Στο Μουντιάλ πηγαίνει όποιος το αξίζει

Όταν έχεις μια καλή ευκαιρία από οργανωμένη επίθεση σε δυο 90λεπτα, τότε η συγκομιδή των δυο βαθμών μόνο κακή δεν μπορεί να θεωρηθεί. Το αντίθετο, είναι κάτι παραπάνω από κολακευτική. Μπορεί βέβαια να μη φτάνουν όταν διεκδικείς ένα εισιτήριο για το Μουντιάλ, όμως ποιος λέει ότι η Εθνική αξίζει κάτι τέτοιο;

Κακά τα ψέματα, η ομάδα του Τζον Φαν Σιπ απέχει πολύ απ' αυτό που ονειρεύεται ο Ολλανδός και στην παρούσα φάση το Κατάρ φαντάζει όνειρο μακρινό (και απατηλό). Δεν αποκλείεται στη συνέχεια να αλλάξει όλο αυτό και η γαλανόλευκη να βελτιωθεί, ποιος δεν το θέλει. Η τωρινή εικόνα όμως δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιδοξίας.

Μετά το 1-1 με την Ισπανία, όπου προφανώς όλοι αξίζουν συγχαρητήρια για τον βαθμό κόντρα σε ένα μεγαθήριο, τονίζαμε ότι για να μπορέσει να μπει γερά στο κόλπο της διεκδίκησης ενός εισιτηρίου για το Παγκόσμιο Κύπελλο, θα πρέπει να παίξει διαφορετικά, αλλιώς δεν έχει καμία τύχη. Το ματς με την Γεωργία (1-1) έδωσε την απάντηση...

ΕΚΑΝΕ ΕΛΑΧΙΣΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ

Το πλάνο του προπονητή ήταν ξεκάθαρο. Πιο επιθετικό σχήμα, τέσσερις αλλαγές σε πρόσωπα στην ενδεκάδα και διάθεση να πάρει η ομάδα τη μπάλα στα πόδια της και να παίξει. Το να είσαι 90 λεπτά πίσω από τη μπάλα και να αμύνεσαι, δεν είναι εύκολο, αλλά γίνεται. Το να πρέπει εσύ να δημιουργήσεις, είναι κάτι διαφορετικό. Αποδείχθηκε πως η Γεωργία μπορούσε να το κάνει με μεγαλύτερη συνέπεια και αν μια ομάδα μπορεί να αισθάνεται αδικημένη από το 1-1 της Τούμπας, είναι αυτή του Σανιόλ.

Πράγματι, η ομάδα μπήκε με διάθεση να πιέσει, να φτιάξει φάσεις, να φτάσει στο γρήγορο γκολ που θα της έλυνε τα πόδια. Είχε την ευκαιρία του Τζόλη στο 8' από το γύρισμα του Γιαννούλη, είχε άλλη μια υποψία φάσης πάλι από πάσα του ακραίου μπακ της Νόριτς και το πέναλτι που θα μπορούσε να καταλογίσει ο Μαρτσίνιακ στο σπρώξιμο στον Τζόλη στο 24'. Τίποτα άλλο μέχρι το τέλος του αγώνα...

ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΜΠΑΚΑΣΕΤΑΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΙΔΗΣ

Και αν με την Ισπανία η Εθνική εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το πέναλτι-δώρο του Ινίγο Μαρτίνεθ και κράτησε την ισοπαλία ως το τέλος, κινδυνεύοντας ελάχιστα, με την Γεωργία συνέβη το ανάποδο. Σε μια στιγμή που δεν φαινόταν με ποιο τρόπο θα μπορούσε η ομάδα να σκοράρει, ήρθε ένα αυτογκόλ από το πουθενά στο 76' που την έβαλε σε θέση οδηγού και στο τέλος πρέπει να αισθάνεται χαρούμενη που δεν έχασε.

Η Γεωργία ισοφάρισε δυο λεπτά αργότερα, σε μια φάση που οι διεθνείς μας τα έκαναν όλα λάθος και στο 86' χρειάστηκε να κάνει εξαιρετική εκτίναξη ο Βλαχοδήμος για να αποσοβήσει δεύτερο γκολ. Αν μια ομάδα κυνήγησε τη νίκη μέχρι το τέλος, αυτή ήταν η Γεωργία.

Επίσης, ο Φαν Σιπ πήρε ελάχιστα ως καθόλου πράγματα από παίκτες που πόνταρε, όπως είναι ο Μπακασέτας και ο Παυλίδης. Για τον πρώτο είναι γνωστή η αδυναμία του και το πόσο πολύ τον πιστεύει σε ρόλο πίσω από τον φορ, ενώ ο δεύτερος κέρδισε τη θέση του στην ενδεκάδα μετά τα δυο γκολ και την εν γένει εικόνα του στο φιλικό με την Ονδούρα, παίζοντας λίγο πίσω από τον Γιακουμάκη.

Αμφότεροι δεν βοήθησαν καθόλου, δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του ματς και αυτό κόστισε στην ομάδα. Όχι βέβαια ότι ευθύνονται οι δυο τους που δε νίκησε η Εθνική. Πολλά πράγματα πήγαν λάθος, απλά ήταν δυο παίκτες που περίμενε να πάρει αρκετά στο γήπεδο.

Ο ΠΕΛΚΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ;

Αλήθεια, ο Πέλκας που προοριζόταν -βάσει του ρεπορτάζ- για βασικός με την Ισπανία μέχρι να αισθανθεί τράβηγμα στο ισχίο στην τελευταία προπόνηση, γιατί δεν έπαιξε ούτε δευτερόλεπτο; Ήταν τόσο ανέτοιμος; Τότε γιατί δεν έμεινε εκτός αποστολής όπως συνέβη με τους Δουβίκα, Μαυροπάνο, Αλεξανδρόπουλο και Κυριακόπουλο;

Εφόσον ήταν στον πάγκο, σημαίνει ότι μπορούσε να αγωνιστεί. Μοιάζει περίεργο σε ένα ματς που έτσι όπως πήγαινε, ταίριαζε απόλυτα στα χαρακτηριστικά του, να μην παίξει καθόλου ο ποδοσφαιριστής της Φενέρμπαχτσε.

ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΔΕΙΞΑΝ ΚΑΤΙ

Ο Θέμης Καίσαρης είχε γράψει στο Blog του μετά την Ισπανία "Δείξτε μας κάτι με τη Γεωργία". Οι προκρίσεις θέλουν νίκες και οι νίκες θέλουν παιχνίδι με την μπάλα. Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα πως δεν ανήκει στο ρεπερτόριό μας. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Τώρα που μπήκε το "πρέπει" στη μέση, τώρα που χρειάστηκε η πρωτοβουλία και η υποχρέωση της νίκης, η Εθνική δεν "ακούμπησε".

Ακολουθούν Κόσοβο και Σουηδία τον Σεπτέμβριο και εξυπακούεται πως οι νίκες αποτελούν επιτακτική ανάγκη ή έστω οι τέσσερις βαθμοί για να διατηρηθεί ο στόχος της 2ης θέσης. Με εμφανίσεις όπως αυτή με τη Γεωργία, δε νικάς ούτε το Κόσοβο. Πικρή αλήθεια, αλλά αυτό ισχύει...

Photo Credits: Eurokinissi