Αν λατρεύει να κάνει κάτι η Τουρόφ, είναι να τρέχει. Τι έκανε λοιπόν, ο Παναθηναϊκός; Την απαγόρευσε το παιχνίδι της. Την πήγε στο σετ παιχνίδι, την τάραξε με την άμυνα του, εκβίασε τα λάθη της και δη στο β' μισό και πανηγύρισε την πρώτη εκτός έδρας νίκη, στη φετινή Euroleague.

Αυτή που δεν αποκλείεται να κάνει τη διαφορά, στο τέλος της διαδρομής -στην κανονική περίοδο. Αλλά μέχρι τότε έχουμε χρόνο. Εσείς, απλά να γνωρίζετε ότι αν νικήσει την Μπάγερν, έχει βρεθεί στο ΤΟΡ16. Πάμε στο τώρα.

Ο Ντάμιαν Κούλιγκ εξελίχθηκε από ρούκι της Euroleague, σε πρώτο όνομα στην μαρκίζα των Πολωνών. Ή αν προτιμάτε, σε σημείο αναφοράς. Και ο ΠΑΟ έπρεπε κάτι να κάνει. Τι; Απαγόρευε στους συμπαίκτες του (και δη στα γκαρντ) να τον βρουν, ενώ ο Μαυροκεφαλίδης ανέλαβε το άλλο μισό της δουλειάς. Μάλιστα, ο διεθνής σέντερ έδειξε να ξεχειλίζει από ενέργεια, όπως ακουμπούσε πολύ την μπάλα και κινείτο καλά, χωρίς αυτή.

Φανερά αδυνατισμένος, ήταν μέσα σε όλες τις φάσεις, βρήκε ρυθμό, δεν αφαιρέθηκε σε κανένα σημείο (ενδεχομένως να ήταν και πιο προσηλωμένος από ποτέ -δεν διαμαρτυρήθηκε ούτε μια φορά) και έκανε νέο ρεκόρ καριέρας στη Euroleague (με 21π., ενώ το προηγούμενο ήταν οι 19, από το 2006). Αυτόν τον Μαυροκεφαλίδη προφανώς και είχαμε καιρό να τον δούμε. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά.

Το στοιχείο που έκανε τη διαφορά, ευθύς εξ αρχής ήταν η καλύτερη άμυνα (μετά το 13-8) των "πρασίνων", συν τα... ντου στο ζωγραφιστό -τα οποία απαγόρευσαν αυστηρώς και δια ροπάλου στους γηπεδούχους, με μια εξαίρεση στον Τέιλορ, κατά διαστήματα. Δείτε λίγο τι κάνει ο Γκιστ, στη φωτογραφία. Αυτή ήταν η κύρια λογική της παρέας του. Να μπαίνουν... στη μέση και να παίρνουν μπάλες. Το έκαναν τόσο καλά, που στην τέταρτη περίοδο οι αντίπαλοι τους έδειχναν να είναι σε πανικό. Ας πάρουμε όμως, τα πράγματα από την αρχή.

Στην α' περίοδο, οι παίκτες του ΠΑΟ πόνταραν στην απειρία των αντιπάλων τους και δικαιώθηκαν, αν σκεφτείτε ότι σούταραν 10 βολές σε δυόμιση λεπτά (και ευστόχησαν και στις 10). Ήταν θέμα χρόνου να αντιληφθούν οι γηπεδούχοι την πραγματικότητα και να γίνουν πιο προσεχτικοί. Τι έγινε τότε; Οι παίκτες του Ιβάνοβιτς άρχισαν τα τρίποντα. Γιατί είναι γνωστό πως... καλύτερα να τους ντύνεις, παρά να τους αφήνεις ελεύθερους στα 6.75. Οι μπάλες που ήταν προς διεκδίκηση κατέληγαν κατά κύριο λόγο στα χέρια των νταμπλούχων Ελλάδος, όπως έφταναν στο +13 (31-44), αλλά και πιο μακριά (55-78).

Και αν έχασαν κάτι από την οξυδέρκεια τους στην επίθεση, στην αρχή της τρίτης περιόδου, δεν ρίσκαραν το... κεφάλι που είχαν πάρει, γιατί ήταν συνεπείς στην άμυνα, αλλά και επειδή οι ψηλοί φρόντισαν αυτό το βράδυ να "καθαρίσουν" τη δουλειά. Σε ματς που ο Σλότερ είχε 0 πόντους ως starting guard, ο Παππάς έφτασε τους 14π., με μόνο 6 σουτ, ενώ κέρδισε έξι φάουλ.

Το ίδιο βράδυ, ο Μπατίστα είχε 4π. (με 2/4 σουτ), σε 17.22'' συμμετοχής). Σκόραρε όμως, ο Γκιστ 16π. με 3/4 διπ. και 3/7 τριπ, ο Ράιτ είχε 5 και ο Μαυροκεφαλίδης το ρεκόρ καριέρας που λέγαμε. Σύνολο προσφοράς της φροντ λάιν -που δεν είχε τον Φώτση, ο οποίος έμεινε στην Αθήνα λόγω ίωσης: 46 πόντοι. Δηλαδή, το 58,2% του συνόλου. Αξία αυτού που έγινε στην Πολωνία; Ανεκτίμητη!

Βλέπετε, ο Παναθηναϊκός έκανε ακόμα μια σημείωση στη λίστα με τους τρόπους που διαθέτει για να νικά. Και αυτό μόνο αμελητέο δεν είναι. Γενικά, δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, αλλά η ομάδα δεν έχει κάνει κάποια κακή εμφάνιση, από τότε που άρχισε η επίσημη αγωνιστική περίοδος. Και εβδομάδα με την εβδομάδα, σημειώνει πρόοδο. Άρα, τα καλύτερα δεν έχουν έλθει ακόμα.