθηναϊκό.

Μη ξεχνάτε δε, ότι την Πέμπτη η Μπαρτσελόνα θα 'χει πιο έτοιμο τον Ναβάρο (χθες επέστρεψε από απουσία λόγω τραυματισμού και τον είδατε πόσο... εκτός ήταν), ενώ θα 'χει και ενεργό τον Αμπρίνες (χθες ταλαιπωρήθηκε από στομαχικές διαταραχές). Αρα, θα χρειαστεί όσο ποτέ και ο ΠΑΟ ένα περισσότερο κορμί που τουλάχιστον να μην τον «πληγώνει».