Το τεράστιο διπλό της Ελλάδας στο Δουβλίνο απέναντι στην Ιρλανδία φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Γκουστάβο Πογέτ. Εκείνος προετοίμασε μια ομάδα που ήταν πνευματικά πανέτοιμη για μάχη με ένα πελώριο "πρέπει", εκείνος παρέταξε ένα σύνολο στο χορτάρι που ήξερε πώς να φύγει με το τρίποντο στις αποσκευές του.

Όπως θα επισημαίνονται τα κακώς κείμενα όταν... στραβώνει η κατάσταση, έτσι θα πρέπει να αποδίδονται τα του Καίσαρος τω Καίσαρι όταν η γαλανόλευκη παρουσιάζεται όπως την ονειρεύονται όλοι οι Έλληνες φίλαθλοι. Ήταν μια νίκη βγαλμένη από την χρυσή δεκαετία 2004-14, όταν η Εθνική έμπαινε στο γήπεδο και ήξερες πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα τα καταφέρει.

Δημιούργημα του Πογέτ αυτή η Εθνική που βλέπουμε

Με εξαίρεση το πρώτο δύσκολο πεντάλεπτο, δεν απειλήθηκε σχεδόν καθόλου και πήρε "σβηστά" τη νίκη. Μπορεί απέναντι να είχε έναν αντίπαλο χωρίς βαθμολογικό κίνητρο, αλλά δεν είναι ποτέ εύκολα τα πράγματα σε βρετανικό γήπεδο.

Το έκαναν να φαίνονται εύκολο οι διεθνείς μας, που από το δεκάλεπτο και μετά ισορρόπησαν το ματς και ακολούθως κυριάρχησαν πλήρως, επιβάλλοντας τους κανόνες τους, τον ρυθμό τους και το παιχνίδι τους. Ήταν μια νίκη πανάξια και εκκωφαντική, που δεν έχει επιδέχεται την παραμικρή αμφισβήτηση.

Ένα μπράβο, λοιπόν, στον Ουρουγουανό προπονητή, διότι δικό του δημιούργημα είναι αυτή η ομάδα που βλέπουμε. Πρώτη θέση στον όμιλο του Nations League, όταν τις δύο προηγούμενες φορές αποτύχαμε οικτρά και ολοζώντανο το όνειρο πρόκρισης μέσω του ομίλου, έστω και αν χρειάζονται ακόμα να γίνουν δύο υπερβάσεις.

Σημασία έχει πως είμαστε στο κόλπο μέχρι το τέλος

Σημασία έχει πως είμαστε ακόμα στο κόλπο μετά την 7η αγωνιστική και το ταξίδι συνεχίζεται. Από την περίοδο του Σκίμπε είχαμε να δούμε την Εθνική να έχει αρκετές πιθανότητες να βρεθεί σε τελική φάση διοργάνωσης, από την οποία λείπει εδώ και σχεδόν μια δεκαετία. Τα γήπεδα της Γερμανίας ήρθαν κάπως πιο κοντά και το όνειρο δεν μοιάζει ούτε τόσο τρελό, ούτε και απατηλό.

Και ας μην έχει τον Φορτούνη στην ομάδα, έστω και αν όλοι ομολογούν ότι το ταλέντο του φτάνει και περισσεύει για να είναι πρώτο βιολί στην Εθνική. Και ας άφησε τον Κωνσταντέλια εκτός 23άδας για τον αγώνα του Δουβλίνου. Και ας του έλειψε ο Χατζηδιάκος από ένα τόσο κρίσιμο ματς. Και ας υπάρχουν βασικοί παίκτες που δεν έχουν μόνιμο χρόνο στο σύλλογό τους. Ο Πογέτ έχει καταφέρει να φτιάξει ένα σύνολο που παίρνει αυτό που θέλει στο χορτάρι και αποκτά μέταλλο και νοοτροπία νικητή.

Αρκετοί θεωρούν πως σε ενδεχόμενη ήττα στο Δουβλίνο, το κλίμα θα γινόταν κάπως βαρύ για τον Ουρουγουανό. Ενδεχομένως να ισχύει. Ο ίδιος φρόντισε να κόψει μαχαίρι κάθε συζήτηση. Η Εθνική παραμένει όρθια, ακμαία και πανέτοιμη να παλέψει μέχρι τέλους για να βρεθεί στα τελικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Πόσο μας έχει λείψει αυτό το αίσθημα της ανυπομονησίας...

Η ομάδα σε πείθει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα είναι στο EURO

Μπορεί και να μην τα καταφέρει απέναντι στην Ολλανδία το βράδυ της Δευτέρας στην (θέλουμε να ελπίζουμε γεμάτη) OPAP Arena. Οι οράνιε εξακολουθούν να έχουν περισσότερο ταλέντο, περισσότερη εμπειρία και να είναι φαβορί. Η Εθνική σε πείθει όμως ότι μπορεί να τα καταφέρει μέσω Nations League. Οτι με έναν ή τον άλλον τρόπο θα είναι παρούσα στο μεγάλο ραντεβού απέναντι στους κορυφαίους.

Ο Πογέτ έχει φτιάξει τα αποδυτήρια και αυτό ομολογείται απ' όλους, οι παίκτες καλούνται πλέον στην Εθνική και γουστάρουν να παίζουν για το εθνόσημο, όλοι δείχνουν να το πιστεύουν και μάχονται για έναν κοινό σκοπό.

Το winning spirit έχει επιστρέψει για τα καλά στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη κατάκτηση. Η επόμενη είναι η πρόκριση στο EURO. Γι' αυτό προσλήφθηκε η Ουρουγουανός από την ΕΠΟ και προς το παρόν τα πηγαίνει περίφημα. Η δουλειά δεν έχει τελειώσει ακόμα και ο στόχος παραμένει ένας και μοναδικός. Το εισιτήριο για τη Γερμανία...

Δείτε την Game Night: