X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

EUROLEAGUE

Το μόνο πρόβλημα

Η Νίκη Μπάκουλη γράφει για τα λάθη που μαζεύτηκαν πολλά και την μία ακόμη φορά που ο Παναθηναϊκός επέδειξε αδυναμία να πανηγυρίσει εκτός έδρας νίκη -κάτι που είναι ανάγκη στο ΤΟΡ16.

Τα λάθη ήταν αυτά που έκριναν την έκβαση. Όχι οι χαμένες βολές του Διαμαντίδη. Η διαφορά ήταν τεράστια και δεδομένου ότι ήταν ματς που πήγε σε χαμηλό σκορ, τα 12 περισσότερα λάθη που έκανε ο Παναθηναϊκός, έκαναν και τη διαφορά.

Το μενού είχε διάφορα. Από τις τρεις συναπτές επιθέσεις που έκανε βήματα ο Μπατίστα, έως κλέψιμο και αιφνιδιασμός για τους γηπεδούχους. Η Αρμάνι έβαλε δύσκολα στους "πράσινους". Για την ακρίβεια, έβαλε ψηλά γκαρντ να "δέρνουν" (μην τρελαίνεστε. Δεν εννοώ ότι έγιναν φάουλ που δεν δόθηκαν -ήταν επιθετικοί, στο όριο του φάουλ. Τίποτα που δεν έχουμε ξαναδεί). Ο μόνος που ανταποκρίθηκε ήταν (φυσικά) ο Διαμαντίδης, πράγμα που φαίνεται και από το νταμπλ νταμπλ. Όταν όμως, έπρεπε να οργανώσει άλλος (π.χ. στην τελευταία επίθεση, μετά τη βολή του Μέλι και τη διαφορά στους δυο πόντους), κλάφτα Χαράλαμπε. Για την ακρίβεια, κλάφτα AJ, γιατί εκείνος έκανε 5 λάθη στο διάστημα έδινε ανάσες στον αρχηγό της ομάδας του, στο πρώτο ημίχρονο -μην μπορώντας να πασάρει. Αυτός είχε και την μπάλα στην τελευταία επίθεση που σας έλεγα, με τον Τσερέλα να εμποδίζει τον Διαμαντίδη, ο οποίος πήρε τελικά την κατοχή, αλλά σε λάθος θέση και με ελάχιστο χρόνο στη διάθεση του. Θα μου πείτε, έλειπε ο Μποχωρίδης. Θα σας πω ότι αυτό δεν είναι απάντηση. Έπρεπε να ανταποκριθεί κι άλλος. Δεν έγινε.

Στο θέμα του Μπατίστα δεν θα σταθώ περισσότερο από το να θυμίσω ότι ήταν εκτός αρκετό καιρό και λογικά δεν βρήκε ρυθμό. Θα βρει. Αυτό το βράδυ ωστόσο, δεν κάλυψε την ανάγκη της παρέας του να βρει σκορ κοντά στο καλάθι (έχασε ουκ ολίγα εξ επαφής). Εκτός ρυθμού ήταν και οι Παππάς και Γιάνκοβιτς, οι οποίοι πλέον αποτελούν υπολογίσιμες μονάδες. Όταν δεν προσφέρουν, στοιχίζει. Άρα, οφείλουν να είναι πιο συνεπείς.

Η άμυνα δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή, αλλά κουτσά στραβά θα μπορούσε να γίνει η δουλειά (ακόμα και αν όταν σταματούσαν τον Χάκετ, δέχονταν πόντους από τον Σάμιουελς και τούμπαλιν), αν στο 55-56 (32.54'') κάποιος έπιανε τον Ράγκλαντ. Ήταν το σημείο που η ομάδα του έδειχνε εγκλωβισμένη. Και εκείνος έδωσε λύσεις. Κακώς. Αλλά πείτε πως όλα αυτά διορθώνονται.

Αν υπάρχει ένα θέμα που πραγματικά μπορεί να προβληματίσει, είναι ότι και πάλι δεν επετεύχθη η εκτός έδρας νίκη. Και στο ΤΟΡ16 χρειάζονται αυτές. Δεν θα αρκούν μόνο γίνονται εντός έδρας. Αυτό ναι, είναι ένα πρόβλημα.

TAGS EUROLEAGUE
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