Ετσι την πατάει ο Χιμένεθ...

Του βγήκαν και τα δύο πρώτα ματς, το 4-0 με τον Αρη και το 1-0 με τον Παναθηναϊκό, οπότε άρχισε να φτιάχνειο ίδιος, πλέον,θέλοντας και μη στο μυαλό του, μιά ΑΕΚ που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει.

Σήμερα, μετά το 1-1 με την Αντερλεχτ, αρχίζει ν αλλάζει. Εκανε εντύπωση που βγήκε και δήλωσε, ότιμέρα με τη μέρα "ανακαλύπτει νέα πράγματα" και "μερικές φορές μ αυτά που βλέπει, δεν ξέρει αν είναι προπονητής"! Φανερό πως ξεκίνησεη διαδικασίαπροσγείωσης στην αληθινή αλήθεια.

Σιγά σιγά θ αρχίσει να κάνεικι άλλες σοβαρές διαπιστώσεις. Οταν π.χ. θα... παραγνωριστεί με τους παίκτες, θα καταλάβει ότι μερικοί απ αυτούς δεν είναι και τόσο ενθουσιασμένοι από τη δουλειά του, είτε επειδή τους κουράζει λίγο παραπάνω από το κανονικό στις προπονήσεις, είτε γιατί δεν τους κάνειχατήρια.

Υπάρχει, φυσικά, κι ο κόσμος. Μακάρι ν αντέξει κι αυτός, αλλά μάλλον δεν θ αντέξει γιά πολύ καιρό χωρίς να βλέπει νίκες και αποτελέσματα. Μπορεί ποδοσφαιρικά να μοιάζει παράλογο να κυνηγάει η ΑΕΚ το πρωτάθλημα στην κατάσταση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή, αλλά ο κόσμος το θέλει. Εχει να πανηγυρίσει16 χρόνια. Αυτό στοιχειώνει τα όνειρα. Δημιουργεί φαντασιώσεις που κανένας δεν μπορεί να τις εκπληρώσει. Το πιθανότερο, λοιπόν, σε λιγότερο από δύο μήνες να βγάλει τιςπρώτες αντιδράσεις και διαμαρτυρίες... "Τι μπάλα είναι αυτή που παίζουμε", "άμα ήταν έτσι ας παίρναμε και τον Κωστένογλου", και άλλα τέτοια.

Την πλήρωσε ο Φροξιλιάς

Οι γκρίνιες συνήθως ξεκινούν από παίκτες, αλλά θα φτάσουν και στον προπονητή. Γιάτην ακρίβεια ξεκίνησαν. Και την πλήρωσε κατ αρχήνο άμαχος πληθυσμός. Τα πρώτα μπινελίκια τα άκουσε ο Φροξιλιάς! Ο πιτσιρικάς που δεν έχει μπεί ακόμη στα 18, κανένας δεν θυμόταν αν ήταν καν δηλώμενος γιά τα ευρωπαϊκά ματς, κι έπαιξε αναγκαστικά επειδή δεν υπήρχαν άλλοι. Σ αυτόν έβγαλαν ορισμένοι την "δεν άντέχω άλλο χωρίς νίκες" ψυχολογία τους στο ματς με την Αντερλεχτ. Οταν, λοιπόν, μερικοί, επειδή δεν έχουν που αλλού να ξεσπάσουν τώρα που είναι ακόμη η αρχή της προσπάθειας του Χιμένεθ, τα βάζουν με το αμούστακο, φαντασθείτε τι έχει να γίνει αργότερα, αν η ομάδα δεν πάρει πάνω της και δεν αρχίσει να νικάει γιά να καλύψει τη διαφορά της από την κορυφή.

Πόσες, όμως, πιθανότητες έχει η ΑΕΚ να γίνει καλύτερη... Πότε θα μπορεί να ξαναπαίξει κομπλέ όταν πηγαίνει σε ματς συνέχεια Τετάρτη - Κυριακή - Τετάρτη, χωρίς ανάσες, με τους παίκτες να πέφτουν από θλάσεις ο ένας μετά τον άλλο, με τους τραυματίες να αυξάνονται αντί να μειώνονται, χωρίς εναλλακτικές που να μπορούν να έρθουν και να δώσουν λύσεις από τον πάγκο, με προβληματικό ρόστερ, και με νεούλια που θα τα ρίχνουν αναγκαστικά στα βαθιά και τα περισσότερα θα πνίγονται...

Δεν είναι μάγος ο Χιμένεθ

Εδώ δεν είναι να πείς ότι σήμερα είναι τραυματίας ο Λυμπερόπουλος αλλά θα γυρίσει αύριο, οπότε εντάξει. Μέχρι τότε το πιθανότερο να έχει βγεί off (λέμε τώρα...) ο Τζιμπούρ. Ή θα ξαναπαίξει ο Δέλλας, αλλά θα έχει πρόβλημα ο Μανωλάς. Θα ετοιμαστεί ο Ντιόπ, αλλά θα μένει στο σπίτι τουο Μάκος. Ετσιθα κυλήσει η σεζόν. Μιλάμεγιά κατάσταση στην οποία δεν υπάρχει φάρμακο.

Και βέβαια, αποδείχτηκε ότι ο Χιμένεθ δενέχει μαγικά κουμπιά γιά να τα πατήσει. Εβγαλε τους πρώτους λαγούς από το καπέλο στο ματς με τον Αρη, έβγαλε και τους υπόλοιπους στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, τον αποθέωσαν οι ξερόλες εραστές του εφήμερου κι εκεί τέλειωσαν τα θαύματα.

Μ αυτόν τον τρόπο θα καεί με το μαλακό κι ο Χιμένεθ, είτε είναι καλός προπονητής, είτε όχι. Μακάρι να έχει ο Αδαμίδης την ωριμότητα να τον κρατήσει κόντρα στο ρεύμα που θα δημιουργηθεί και στα λεφτά που θα χρειαστούν γιά να γίνει από την αρχή ομάδα το καλοκάιρι. Αλλά η ιστορία δείχνει, πως τέτοια στην ΑΕΚ δεν υπάρχουν. Μόλις τελειώνουν τα καλά αποτελέσματα, τελειώνει και ο προπονητής χωρίς να φταίει. Τα 16 χρόνια χωρίς κάτι το χειροπιαστό είναι πολλά, τα 17 θα είναι ακόμη περισσότερα και πάει λέγοντας..