Δεν ξέρω αν θα είναι για το καλό, ή για το κακό, της Εθνικής, τώρα που το κλαμπ έγινε παρέα. Θα φανεί από τα αποτελέσματα συνολικά. Αν καταφέρει η ομάδα και περάσει στα τελικά του νέου Euro, τότε... ζήτω ο Σάντος! Αν όχι... τι τον θέλαμε τον λούζερ τον καρπουζά! Έτσι πάνε αυτά τα πράγματα.

Άλλωστε, με το αν αξίζουμεμια νίκη, συνήθως δεν ασχολείται κανένας. Ούτε με τα τρία πέναλτι, που έγιναν ένα κι αυτό υπέρ της Εθνικής μας θ' ασχοληθεί. Μόνο κάποιοι κομπλεξικοί, εμπαθείς, ίσως και... ανθέλληνες σαν κι εμένα σκαλίζουν τέτοια πράγματα.

Ό,τι και να λέμε, πάντως, η κατάσταση άλλαξε. Καμιά σχέση το πριν του Ότο με το τώρα του Φερνάντο.

Πριν από μερικά χρόνια ο προπονητής, αφού καθάρισε την παρέα Γεωργάτου - Ελευθερόπουλου βασίστηκε σε μια μικρή ομάδα παικτών που δύσκολα άλλαζε και ανανεωνόταν, αλλά κατάφερε, με τα καλά της και τα κακά της, να προχωρήσει για οχτώ χρόνια. Σήκωσε ένα ευρωπαϊκό, πήγε σ ένα ακόμη και πήρε την πρώτη νίκη σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Τώρα, με το που άλλαξε ο κόουτς και ήρθε ο Σάντος, το πράγμα πήγε αμέσως (ή μάλλον ξαναγύρισε) στη λογική της παρέας. Οι παίκτες που έκαναν το κονέ για να έρθει ο Πορτογάλος και να καθήσει στον πάγκο, έγιναν οι ίδιοι κέντρο αποφάσεων και με τον κωδικό "Κ", άρχισαν να κόβουν και να ράβουν. Σε κάποιους δεν άρεσε η κατάσταση κι έφυγαν μόνοι τους. Ο Γκέκας κι ο Κυργιάκος παράτησαν την Εθνική, επειδή έβλεπαν πως αργά, ή γρήγορα, ο ομοσπονδιακός θα σταματούσε να τους καλεί. Στο τσακ έμειναν και συνεχίζουν μέχρι να φύγουν δυο τρεις άλλοι.

Σ' όλο αυτό το πανηγύρι, η ομοσπονδία έμεινε εντελώς απ έξω. Πιο πολύ ασχολήθηκε ο Πατέρας του Παναθηναϊκού με το θέμα για να μην περάσει και δηλητηριάσει τα δικά του αποδυτήρια στην Παιανία, παρά ο Πιλάβιος. Στην ΕΠΟ, το θέμα των αποχωρήσεων το ξεπέταξαν σα να μην έτρεξε τίποτα. "Η Εθνική είναι υποχρέωση, κι όποιος δεν την βλέπει έτσι δεν παίζει", δήλωσαν περήφανοι για την μπαρούφα που πέταξαν. Έγραψαν και οι εφημερίδες για 4-5 μέρες κι αυτό ήταν. Ξεχάστηκε το θέμα.

Η παρέα εγκαταστάθηκε στο κέντρο της ομάδας κι άρχισε να καλεί τους υπόλοιπους. Κριτήριο, για άλλους η φόρμα, για άλλους τα κολλητιλίκια. Ο Κονέ π.χ. που... και τι δεν έγινε την εποχή του Ντέμη γιά να παίξει στην ΑΕΚ, μα δεν τα κατάφερε, πήγε στον Ηρακλή, ούτε κι εκεί έπαιξε καλά καλά, μετά Ιταλία και με τα πέντε πρώτα ματς, νά' τος στις επιλογές. Σε λίγο δεν αποκλείεται να δούμε και τον Καπάνταη, έτσι και καθιερωθεί στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού Βόλου.

Αυτή θα είναι από δω και πέρα η εικόνα. Αν καταφέρει η Εθνική ομάδα και προκριθεί, ζήτω ο Σάντος. Αλλιώς...