Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται, παύει να είναι σύμπτωση, λέει ο θυμόσοφος λαός και στην περίπτωση του Γκουστάβο Πογέτ δείχνει να ταιριάζει γάντι. Όχι ότι περιμέναμε τα δύο παιχνίδια με τη Βόρεια Ιρλανδία και το Κόσοβο για να καταλάβουμε ότι η Εθνική έχει βρει έναν ικανό προπονητή για την άκρη του πάγκου της, με πολύ ισχυρή προσωπικότητα και παραστάσεις. Φαίνεται όμως ότι έχει βρει τον κατάλληλο για να την επαναφέρει στον ίσιο δρόμο.

Ο Πογέτ "φωνάζει" ότι θέλει νίκες, έτσι σφυρηλατείται ο χαρακτήρας

Προφανώς και δεν μειώνεται η δουλειά του Τζον Φαν Σιπ, ο οποίος δεδομένα παρέδωσε την ομάδα σε καλύτερη κατάσταση απ' ό,τι την παρέλαβε από τον Άγγελο Αναστασιάδη (ήταν σε κακό χάλι εκείνο το διάστημα), όμως και πάλι ο Ουρουγουανός δείχνει να αντιλαμβάνεται απόλυτα ότι αυτό που έλειπε από το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα ήταν η ουσία, οι νίκες. Αυτές φέρνουν προκρίσεις στα μεγάλα ραντεβού που λείπουμε αισίως οκτώ χρόνια.

Αυτό είπε από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε, ότι ήθελε νίκες ακόμα και στα φιλικά, διότι έτσι σφυρηλατείται ο χαρακτήρας. Βάζει πλώρη για 4Χ4, αν η Εθνική κάνει το καθήκον της στο Πανθεσσαλικό στα δύο προσεχή παιχνίδια (9/6 με Κύπρο και 12/6 με Κόσοβο). Τότε θα μιλάμε για σχεδόν σίγουρη πρωτιά στον όμιλό μας Nations League, άνοδο στη Β' Κατηγορία ύστερα από δύο σερί "σφαλιάρες" στην διοργάνωση και φυσικά την επιπλέον ευκαιρία για πρόκριση στο EURO 2024, αν δεν τα καταφέρουμε μέσω προκριματικών.

Πιο πειστική εμφάνιση από το Μπέλφαστ, σωστές οι παρεμβάσεις του

Στην Πρίστινα η εμφάνιση ήταν ακόμα πιο πειστική σε σχέση με το Μπέλφαστ. Η ομάδα κατάφερε να κρατήσει και πάλι το μηδέν, με τον Βλαχοδήμο αυτή τη φορά να χρειάζεται περισσότερο να δείξει τα αδιαμφισβήτητα προσόντα του, αλλα η ομάδα στο δεύτερο μισό του γηπέδου λειτούργησε ακόμα καλύτερα. Έπαιξε με θάρρος, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για περισσότερα γκολ και αν το σκορ ξέφευγε από το 1-0, περισσότερο πήγαινε στο 2-0 παρά στο 1-1. Η νίκη ήταν πέρα ως πέρα δίκαιη και ήρθε με καλή εμφάνιση στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού.

Αν κάτι, δε, είναι πολύ ενθαρρυντικό για τον προπονητή, είναι το γεγονός πως οι παρεμβάσεις του ως τώρα στα παιχνίδια λειτουργούν ευεργετικά για την ομάδα. Διαβάζει καλά τα ματς, μελετάει τον αντίπαλο και αναλόγως προσαρμόζει το πλάνο του. Πολλούς μπορεί να τους... ξένισε το ότι έδωσε μέτρα στους Βορεοϊρλανδούς μετά το 65', αλλά ήταν στοχευμένο, προκειμένου να "κλειδώσει" το τρίποντο. Είναι κάτι που θα το δούμε και άλλες φορές να συμβαίνει, δεν είναι ζήτημα φοβικότητας εκ μέρους του.

