Ο Παναθηναϊκός πήρε τους 40 απο τους 73 πόντους του από τη ρακέτα. Ο αντίστοιχος αριθμός για τον Ολυμπιακό ήταν 26. Σκέψου ωστόσο, τι θα γινόταν αν δεν είχαν μπει οι “πράσινοι” με 32 παθητικό στο ματς; Τόσους πόντους έφαγαν στην πρώτη περίοδο και σε όλο το άλλο ματς, δέχθηκαν 37.

Ηθικό δίδαγμα: όταν παίζεις -επιτέλους- άμυνα στο pick and roll, όταν έχεις επαρκή ενέργεια στην άμυνα και μυαλωμένες επιλογές, τα πάντα μπορούν να συμβούν. Έως και η εξέλιξη του -15 σε νίκη.

Οι αναπροσαρμογές του Σφαιρόπουλου που εξέπληξαν

Ο παράγοντας του αιφνιδιασμού (της έκπληξης) είχε χαθεί από το προηγούμενο παιχνίδι και η αλήθεια είναι ότι δεν χάθηκε ο λογαριασμός των ημερών που μεσολάβησαν έως τη Δευτέρα (19/10). Παρ' όλα αυτά, ο Ολυμπιακός έκανε κάποιες αναθεωρήσεις. Για παράδειγμα, η χρησιμοποίηση του Παπαπέτρου, ως αντι-Ντάρντεν. Ανασταλτικού παράγοντα, με ικανότητα να αφήνει και την μπάλα στο καλάθι. Ήταν ένας εξ αυτών που έπεσαν στον Διαμαντίδη και ουσιαστικά πήρε το χρόνο του Στρόμπερι -σηκώθηκε από τον πάγκο μόνο για 26'' στο πρώτο μισό.

Ενόσω ο Σπανούλης μοίραζε τις ασίστ τη μια μετά την άλλη (8... για αρχή, για το πρώτο δεκάλεπτο), ο ΠΑΟ είχε ένα προβληματάκι με τον “άσο”. Πέραν των δυσκολιών που πρόσφεραν οι Πειραιώτες στον Διαμαντίδη, ο Καλάθης λειτουργούσε σε πιο αργή ταχύτητα από ό,τι συνήθως -λόγω του προβλήματος στην περόνη που τον υποχρέωσε να εγκαταλείψει την προπόνηση της Κυριακής, που ήταν μεγαλύτερο από τους δυο που τον κυνηγούσαν, που του έκλειναν το δρόμο προς το καλάθι.

Ξεκάθαρο το ποιος είχε τον έλεγχο και γιατί

Τι άλλο έκανε ο Ολυμπιακός; Πέραν του Παπαπέτρου (που αντικατέστησε τον Λοτζέσκι), ο Μιλουτίνοφ μπήκε στη θέση του Γιανγκ, όταν ο Τζόρτζεβιτς χρησιμοποίησε τον Κούζμιτς. Όταν ήταν στην πεντάδα ο Ραντούλιτσα, στο παρκέ ήταν ο Γιανγκ. Και όταν το σχήμα γινόταν εναλλακτικό με τους Φώτση και Γκιστ, στη φροντ λάιν των "ερυθρόλευκων" απασχολούνταν οι Πρίντεζης και Αγραβάνης.

Φυσικά, άλλο ήταν το κατ' αρχάς στοιχείο που έδωσε αυτοπεποίθηση στον Ολυμπιακό, έναν άλλον αέρα: τα 5/5 τρίποντα της εκκίνησης που έγιναν 5/7 στο δεκάλεπτο, διάστημα στο οποίο οι φιλοξενούμενοι είχαν 11 ασίστ και μόλις 2 λάθη. Τι είχαν οι γηπεδούχοι; 3 και 1/4 τρίποντα, μαζί με πέντε λάθη.

Τι άλλο θέλετε για να καταλάβετε ποιοι είχαν τον έλεγχο και ποιοι ήταν νευρικοί; Η νευρικότητα αυτή φάνηκε και στο χάσιμο τους στις περιστροφές στην άμυνα. Στο άλλο άκρο, οι οδηγίες ήταν ξεκάθαρες. Αν δεν "έβγαινε" η γρήγορη εκτέλεση, η μπάλα έπρεπε να πάει μέσα στο καλάθι. Δεν ήταν πολύ αποτελεσματική η φάση. Έγινε, όταν οι “πράσινοι” έβγαλαν ενέργεια στην άμυνα.

