Θέλει να βασανίζεται
Η Νίκη Μπάκουλη γράφει τον Παναθηναϊκό που δεν θύμισε σε τίποτα εκείνον των προηγούμενων τελικών, για τα mind games, τον παίκτη-κλειδί (Γιάνκοβιτς) και τον παίκτη MVP (Λασμέ).
Ποιο είναι το εν κατακλείδι; Ο Παναθηναϊκός δεν θέλει να 'χει αέρα. Μη του δίνετε άνεση. Θέλει να... βασανίζεται. Να πρέπει να σκεφτεί, να πρέπει να αντιδράσει. Γιατί μόλις το σκορ των τελικών έγινε 1-2, μόλις υπέστη την πρώτη εντός έδρας ήττα στο φινάλε της διαδρομής από τον Ολυμπιακό, έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της σεζόν. Και ισοφάρισε.
Καλά, θα μου πείτε, δεν πήρε και τον τίτλο. Αν ξαναπαίξει έτσι, θα τον πάρει.
Θυμάστε τι έγινε, στο ξεκίνημα του ΟΑΚΑ; Ακριβώς το αντίθετο με αυτό που συνέβη στην εκκίνηση του ΣΕΦ. Ο Παναθηναϊκός ήταν ψυχωμένος, ήταν ενωμένος, είχε (τεράστια) θέληση και ενέργεια, μαζί και ξεκάθαρο πλάνο. Μη φανταστείτε ότι διέσπασαν το άτομο. Απλά πράγματα έκαναν. Κατ' αρχάς, "έκλεισαν" τη ρακέτα και "έδωσαν" τα τρίποντα, σκεπτόμενοι πως δεν είναι κάθε μέρα του Αη Γιαννιού. Δεν γίνεται δηλαδή, σε κάθε ματς ο Ολυμπιακός να κάνει από την περιφέρεια, ό,τι έκανε στον τρίτο τελικό.
Στην άλλη άκρη, έκαναν το καλύτερο φετινό τους παιχνίδι, με εξαιρετικές εκτελέσεις PnR του Διαμαντίδη με τον Λασμέ και έξυπνη κυκλοφορία της μπάλας. Τι εννοούμε; Τα mind games επέστρεψαν στο παιχνίδι τους, με τους Κάρι, Γκιστ, Γιάνκοβιτς και Ματσιούλις να κάνουν δουλειά.
Ο Γιάνκοβιτς αποδείχθηκε εν τω μεταξύ, παίκτης "κλειδί", ο οποίος μπήκε για να παίξει άμυνα -κάτι που έκανε-, αλλά πρόσθεσε και οκτώ πόντους από το 16-19 έως το 19-32 (13.54''). Έβγαλε ενέργεια, εκτέλεσε σωστά και πρόσφερε. Ενόσω οι "πράσινοι" ήταν σε διαδικασία σερί, ο Σπανούλης ήταν στον πάγκο, ενώ ο Μπαρτζώκας δεν πήρε τάιμ άουτ.
Το πήρε αργότερα, με την ομάδα του να 'χει σκοράρει το πρώτο εντός παιδιάς της δεύτερης περιόδου στο 13.40 (19-30 με τον Περπέρογλου). Ο Ματσιούλις έμπαινε στη ρακέτα, αλλά αυτό το βράδυ δεν ήταν μόνος που το έκανε αυτό. Κάτι ανάλογο έκαναν οι Διαμαντίδης και Κάρι -έβρισκαν... διαδρόμους και τα έκαναν- και μολονότι ο Λασμέ αποχώρησε με τρία φάουλ, στο 18', τίποτα δεν άλλαξε σε αυτό που εμφάνιζε ο ΠΑΟ (30-43 ημ.). Γιατί αυτή την ημέρα η καλή άμυνα έδινε τα πάντα στους "πράσινους". Και πόντους στο transition.