Οι "σταθερές" της Εθνικής

Με το Κόσοβο είδαμε κάτι διαφορετικό. Κατ' αρχάς, έκανε τρεις αλλαγές στο αρχικό σχήμα (Μπάλντοκ, Κουρμπέλης και Μασούρας αντί Ρότα, Μπουχαλάκη και Σιώπη), έφερε τον Μάνταλο στον κέντρο δίπλα στον Κουρμπέλη και τον Μπακασέτα πιο μπροστά και ήλεγξε τον ρυθμό και την κυκλοφορία της μπάλας. Ο Πογέτ προτίμησε να ποντάρει περισσότερο στη δημιουργία και να χάσει στην πίεση στη μεσαία γραμμή έχοντας ένα "τρεχαντήρι" λιγότερο, αλλά θεώρησε (σωστά) ότι μπορούσε να του βγει. Όταν μπήκε ο Σιώπης αντί του Κουρμπέλη, η ομάδα ανέβηκε ακόμα περισσότερο. Είναι σε σούπερ κατάσταση ο 28χρονος εδώ και καιρό.

Το δίδυμο Μαυροπάνος - Χατζηδιάκος δένει καλά και μαθαίνει ο ένας το παιχνίδι του άλλου, ο Τσιμίκας προσφέρει την αξιοπιστία και την ποιότητα που απαιτεί η θέση του και ο Πογέτ δύσκολα θα τον βγάζει εκτός (θυμίζουμε ότι ο Φαν Σιπ προτιμούσε περισσότερο τον Γιαννούλη και έβαζε τον Τσιμίκα αριστερό στόπερ στην τριάδα πίσω), ενώ ο Μπάλντοκ όσο κυλούσε ο χρόνος ολοένα και έπαιρνε αυτοπεποίθηση. Ήταν καλό το πρώτο δείγμα του, περιμένουμε να τον δούμε και στα επόμενα ματς.

Ο Λημνιός ήταν για ακόμα μια φορά πάρα πολύ καλός, κέρδισε μια αποβολή, ήταν πολύ δραστήριος και όσο παίζει έτσι, η θέση είναι... καπαρωμένη. Για τον Μπακασέτα ό,τι και να ειπωθεί, είναι λιγό. Όπως πολύ εύστοχα είχε γράψει ο Αντώνης Οικονομίδης για την αφεντιά του, πρώτα έγινε "αρχηγός" στο χορτάρι και μετά πήρε περιβραχιόνιο. Δεύτερο σερί τρίποντο με δική του γκολάρα. Τις προάλλες ήταν με το... κακό του το δεξί, αυτή τη φορά με το φαρμακερό του το αριστερό. Μεγάλο κεφάλαιο γι' αυτή την Εθνική ο "Μπάκα".

Ο Πογέτ είναι δεδομένα ικανός, αποδεικνύεται και ο κατάλληλος

Το 'χα αναφέρει και στο προηγούμενο μπλογκ μετά τον αγώνα στο Μπέλφαστ, η Εθνική ομάδα δεν είναι σύλλογος που παίζει κάθε εβδομάδα και θέλει ο φίλαθλος να βλέπει όμορφο θέαμα. Σκοπός της είναι να φέρνει νίκες με κάθε τρόπο και προκρίσεις στις μεγάλες διοργανώσεις. Ας είναι κάθε φορά με το λατρεμένο μας 1-0, δεν μας απασχολεί καθόλου. Από το προηγούμενο ματς είδαμε βελτίωση, η οποία συνδυάστηκε με το αποτέλεσμα. Η Εθνική έχει μια χρυσή ευκαιρία να φτάσει τους 12 βαθμούς και τον Σεπτέμβριο να κλειδώσει την πρωτιά που θα της δώσει τρομερή ώθηση και αυτοπεποίθηση για τα προκριματικά.

Ο Πογέτ ξεκίνησε πειστικά. Είναι ένας σοβαρός προπονητής, με καλό βιογραφικό, με μια προσωπικότητα που μπορεί να "σκεπάσει" τον οποιονδήποτε στον Άγιο Κοσμά και μπορεί να επιβάλει με άνεση τα "θέλω" του. Έναν τέτοιο προπονητή είχε ανάγκη η Εθνική και φαίνεται πως τον βρήκε. Στο χέρι του ίδιου και των διεθνών είναι να χτίσουν πάνω στα δύο αυτά αποτελέσματα και να δώσουν συνέχεια. Ο στόχος είναι η παρουσία στα γήπεδα της Γερμανίας σε δύο καλοκαίρια....