Καλή η τακτική Ρεχάγκελ, φτάνει όμως;

Με το μηδέν πίσω, εξασφαλίζεις ότι δεν θα χάσεις. Αυτό όμως δεν προεξοφλεί πως θα νικήσεις. Και αν η επίθεση ουδέποτε αποτελούσε το φόρτε μας, τουλάχιστον τα προηγούμενα χρόνια είχαμε εκείνο το ένα γκολ μπροστά που χάριζε τρίποντα, προκρίσεις και άμα λάχει ένα... EURO.

Εντάξει, δεν περιμένει κανείς ότι μπορεί να επαναληφθεί κάτι τέτοιο (ας νικάμε πρώτα τα Φερόε και το Λουξεμβούργο και μετά... βλέπουμε τα ευρωπαϊκά τρόπαια), αλλά τουλάχιστον για μια δεκαετία η Εθνική είχε μια αξιοθαύμαστη συνέπεια και έναν μπούσουλα που ακολουθούσε με ευλάβεια, αποτελώντας μεγάλο μπελά για πολλές ομάδες, ακόμα και από αυτές που ανήκουν στο "πάνω ράφι".

Η έλευση του Μίχαελ Σκίμπε αυτό θέλει να επαναφέρει, την στιβαρότητα, την σοβαρότητα, το αίσθημα πως ό,τι και αν κάνει ο αντίπαλος, στο τέλος θα χαμογελάσει η δική μας Εθνική. Αυτό που πέτυχε ο Ότο Ρεχάγκελ και συνέχισε με μεγάλη επιτυχία ο Φερνάντο Σάντος. Ακολούθησε το απόλυτο χάος, όμως δεν ήρθε δα και η συντέλεια του κόσμου. Εδώ άλλες και άλλες υπερδυνάμεις έχουν περάσει περιόδους κρίσεις, σιγά μην ξέφευγε η Εθνική Ελλάδας.

Στο ματς με το Λουξεμβούργο πήραμε μια ακόμη κρυάδα. Συνηθισμένοι ήμασταν άλλωστε, δεν ήταν κάτι καινούργιο. Ουσιαστικά ήταν μια συνέχεια όσων βλέπαμε σε όλα τα προκριματικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος της Γαλλίας, απλά αυτή την φορά ήταν κάζο... φιλικού χαρακτήρα. Αν είναι για να μάθει ταχύτερα ο προπονητής που ήρθε και τι προβλήματα έχει να επιλύσει, καλώς ήρθε η ήττα από τους τίμιους ερασιτέχνες Λουξεμβούργιους μέσα στο Δουκάτο τους.

Κόντρα στην Τουρκία ( 0-0), ο Σκίμπε διάβασε καλά το παιχνίδι, χρησιμοποίησε τους βασικούς του και ένα σύστημα με λογική... Χερ-Ότο. Τρεις πίσω να μην αφήνουν να περάσει κουνούπι, γέμισε το κέντρο του και μπροστά ό,τι έβγαινε. Αυτό το κομμάτι θέλει πολλή δουλειά, το λέει και ο ίδιος σε κάθε του δήλωση. Θέλει παράλληλα με την σωστή αμυντική λειτουργία η ομάδα να παράγει μπροστά. Δεν είναι εύκολο, αλλά τουλάχιστον σε σχέση με το απόλυτο τίποτα του σήμερα μπορεί να υπάρξει βελτίωση.

Ο Γερμανός έβαλε Παπασταθόπουλο, Μανωλά και Παπαδόπουλο μπροστά από τον Καρνέζη, θέλησε να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα και τα πνευμόνια του Χολέμπας και του Τοροσίδη στα άκρα, βάζοντάς τους να παίξουν όλη την πλευρά, χρησιμοποίησε τρεις μεσοαμυντικούς για να θωρακίσει το κέντρο και άφησε τον Φορτούνη με τον Μήτρογλου να καθαρίσουν την μπουγάδα. Η αλήθεια είναι πως μόνοι τους δύσκολο να μπορέσουν να κάνουν κάτι αξιόλογο χωρίς βοήθειες από τους υπόλοιπους. Τουλάχιστον, δεν κινδύνεψε η ομάδα απέναντι σε έναν αντίπαλο που θα πάει στη Γαλλία.

Ο Σκίμπε έχει πει πως η γαλανόλευκη θα είναι έτοιμη όταν πρέπει, δηλαδή στην έναρξη των προκριματικών του Μουντιάλ, όπου παίζουμε με την Κύπρο στη Λευκωσία. Ως τότε έχει χρόνο και κάμποσα φιλικά για να περάσει την φιλοσοφία του και τα "θέλω" του. Έχει δείξει ως τώρα πως θέλει να πορευτεί στα μονοπάτια του συμπατριώτη του που έγραψε ιστορία στον πάγκο της Εθνικής μας, αλλά αυτό δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη, ούτε είναι εύκολο, διότι χρειάζονται και τα ανάλογα υλικά. Ποιότητα υπάρχει, δεν είναι για πέταμα το ρόστερ, ούτε χρειάζονται αφορισμοί. Αυτό όμως δεν προεξοφλεί και την επιτυχία. Τα προκριματικά του EURO αποτέλεσαν ηχηρό μάθημα.

Με τους "γείτονες" η Εθνική έδειξε σφυγμό, έβγαλε καλά αμυντικά στοιχεία... θύμισε την παλιά Εθνική. Απαιτείται συνέχεια όμως και να μην έρχονται σποραδικά τέτοιες εμφανίσεις. Όχι ότι έβγαλε μάτια, μην ξεγελιόμαστε, ούτε να πανηγυρίζουμε επειδή δεν χάσαμε, όταν κάποτε οι γκέλες αποτελούσαν εξαιρέσεις και όχι τον κανόνα όπως τώρα. Ο Σκίμπε ξέρει ότι αμυντικά έχει ικανούς παίκτες για να "χτίσει" πάνω τους. Την ίδια στιγμή όμως ξέρει ότι στο επιθετικό κομμάτι υπάρχει μέγιστο πρόβλημα. Η ομάδα δεν παράγει, δεν απειλεί, δεν σκοράρει. Πολλά "δεν" μαζεμένα για να λυθούν ως δια μαγείας.

Μακάρι το παιχνίδι με την Τουρκία να αποτελέσει την απαρχή για κάτι καλύτερο στην συνέχεθια. Το είπαμε βέβαια και μετά το 1-1 με την Φινλανδία στο Ελσίνκι, μετά το 0-0 με την Ουγγαρία στη Βουδαπέστη, μετά το (φιλικό) 0-0 με την Πολωνία στο Γκντανσκ, μετά το 0-0 με τη Ρουμανία στπ Βουκουρέστι. Κάθε φορά όμως οι ελπίδες αποδεικνύονταν φρούδες και φτου και απ' την αρχή. Ας γίνει τώρα η... εξαίρεση στον κανόνα και όντως να γίνει ένα νέο ξεκίνημα. Ο Σκίμπε θέλει να βάλει την "σφραγίδα" του και να πετύχει. Έχει κίνητρα και η Εθνική αποτελεί μεγάλο στοίχημα.Οι απαντήσεις στο χορτάρι...