Ξέρω πως θα κακοφανεί σε πολλούς, αλλά όποιος θέλει να κάνει πραγματική ανασκόπηση γιά το 2010 και να δώσει τα απαραίτητα βραβεία, θα πρέπει να βάλει στην πρώτη θέση τον Ολυμπιακό. Τους υπόλοιπους, και ειδικότερα τον Παναθηναϊκό, από κει και κάτω...

Προσωπικά, δεν θυμάμαι προηγούμενο ομάδας με 12 κούπες σε 14 χρόνια που να χάνει μιά χρονιά το πρωτάθλημα, να την παρατάει ο πρόεδρός της βλέποντας πως δεν υπάρχει αγοραστής και διάδοχη κατάσταση στον ορίζοντα, να ετοιμάζονται όλοι γιά τα χειρότερα με μεταγραφές επιπέδου Πανιωνίου και Ηρακλή, να είναι έτοιμο με δυό λόγια να βαρέσει διάλυση το κλαμπ, και τελικά όχι μόνο να το ξεπερνάει αλλά να ξαναγίνεται πρώτη δύναμη μέσα σε λίγους μήνες, συντρίβοντας τις όποιες ψευδαισθήσεις υπήρχαν στον μεγάλο αντίπαλο πως τάχα θα άρχιζε τη δική του κυριαρχία με... ορίζοντα χρυσής δεκαετίας!

Σήμερα, καθώς ξεψυχάει το 2010, ο Ολυμπιακός είναι και πάλι ο κυρίαρχος του ποδοσφαιρικού παχνιδιού. Ξόδεψε μεν καμιά 60αριά εκατομμύρια ευρώ γιά να φέρει παίκτες και ν αλλάξει τον προπονητή, αλλά κατάφερε με σχέδιο και συγκεκριμένη λογική να φτιάξει τον κορμό μιάς ομάδας που να είναι σε θέση να έχει το πάνω χέρι γιά τα επόμενα τρία τουλάχιστον χρόνια.

Αντίθετα στον Παναθηναϊκό, αφού σπατάλησαν τα δικά τους 60 εκατομμύρια [καθόλου συμπτωματικό που έφυγε αυτές τις μέρες ο... αρχιτέκτονας του πράσινου μεταγραφικού σχεδιασμού Κώστας Αντωνίου!], τώρα θα είναι αναγκασμένοι να βγάλουν από την τσέπη άλλα 40, αν θέλουν να μη χάσουν την επαφή τους με τον Ολυμπιακό γιά τα επόμενα δέκα χρόνια.

Τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά γιά όποιον ξέρει από μεταγραφικό σχεδιασμό ομάδων...

*Ο Ολυμπιακός έχει αυτή τη στιγμή καταφέρει να δημιουργήσει μιά βάση ποδοσφαιριστών γύρω από την οποία μπορεί με διορθωτικές κινήσεις και λίγα λεφτά να μπαλώνει τα όποια κενά βλέπει ο προπονητής στην πορεία. Άλλωστε, είναι έτοιμο και το σχετικό πρόγραμμα γιά το από δω και πέρα: Να πάρει Ελληνες πιτσιρικάδες σαν τον Φορτούνη από τον Αστέρα Τρίπολης, ή τον Βασιλακάκη της Ξάνθης μαζί με κάποιον τύπου Μανιάτη, να δώσει αν χρειάζεται και μερικά ακόμη λεφτά γιά έναν ξένο που θα βρεθεί σαν ευκαιρία και να βγάλει έτσι τη χρονιά από τη στγμή που είναι φαβορί και γιά ένα ακόμη πρωτάθλημα, με πιθανότητες να το σηκώσει 80 τοις εκατό τουλάχιστον. Ετσι το καλοκαίρι, και με βάση τα έσοδα που θα περιμένει από τη "σίγουρη" συμμετοχή στους ομίλους του Champions League, θα προχωρήσει στην παραπάνω κίνηση, γιά να μπορέσει να παίξει και να σταθεί καλά και στα ευρωπαϊκά του παιχνίδια.

*Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός, παρ ότι ξόδεψε του κόσμου τα μύρια γιά να πάρει τελικά ένα μόνο πρωτάθλημα, είναι αναγκασμένος αν θέλει να παρακολουθήσει αυτή την εξέλιξη και να μη μείνει ξανά πίσω, να διώξει τους μισούς από αυτούς που χρυσοπλήρωσε, να οργανώσει καινούργιο σοβαρό σχεδιασμό από υπεύθυνους ανθρώπους που δεν θα αγοράζουν με νεοπλουτίστικη διάθεση ο,τι βρίσκουν μπροστά τους, να πάρει τουλάχιστον έξι - εφτά παίκτες πρώτης γραμμής άξιους να σταθούν σε κάτι παραπάνω από το ελληνικό πρωτάθλημα, και να στηρίξει προπονητή που θα το δουλέψει όλο αυτό το πράγμα σύμφωνα με τις απαιτήσεις που έχει πιά το ποδόσφαιρο από τις ομάδες που θέλουν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.

Όπως καταλαβαίνουμε όλοι, το από δω και μπρος δεν είναι καθόλου απλό γιά τον Παναθηναϊκό. Θέλει πάνω απ όλα λεφτά: Περισσότερα από τα 30 εκατομμύρια που εκτίμησε στις δηλώσεις του τις προάλλες ο Πολέμης, όταν του ζήτησαν οι Γιαννακόπουλοι να γίνει πρόεδρος και είπε "όχι", επειδή δεν έχει καμιά διάθεση να τα βάλει.

Όμως, ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το γεγονός ότι κανένας και από τους υπόλοιπους "λεφτάδες" δεν θέλει να ανακατευτεί. Και άντε να δεχτούμε ότι μπορεί να βγεί η χρονιά οικονομικά. Το ζήτημα είναι τι θα γίνει από κει και πέρα, καθώς η ομάδα θα βρίσκεται στο τέλος της σεζόν από 2η και κάτω, άρα χωρίς μεγάλες ελπίδες να παίξει Champions League. Αν δεν βρεθεί, λοιπόν, μέχρι τον Μάιο ο βασικός χρηματοδότης που θα σπρώξει τα σούπερ απαραίτητα 30+, και θα τα δώσει σε ανθρώπους που θα ξέρουν την ποδοσφαιρική αγορά, καθώς και σε προπονητή που θα είναι σε θέση να σχεδιάσει και να δουλέψει από την αρχή με βάση νέα πρόσωπα και καινούργια ολόφρεσκη νοοτροποία, τότε του χρόνου τέτοια εποχή ο Ολυμπιακός θα σαρώνει και ο Παναθηναϊκός θα ψάχνει τρόπους να ξεφορτωθεί μαζί με τους υπόλοιπους "άχρηστους", και παίκτες όπως ο Κουμορτζί, που ετοιμάζεται να αγοράσει μέσα στον Ιανουάριο γιά να δείξει ότι κάνει μεταγραφές.

Απαραίτητη προϋπόθεση, βέβαια, γιά τη νέα αρχή, ν ανοίξουν και τα παράθυρα, να μπεί καθαρός αέρας στα αποδυτήρια. Η ανάγκη, δηλαδή, γιά "τρείς Σισέ" που θα πάρουν το παιχνίδι πάνω τους και θ αναλάβουν να βγάλουν την ομάδα από τη χρόνια μιζέρια, αλλάζοντας τη σημερινή γκρινιάρα λογική, γιά να μην πάει στράφι η όποια καλή δουλειά του όποιου καλού προπονητή. Αν καταφέρουν να τον βρούν, επιτέλους, κι αυτόν...

Μιλάμε, όπως καταλαβαίνετε, γιά δύσκολα πράγματα, την ώρα που ο Ολυμπιακός θα θέλει απλά έναν - δύο Φορτούνηδες γιά να ανταγωνίζεται στα ίσια, και μάλιστα με συγκριτικό πλεονέκτημα.

Τώρα το πως οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού τα κατάφεραν, κι εκεί που είχαν αφήσει τον Ολυμπιακό έναν ολόκληρο χρόνο πίσω, τον βλέπουν να τους προσπερνάει και να εξαφανίζεται από μπροστά τους, είναι ένα καλό θέμα γιά συζήτηση και προβληματισμό...