Όταν τα πόδια άρχισαν να βαραίνουν, ο Μαυροκεφαλίδης σκόραρε, έπαιρνε ριμπάουντ και κρατούσε στην ιστορία την παρέα του. Μια πτώση επιπέδου σε ένταση και δυναμική (στην άμυνα), επέτρεψε στον Ολυμπιακό να τρέξει έως το 43-49 (28'). Αλλά και πάλι οι "ερυθρόλευκοι" δεν απαλλάχθηκαν από τον εκνευρισμό τους. Ο Παναθηναϊκός δεν έπαθε τραλαλά. Έμεινε ψύχραιμος και ευτύχησε να απολαύσει δυο διαδοχικά -ΕΛΕΥΘΕΡΑ- τρίποντα από τους παλιούς (Φώτσης, Διαμαντίδης), με την τύχη σαφέστατα και να 'ναι με το μέρος τους, αφού κάθε άλλο παρά την καταχράστηκαν. Χαρακτηριστικά, στο 30' οι γηπεδούχοι είχαν 3/16 και οι φιλοξενούμενοι 5/9.
Ο ΠΑΟ δεν άλλαξε τακτική. Έπαιξε δυνατή άμυνα στη ρακέτα και στην επίθεση πήρε πολλά από τις αλλαγές που έβγαζαν πάνω του τον Σλούκα, για να πάει ο Ντάνστον στον Διαμαντίδη. Κατ' αυτόν τον τρόπο έγινε και το 51-61, μαζί και το 51-53 (34.35''). Βοήθησαν βέβαια, και τα δυο ζευγάρια χαμένων βολών του Ολυμπιακού (από Σλούκα και Ντάνστον, με τον Ολυμπιακό να φτάνει τις 14/24 -είχε και 3/18 τριπ.). Ο Αλβέρτης ρίσκαρε στο τέταρτο φάουλ του Λασμέ (τον "ταίριαξε" με τον Ματσιούλις που είχε επίσης 4 φάουλ), αλλά αυτό το ρίσκο δεν στοίχισε. Τι στοίχισε; Η έξοδος του Λασμέ που στην επιστροφή είδε την μπάλα να τον "φτύνει", ενώ μετά έκανε βήματα -στο ξεκίνημα για κάρφωμα.
Τα μετρημένα κορμιά του Παναθηναϊκού είχαν καταπονηθεί, με τον Διαμαντίδη που λογικά πήρε τις τελευταίες επιθέσεις και να γλιστρά στα 24.5'' για τη λήξη (ήταν το 19ο λάθος της ομάδας). Είχε ήδη 36.52'' συμμετοχής. Ο Γκιστ έχασε δυο βολές (23.6'' με τον ΠΑΟ να φτάνει τις 15/24), που θα μπορούσαν να στοιχίσουν ακριβά (όπως και το γενικότερο χαλάρωμα στην άμυνα που επέτρεψε την επιστροφή του Ολυμπιακού στο τελευταίο πεντάλεπτο από το 53-66 έως το 65-66). Αυτό όμως, δεν έγινε. Ο Σλούκας αστόχησε σε back to back προσπάθειες, όπως το χρονόμετρο έφτανε στα 10''.
Η κατοχή ήταν του Ολυμπιακού, οι "πράσινοι" ορθώς φύλαξαν το τρίποντο, "έφαγαν" το δίποντο (65-66, 8.8''), για να αφήσουν οι διαιτητές το κυνηγητό, έως τα 10'', όταν ο Λασμέ πήγε για βολές. Τι έγινε; Έχασε την πρώτη, για κάποιο διεστραμμένο λόγο έβαλε τη δεύτερη (υπό άλλη συνθήκη, θα κυλούσε το χρονόμετρο και τα πάντα θα τέλειωναν). Οι γηπεδούχοι πρόλαβαν να φτάσουν στην άλλη άκρη, αλλά ο Σπανούλης έχασε την ευκαιρία να στείλει το ματς στην παράταση.
Το σκορ λοιπόν, είναι 2-2 και η σειρά θα κριθεί στο πέμπτο και τελευταίο ματς του ΟΑΚΑ. Που... μάλλον θα γεμίσει αυτή τη φορά και όπου ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να κάνει μια από τα ίδια. Αν έχουν και μεγαλύτερη διάρκεια, ακόμα καλύτερα. Αν βάλουν περισσότερες από 16/27; Σούπερ. Καλά, δεν λέω τι θα γίνει αν δεν κάνουν και 19 λάθη. Καταλαβαίνετε...