Όταν κόλλησε το σύστημα

Η είσοδος του Σπανούλη, στη β' περίοδο σαν να κόλλησε λίγο την παρέα του, αλλά και χωρίς εκείνον δεν βρέθηκε άλλος να δημιουργήσει. Και έτσι προέκυψε θέμα για τους “ερυθρόλευκους”. Εξυπακούεται πως ο Παναθηναϊκός ήταν συνεπής και σοβαρός στην άμυνα και όταν σταμάτησαν να μπαίνουν τα τρίποντα των αντιπάλων, αυτομάτως απέκτησε πλεονέκτημα.

Οι“ερυθρόλευκοι” έγιναν αργοί στις επιστροφές, ενώ έκανε βεβιασμένες ενέργειες στην άλλη άκρη (βλ. 5 λάθη στο δεύτερο δεκάλεπτο και τρία φάουλ σε ισάριθμες απανωτές φάσεις που είχαν χάσει -σε σίγουρα καλάθια) και να 'σου το 41-43, στο ημίχρονο. Ουσιαστικά, δηλαδή ο ΠΑΟ είχε καταφέρει να ρεφάρει για τις ολιγωρίες της εκκίνησης. Έμενε να φανεί αν είχε ενέργεια (αυτή που του έλειψε τόσο στο Κρασνοντάρ, αλλά και στο πρώτο δεκάλεπτο) για να "βγάλει" το βράδυ.

Έως το 30' φάνηκε πως είχε -δεδομένων των όσων γίνονταν στην άμυνα, με τις βολές και τα μακρινά σουτ να 'ναι οι μόνες επιλογές για τους “ερυθρόλευκους” της μόλις μιας (!) ασίστ στην τρίτη πράξη, όταν έκαναν πέντε λάθη, έναντι 4 του ΠΑΟ.

Τα σημάδια βελτίωσης του Κούζμιτς

O Γιάνκοβιτς πάλι δικαίωσε την παρέα του που τον έκανε προορισμό -της μπάλας- σε διαδοχικές φάσεις έως το 50-47, με τα ριμπάουντ να είναι αυτή τη φορά στα υπέρ του ΠΑΟ. Για να καταλάβετε, έως το 56-55 του 30' είχε 9 δεύτερες ευκαιρίες και αυτή είναι εμπειρία που δεν έχει ματαζήσει φέτος. Όπως δεν είχε ματαζήσει να πάρει όσους πόντους πήρε από τους ψηλούς, γιατί ήταν η πρώτη φορά που ο Κούζμιτς μετείχε ενεργά στην επίθεση (8π., 2 ασίστ, 3 ριμπ. έως το 64-57 στο 35'). Όσο κυλούσε ο χρόνος και η άμυνα του Παναθηναϊκού συνέχισε να μην κάνει δώρα, η αυτοπεποίθηση των γηπεδούχων αυξανόταν. Στο βαθμό του +10, με “σκοτωμένο” τρίποντο του Φελντέιν, στα 2.45 από το τέλος.

Μικρή η διαφορά, αλλά διαφορά

Και ενώ έδειχναν όλα μαύρα, ο Σφαιρόπουλος έριξε στο παρκέ τον Παπαπέτρου, ο οποίος είχε... αναχαιτιστεί λόγω των τεσσάρων φάουλ που είχε χρεωθεί. Ο νεαρός ήταν λες και δεν είχε φύγει ποτέ από το παρκέ. Σκόραρε ένα έμμεσο τρίποντο και ένα... απλό, στο 38.10''. Προς τι ο χρόνος; Μα ήταν το πρώτο τρίποντο της παρέας του, στο β' μισό, δεν αξίζει να ξέρετε πότε ήταν; Επανήλθε δριμύτερος για τις βολές στα 21'' και μάλλον δεν θα μπορούσε να 'χει κάνει κάτι περισσότερο.

Ο Σπανούλης θα μπορούσε. Τι; Να μην αλλάξει τακτική μεταξύ του πρώτου δεκαλέπτου και των τριών επόμενων (μάλλον θα ήταν καλύτερο να συνεχίζει να μοιράζει, αντί να ψάχνει το σκορ) ή να μην κάνει το λάθος στο φινάλε. Αλλά ό,τι έγινε έγινε. Ο μαραθώνιος συνεχίζεται, με τον Παναθηναϊκό να έχει πια το πάνω χέρι σε ό,τι αφορά την πρωτιά της κανονικής περιόδου. Βέβαια, η διαφορά δεν είναι τεράστια, αλλά από το ολότελα...