Συγγνώμη, αλλά όταν έχεις περάσει μια ολόκληρη σεζόν, με το "δεν μπορείς να νικήσεις, εκτός έδρας", προφανώς και δεν γίνεται να ξεκινάς το ματς στο Βελιγράδι, με τον τρόπο που το έκανε ο Παναθηναϊκός. Και ναι, το γύρισε και ναι προηγήθηκε και ναι, όταν έμαθε πως η Μακάμπι τον κέρασε πρόκριση στα playoffs - για 10η φορά σε δώδεκα χρόνια - έγινε η καλύτερη έκδοση του εαυτού του, αλλά στα τελευταία 36'' έκανε λάθος... ό,τι υπήρχε να κάνει λάθος. Και έχασε . Αυτό λοιπόν, ήταν ανεπίτρεπτο. Πάμε παρακάτω.

Αρχικά, ο Παναθηναϊκός στόχευε (για κάποιο διεστραμμένο λόγο) τον Ουίλιαμς, για να φτάνει στο καλάθι, μόνο που ο Αμερικανός αποδείχθηκε καλύτερος αμυντικός από ό,τι (προφανώς) περίμεναν οι "πράσινοι". Στην άλλη άκρη, οι παίκτες του Ιβάνοβιτς "παγίδευαν" τον Μαριάνοβιτς, μόνο που ο γίγαντας του Ερυθρού Αστέρα απέδειξε πόσο έχει βελτιωθεί στις πάσες (έδωσε δυο, πίσω από την πλάτη). Οι Σέρβοι πόσταραν τον Διαμαντίδη, για να τον εκβιάσουν να παίξει άμυνα, με τον Ουίλιαμς να αποδεικνύει για μια ακόμη φορά πως βλέπει πού πρέπει να πασάρει, δευτερόλεπτα πριν δει ο οποιοσδήποτε άλλος. Πράγμα που αποδείχθηκε και στο κάρφωμα του Μίτροβιτς (9-4), με τον Μαυροβούνιο να καλεί -έξαλλος- τάιμ άουτ.

Στην επαναφορά, ο Ράντονιτς είχε να εμφανίσει άμυνα ζώνης (τα 0/5 τρίποντα του ΠΑΟ βοήθησαν προς αυτήν την κατεύθυνση), με Μαριάνοβιτς να φτάνει τα 7 ριμπάουντ, στο πρώτο εξάλεπτο. Στο 9.09'' είχε γίνει ο κάτοχος του ρεκόρ, σε ό,τι αφορά τα ριμπάουντ στη διάρκεια της ίδιας σεζόν , αφήνοντας πίσω τον Μιρσάντ Τουρκσάν, που καθόταν στο Νο1 από το 2003.

Το concept του ΠΑΟ για τον Μαριάνοβιτς, φάνηκε να είναι "δεν μπορώ να σε κρατήσω μακριά από τη ρακέτα, αλλά και εσύ δεν μπορείς να μαρκάρεις μακριά από το καλάθι" εξ ου και μπήκε ο Μαυροκεφαλίδης. Το γεγονός ότι οι "πράσινοι" δεν μπορούσαν να αφήσουν την μπάλα στο καλάθι (είχαν 2/18 σουτ στην πρώτη περίοδο) δεν βοήθησε στην εκτέλεση της... ιδέας.

Η είσοδος του Τσίρμπες και η ικανότητα του Παππά στους αιφνιδιασμούς και το one on one, συνετέλεσαν στο να πλησιάσει ο Παναθηναϊκός στους 6 πόντους (14.41). Α, ο Διαμαντίδης είχε βάλει το πρώτο τρίποντο (11.39''), έπειτα από οκτώ αποτυχημένες απόπειρες της παρέας του. Παρεμπιπτόντως, ήταν το πρώτο εντός πεδιάς των πρωταθλητών Ελλάδος, μετά το 2.53'' (5-4), από τα χέρια του ιδίου.

Ο Νέλσον ήταν στην παρέα, όπως και ο Φώτσης (που μάζευε ριμπάουντ και κάπως έτσι στη β' περίοδο η ομάδα του κυριάρχησε σε αυτόν τον τομέα), ο Μπατίστα και ο Γιάνκοβιτς, με τον τελευταίο να τιμωρεί το ρίσκο που έπαιρναν διαρκώς οι Σέρβοι με την πάρτη του, όπως μείωνε για πρώτη φορά στους 5 (26-21). Στα καπάκια, ο Μπατίστα κάρφωσε, ως o roller του pick and roll που είχε για handler τον Παππά. Ο ΠΑΟ είχε επιστρέψει στη διεκδίκηση της νίκης και αν δεν έκανε 5 λάθη στο δεύτερο δεκάλεπτο, ενδεχομένως να 'χε εξαφανίσει και την εις βάρος του διαφορά. Αντ' αυτού, στο 20' ήταν στο -4. Και στο 22' πήρε για πρώτη φορά προβάδισμα (30-31), με τρίποντο του Γιάνκοβιτς, επιστρέφοντας ολοκληρωτικά από το -11 (23-12, 12.25''), χάρη στην πιο επιθετική άμυνα. Ο Μαριάνοβιτς παρέμεινε πρόβλημα, αλλά βρήκαν άλλες λύσεις. Κάθε φορά όμως, που ξεχνιούνταν (που δεν συνεργάζονταν στην επίθεση ή που "έδιναν" κάτι στην άμυνα), το πλήρωναν, με τους γηπεδούχους να ξεφεύγουν εκ νέου (38-33) και τον ΠΑΟ να επιστρέφει για άλλη μια φορά. Αυτή (το 44-45 που ήταν η τρίτη αλλαγή χεριών στο προβάδισμα), ήταν η τελευταία. Βλέπετε, το ματς στο Βερολίνο είχε λήξει, η Μακάμπι είχε νικήσει και άρα οι "πράσινοι" είχαν προκριθεί στα playoffs , χωρίς να χρειαστεί καν να ακουστεί η κόρνα της λήξης, στο δικό τους παιχνίδι.

