Η Εθνική μπορεί να μην είναι έτοιμη ούτε για το Euro 2024
Η Εθνική πιθανότατα χάνει ένα ακόμη μεγάλο ραντεβού και οφείλει να κοιτάξει άμεσα αν θέλει να πορευτεί ή όχι με τον Φαν Σιπ στο μέλλον. Η γαλανόλευκη θέλει πολλή δουλειά για να ανέβει επίπεδο και ίσως να μην είναι έτοιμη ούτε για το Euro 2024. Γράφει ο Νίκος Συριώδης.
Η Εθνική ήταν εκπληκτική στο πρώτο ημίχρονο με την Σουηδία, έκανε πιθανότατα το καλύτερο 45λεπτο της στην εποχή του Τζον Φαν Σιπ στον πάγκο και έδειχνε ότι είχε όλα τα φόντα να πάρει μια μεγάλη νίκη στη Στοκχόλμη που θα την έβαζε για τα καλά στο κόλπο της πρόκρισης στο Μουντιάλ. Οι διεθνείς είχαν ονειρεμένη εικόνα στο χορτάρι, τα έκαναν (σχεδόν) όλα τέλεια και το μόνο που έλειπε, ήταν το γκολ. Στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα δυστυχώς ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη, η Εθνική έκανε δυο φτηνά αμυντικά λάθη, οι γηπεδούχοι τα εκμεταλλεύτηκαν και εντέλει νίκησαν εύκολα με 2-0.
Ας μη γελιόμαστε, το προφανές συνέβη. Η Εθνική πιθανότατα θα δει από την τηλεόραση μια ακόμη μεγάλη διοργάνωση και δεν της φταίει κανείς άλλος. Όταν μπήκε το "πρέπει" μετά την ισοπαλία της πρεμιέρας με την Ισπανία και έπρεπε να το εξαργυρώσει, έκανε μια τρύπα στο νερό. Έφερε ισοπαλίες με την Γεωργία και το Κόσοβο, έχοντας πολύ κακή εικόνα και βρέθηκε πάλι να κυνηγάει από νωρίς. Όταν δεν νικάς σε αυτά τα παιχνίδια, τότε δεν μπορείς να αξιώνεις προκρίσεις.
Έχει σκαλοπάτια να ανέβει, αν θέλει να διεκδικεί προκρίσεις
Μπορεί μεν να είναι ακόμα ζωντανή η Εθνική για την 2η θέση, αν κάνει το 2Χ2 και έρθει ισοπαλία στο Ισπανία - Σουηδία, αλλά η αλήθεια είναι πως ούτε την Ισπανία είναι σε θέση να νικήσει (υπό φυσιολογικές συνθήκες), ούτε το πιθανότερο σενάριο είναι να μην τα καταφέρει η roja με τους Σκανδιναβούς σε must win εντός έδρας παιχνίδι της. Το Κατάρ θα μείνει απλά ένα ανεκπλήρωτο όνειρο για την Εθνική, αλλά δεν είναι πρωτάρα της. Έχει πολλά σκαλοπάτια να ανέβει, αν θέλει να διεκδικεί στα ίσια προκρίσεις σε Μουντιάλ.
Πάντως, δεν χρειάζεται ούτε να τα βάφουμε μαύρα, ούτε να απαξιώνεται η ομάδα. Υλικό υπάρχει για να δουλευτεί, έχουμε μονάδες ικανές, παίκτες που παίζουν σε υψηλό επίπεδο τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη και θα ήταν άδικο να ειπωθεί ότι το επίπεδό μας είναι στα... τάρταρα. Ο Φαν Σιπ δεν πέτυχαίνει τον στόχο που ο ίδιος έθεσε που δεν είναι άλλος από την πρόκριση στο Μουντιάλ, αλλά η Εθνική είναι καλύτερη απ' αυτή που πήρε στα χέρια του και πρέπει να του πιστωθεί.
Η ΕΠΟ πρέπει να αποφασίσει αν θέλει ή όχι τον Φαν Σιπ
Βέβαια, με τον διαφαινόμενο αποκλεισμό από το Παγκόσμιο Κύπελλο θα πρέπει η ΕΠΟ να αποφασίσει πώς θέλει να πορευτεί από 'δω και πέρα. Θα ανανεώσει με τον Φαν Σιπ ή θα αναζητήσει τον διάδοχο; Θεωρεί ότι το ταβάνι του Ολλανδού είναι αυτό που παρουσίασε σε αυτά τα προκριματικά ή ότι μπορεί να "χτιστεί" κάτι καλό με φόντο το Euro 2024; Αν τον πιστεύει, θα πρέπει άμεσα να του το δείξει έμπρακτα. Αν όχι, τότε δεν θα πρέπει να χαθεί χρόνος και θα πρέπει μεθοδικά να κοιτάξει την κατάλληλη διάδοχη κατάσταση.
Ο Φαν Σιπ, με τα καλά του και τα στραβά του, έχει φτιάξει το κλίμα στα αποδυτήρια, δουλεύει όσο καλύτερα μπορεί και προσπαθεί να είναι δίκαιος. Προφανώς δεν είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου, αλλά κανείς δεν εγγυάται ότι η ΕΠΟ μπορεί να φέρει έναν καλύτερό του. Αν ναι, τότε ας το πράξει άμεσα. Πάντως, ύστερα από καιρό δώσαμε έναν αγώνα που όντως σήμαινε κάτι. Συνήθως είχαμε "σχολάσει" πολύ νωρίτερα. Κάτι είναι και αυτό...
Μπορεί να μην είναι έτοιμη ούτε για το Euro 2024
Ο Τσάρλυ έγραψε πως οι παίκτες μάς έκαναν να πιστέψουμε πως αν συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια, έχουμε ελπίδες να βρεθούμε στο EURO του 2024 στα γήπεδα της Γερμανίας. Άλλωστε, από τις 53 ομοσπονδίες που μετέχουν στις προκριματικές φάσεις της UEFA, στα τελικά θα βρεθούν 24. Η αλήθεια είναι πως η Εθνική μπορεί να μην είναι έτοιμη ούτε για το επόμενο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα σε τρία χρόνια. Ναι, όταν βρίσκεσαι στην Γ' Κατηγορία του Nations League και δεν καταφέρνεις ούτε καν να ανέβεις στην Β', τότε ο πήχης δεν μπορεί να μπαίνει πολύ ψηλά και απαιτείται ρεαλισμός.
Η γαλανόλευκη οφείλει πρώτα να "χτίσει" χαρακτήρα, να βρει αγωνιστική ταυτότητα, να αποφασίσει με ποιο τρόπο θα πορευτεί, να βρει ένα γκρουπ παικτών που θα το πιστέψει και θα δουλέψει μαζί του μεθοδικά και σιγά σιγά θα μπορεί να αρχίσει να ονειρεύεται αυτά που κάποτε έμοιαζαν ως κεκτημένα. Πλέον όμως δεν υπάρχει ούτε Ρεχάγκελ, ούτε Σάντος στον πάγκο, ούτε... Γκουμομπασινάδες και Καραγκούνηδες στο χορτάρι που σε πολλούς "ξίνιζαν", γιατί δεν τους άρεσε το θέαμα.