Η χαρά της απενοχοποίησης -που δεν διήρκεσε

Μόλις έφτασαν τα μαντάτα, στα αυτιά των "πρασίνων", ένιωσαν άλλοι άνθρωποι. Έπαιξαν πιο δυνατά, πιο έξυπνα, πιο άφοβα (με χαρακτηριστική την εικόνα του Παππά να κάνει ντράιβ και να μην νοιάζεται που στο τέλος του... δρόμου υπήρχε ο Μαριάνοβιτς) πίεσαν τα γκαρντ της σερβικής ομάδας, δεν τα άφησαν να εκτελέσουν τα plays και βρέθηκαν στο +8 (52-60), στα 5' πριν το τέλος. Στο διάστημα που ακολούθησε είδαμε οτιδήποτε άλλον, πλην της αποθέωσης του μπάσκετ. Γιατί για μια ακόμη φορά, ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να 'χει επαρκή διάρκεια. Απογείωσε εν τω μεταξύ, την έλλειψη συγκέντρωσης στα τελευταία 36'', οπότε οι Σέρβοι βρήκαν αιφνιδιασμό, πήραν καλάθι και βολή... για δώρο και αν αυτή δεν μπήκε, πήραν νέα επίθεση (γιατί ολιγώρησαν κάποιο στο box out). Ο Διαμαντίδης εκβίασε την αλλαγή των γηπεδούχων, στη φάση που βρήκε τον Παππά να ευστοχεί σε τρίποντο, η άμυνα στον Ουίλιαμς ήταν καλή, αλλά ο Μαριάνοβιτς έκανε 16 τα ριμπάουντ του και κάπως έτσι έγινε αδύνατη η νίκη. Εξυπακούεται πως ανάλογη συμπεριφορά στα playoffs θα τιμωρηθεί με χειρότερο τρόπο. Διότι η ΤΣΣΚΑ είναι κλάσεις ανώτερη από τον Ερυθρό Αστέρα.

Ήλθε η ώρα να παίξουν μπάσκετ

Ο Ιβάνοβιτς ψήλωσε το σχήμα (με τον Φώτση στο "3", διότι έρχονται και δύσκολες μέρες, εναντίον της ΤΣΣΚΑ που θα λέγατε πως έχει και ύψος) και γενικά, έκανες τις δοκιμές του, έδωσε τις δεύτερες ευκαιρίες του, χωρίς να "ανοίξει" ιδιαίτερα το rotation. Αλλά από την άλλη, τα σημαντικά ματς, τα "παίρνεις" με λίγους και καλούς. Όχι με όλους. Το θέμα είναι τι περιμένει να δει... σε λίγο καλύτερη φάση ο Μαυροβούνιος, στους "8". Γιατί... μάλλον ξέρει τι να περιμένει από τον Διαμαντίδη. Το θέμα είναι οι άλλοι.

Πάει καιρός που ο Τζέιμς Γκιστ δεν είναι αυτός που όλοι είχαν συνηθίσει να βλέπουν στην Ευρώπη. Και τα τρία διαδοχικά λάθη στην τέταρτη περίοδο (όταν όλα είχαν κριθεί) απέδειξαν του λόγου το αληθές, όπως και τα 0/5 σουτ, μαζί με το -4 στον πίνακα αξιολόγησης. Ο Σλότερ κλασικά δεν θύμισε... εκείνο το παιδί που φορά το Νο6, στα εντός έδρας ματς του ΠΑΟ (σε 12.33 είχε 0/3 διπ.), ο Νέλσον έκανε 3 λάθη και από τους ψηλούς, μόνο ο Μπατίστα δικαιολόγησε το μεροκάματο. Πού καταλήγουμε;

Η σειρά των playoffs με την ΤΣΣΚΑ αναμένεται... βουνό, το οποίο πρέπει να ανέβει ο ΠΑΟ τοιουτοτρόπως. Δεν εννοώ να "σπάσει" έδρα και να προκριθεί. Εννοώ να παίξει μπάσκετ. Να παίξει καλό, συγκεντρωμένο, έξυπνο και με διάρκεια, μπάσκετ. Και να ευτυχίσει να πάρει κάτι θετικό από όλους τους παίκτες του. Να ευτυχίσει να τους δει να παίζουν όπως πρέπει, για 40' επί πέντε φορές -όσα είναι τα ματς. Οτιδήποτε λιγότερο, θα είναι αποτυχία. Όπως άλλωστε, είπε και ο Παππάς και ο Γιάνκοβιτς, λίγο μετά την κόρνα της λήξης στη Hala Pionir "Παναθηναϊκός είσαι. Αν είμαστε σοβαροί και παίξουμε δυνατά, μπορούμε να διεκδικήσουμε τα πάντα". Μένει τώρα, να αποδείξουν όλοι, με πράξεις, τι σημαίνει αυτό το "Παναθηναϊκός είσαι".